လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္သူ
ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္နက္လို႔
ဝဲကယက္ ခ်ာခ်ာလည္။
အားႏြဲ႔သူ အေမအိုတစ္ေယာက္က
လမ္းထြက္ေလွ်ာက္တယ္။
ေတာင္ရမ္းရန္ ဂ်ိဳင့္ခြက္ေပါက္ငယ္ျဖင့္
လမ္းေပ်ာက္လို႔ စိတ္အားငယ္
အမယ္အို လာရာလမ္း။
ေတာင္ေဝွးကို အေဖၚျပဳလို႔
အေမအို အားအင္ယဲ့ယဲ့ခမ်ာ
အားထဲ့ကာ ေလွ်ာက္ေနရင္းကြယ္
ေပ်ာက္တဲ့ဒီလမ္း။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment