ပဒိုင္းသီး
တမ္းတလြမ္းရ ႐ႈမဝစြာ
လွပမူေသြး ႐ူပါေလးေၾကာင့္
ႏုေထြးမ်က္ႏွာ ခ်စ္စရာပ်ိဳ
မူယာပိုေလး ရမက္ေဆးတို႔
တိုက္ေကြၽးဘယာ ေဝဒနာကဲ
စိတ္မွာရြယ္လို႔ ေရႊရင္ဆို႔သည္
မခို႔တ႐ို႕ မွ်စ္စို႔စို႔သြင္
ပ်ဳိ႕ပ်ဳိ႕ဆင္လွ်က္ မာယာလက္႐ွင္
တစ္ခ်က္ေမတၱာ ထားမိလာမွ
စိတ္မွာမရႊင္ ပူဟန္ျမင္ဆဲ
စားရင္လည္း႐ူး ဆုပ္လည္းဆူးမို႔
မထူးဇာတ္မ်ိဳး မခင္းခ်င္။ ။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment