႐ွင္လိင္ျပန္ ကိုေရႊ႐ိုး
ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ မိသိန္းႂကြယ္
နင့္မကြယ္ မလြယ္ထုပ္နဲ႔
ကေလးကို လက္မွာဆြဲ
ခါးထစ္ငယ္ သားပိုက္ခါမို႔
ပမ္းလြန္းလွတယ္။
အရီးငယ္ေျပာပါနဲ႔
သူ႐ုပ္နဲ႔သူ႔အသြင္
ေက်ာေနာက္တြင္ သားခ်ီပိုက္
ရင္ဝမယ္ သားငယ္ခ်ီ
ေနာက္သားေမွ်ာ္သည္
ေျမာက္မပင္ ႐ႈံးေလာက္ကဲ့ေလး။
အမေလး မိေအးသာ
အခုမွ စကားထာ ပတ္မလာနဲ႔
ဟိုတခ်ိန္ အပိ်ဳတုန္းက
ငါ့ရဲ႕လင္ ကိုေရႊ႐ိုးကို
နင့္ဘက္က ေနာက္ပိုးသာ
ၾကည္သာသာ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔
မိန္းမ ဣိေျႏၵပ်က္ကယ္
ခုေနနင့္အၿငိဳးနဲ႔ ေျပာရက္တယ္ေလး။
ဟုတ္ပေတာ့ မိသိန္းႂကြယ္ရယ္
နင္ငယ္ငယ္ ပ်ိဳစဥ္ဘဝကို
ေျပးၾကည့္မိတယ္
အလွေတြ အယဥ္ဆင့္လို႔
အေခ်ာ အလွပါ့ တကယ္
ကြမ္းေတာင္ကိုင္ မိသိန္းႂကြယ္ရယ္
တို႔ေတာရြာ တစ္ခြင္လံုး
အလွဆံုးရယ္ေပါ့
ေျပာလို႔မဆံုး။
ဒီမယ္ေတာ္ မိေရႊေဖာ့ရဲ႕
နင့္အေျပာ ခပ္လည္လည္
သူမကြယ္ အၫြန္႔တုန္းမွ
ေျပာျပတတ္တယ္။
ဟဲ့ ေတာ္ၾက တိတ္ၾကဟယ္
နင္တို႔ေတြ ဒီစကားနဲ႔
အခ်င္းမ်ားၾကမယ္။
မိသိန္းႂကြယ္ နင့္ေခါင္းဝယ္က
ဘာထုတ္တဲ့တုန္း။
အမေလး အရီးစရယ္
မေျပာခ်င္အဆံုး
ေရႊ႐ိုးကို ယူလာမိလို႔ ငါးပါးေမွာက္ဆံုး။
လူပ်ိဳရြယ္႐ွင္ လူထြက္မို႔
အမိုက္မ မိသိန္းႂကြယ္
မျငင္းရက္ခဲ့တယ္။
ထန္း အရက္ ေ႐ွာင္ပါတဲ့ ေရႊ႐ိုး
ေကာက္႐ိုးကို ႏြားဖင္ထိုးသလိုပ
အ လိုက္တဲ့ အမ်ိဳး။
စာေပေတာ့ အလည္သား
သားႏွစ္ေကာင္ ေပါင္ေပၚတင္
ေပရြက္စာ အဖၚျပဳပါလို႔
ေျပာေျပာလိုက္ခ်င္။
သမီးေလး မိသိန္းႂကြယ္
နင္ဘယ္က လာသတုန္း။
ခုနက ငါ့သားငယ္ကို နင္တို႔ေတြ
စု႐ုံးလို႔ ဘာေျပာခဲ့တုန္း။
ေျပာပါဘူး ငသာေအးရယ္
နင့္သားငယ္ ပညာတံုးကို
နင့္ေခြၽးမ မိေရႊသိန္းရယ္က
အမႊမ္းေတာင္တင္ မဆံုး။
ဟုတ္ပါရဲ႕ အေဖ
မိသိန္းႂကြယ္ ရြာလယ္ကျပန္ေပါ့
အေမ့ထံ ဆန္လည္ေတာင္းလို႔
တစ္စလယ္ သည္ဆန္ထုတ္ကယ္နဲ႔
ရြက္ခဲ့ေပါ့ေလး။
ေအးလကြယ္ နင္တို႔ကေလးတြက္
တို႔ျခံထြက္ ဘူးသီးရယ္
ဆူးပုတ္ နဲ႔ ခဝဲ
ျငဳပ္ ၾကက္သြန္ပင္တို႔
မန္က်ဥ္းရြက္ တမာခ်ဥ္ေလး
လာယူကြဲ႕ မေႏွး။
နင္မအားရင္က
ငါ့သားငယ္ ေရႊ႐ိုးကိုလ
တပတ္လည္ အယူလႊတ္ဖို႔
ေျပာလိုက္ခ်င္ေသး။
ဟုတ္သပ အရီးစ ရာ
အခ်ိန္မီ ဆန္ကိုခ်က္လို႔
ကေလးငယ္ေတြနဲ႔
လင္ေရႊေမာင္ ညစာေရးအတြက္
ေျပးခ်က္ေတာ့ မေလး။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment