စည္းေလးတစ္ေခ်ာင္းျခားေလသည္
လူထဲကလူ တူတူေပမယ့္
မတူကြဲျပား ျခားနားလွစြာ
ရိွတံုပါ၏
ဥာဏ္ပညာ ခြန္အား ဓနအားႏွင့္
မိတ္သား ေဆြမ်ိဳး ဆထက္တိုးသည့္
အင္အားႀကီးမား ဆိုသူမ်ားထံ
အားငယ္နိမ့္ပါး မွီခိုျငားတြက္
လိုက္သင့္ဆက္ဆံ ဦးထိပ္ပန္႐ွင့္ ။
ဗလငါးတန္ ျပည့္စိတ္မာန္ေၾကာင့္
သူ႔အလိုလိုက္ သူ႔အႀကိဳက္ေဆာင္သူ
အေမာင္လူတို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ေခါင္းခါ
ျပဳၾကရာ၏။
အားႀကီးသူက အားကိုျပ၍
အားႏွင့္အကူ ရတတ္ပါ၏
ဥာဏ္ႀကီးသူႏွင့္ အျခားဂုဏ္ရည္
ရိွသည့္သူလည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္
ရိွတံုပါ၏။
သို႔ေပေသာ္ျငား သူတို႔ကားမူ
မွီခိုလာျငား ထိုသူအားကို
ဂုဏ္ေရာင္လွည့့္ုဖ်ား သူတို႔သားတြက္
လွည့္ျဖားယူငင္ ပံုလွ်င္ပမာ
တူတတ္စြာ႐ွင့္။
ခက္ခဲေတြ႔မူ ဆြဲယူထိုးေႂကြး
သူတို႔ေဘးက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာ
ရိွဖို႔ရာတြက္ လွည့္စားလိမ္ညာ
ျပဳရန္မေႏွး ယုတ္မာေတြးဖို႔
ကိုယ့္တစ္ဘို႔သာ ၾကည့္တတ္ရာ၏။
လူေရးလူေထာက္ ဆိုေရးေရာက္က
သနားငဲ့ညႇာ ရိွဘိရာသို႔
လူစံုတက္စံု အလက္စံုမွာ
ဟန္ေရးႂကြယ္ႂကြယ္ အဘယ္သို႔သား
သနားခ်င့္ဖြယ္ အသြယ္သြယ္ကို
ဟန္ႏြယ္႐ုပ္ေပါင္း သ႐ုပ္ေကာင္းျဖင့္
ႏွီးႏြယ္ျပသ ရိွတတ္လွ၏။
သို႔မွသူကား သူတို႔အားမူ
ႀကီးသထက္ႀကီးကာ တိုးပြားလာလိမ့္။
အားကိုး႐ွာသူ လူထိုအမ်ား
ဆိုသူအားက ႏြမ္းပါးနိမ့္လွ်က္
ရိွျမဲလ်က္တည့္။
ဤသည္အျခား ဆိုသူမ်ားက
အျမႇီးက်က္အျမႇီးစား ေခါင္းက်က္စား၍
ျမင့္သူနိမ့္သူ ထိုႏွစ္လူကို
ၾကံဳရာၾကံဳပမ္း ၾကံဳေစစမ္းဟု
ျမည္တမ္းသူလဲ ရိွၾက၏။
ေန႔ေခြရက္ေျပာင္း ၾကာေျငာင္းလတ္ေသာ္
မသမာမႈ အျမဲစုသည့္
ဤလူ႔ဘံုဝယ္ သြယ္သြယ္မ်ားေျမာင္
ဒုကၡေဆာင္ၿခိမ့္။
အပူအသည္း အယူလြဲသည့္
ေဘးမ်ိဳးဝင္မွ ဘုရားတရား
သံဃာမ်ားထံ မီွခိုဆည္းကပ္
ခ်ဥ္းကပ္မႈေထြ ျပဳၾကေပ၏။
ေကာင္းမႈေဆာင္ေသာ ေကာင္းရာေထြေထြ
ျပဳတတ္ေလသည့္ လူသူေတာ္ေကာင္း
ျမတ္သူအေပါင္းကို ဒုတိယအစ
ျပမည္ပ။
သူေတာ္စင္ႏွင့္ သံဃာ မိဘ
သီလသမာဓိ ပညာရိွသည့္
ကဝိလကၡဏာ ျမတ္ဆရာ။
သီလ သိကၡာ ပညာ သမာဓိ
ေမတၱာ ေစတနာ ဂ႐ုဏာနဲ႔
ဥေပကၡာ ဖြဲ႕ ၊
ဟိရိ ဩတပၸ စံုလင္လွ ေစ
ႀကီးမားသူမဟုတ္
ႀကီးျမင့္သူ ဟု ဂုဏ္အင္ျပ ေန။
ေလးစားထိုက္သူ ေလးစားယူ႐ွင့္
ေဖးမထိုက္သူ ေဖးမကူ႐ွင့္
ေတြးဆထိုက္သူ အလင္းျပကူ႐ွင့္
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မမႈပါပဲ
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း ေမတၱာခန္းဖြဲ႕
သြဲ႔သဲြ႔ေျပာင္းေျပာင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔
ရိွအပ္ရာ၏။
အပူရိွသူ အၿမိဳက္ေရေအး
တိုက္ကာေကြၽး၏
အမွားျပဳသူ ေမတၱာအလင္း
ျပဳ၍ခြင္း၏
အယူလြဲသူ အမွန္တရားျပ
ဆိုဆံုးမ၏
အသိလိုသူ ပညာအလင္း
ျပ၍႐ွင္း၏
မိန္းေမာသည့္သူ သတိသမၼစဥ္
ဥာဏ္ယွဥ္ေစ၏
အစစ၌ ဒုကၡ မ်ားေျမာင္
လူတို႔ေဘာင္တြက္ အက်ိဳးဖက္လည္း
သူတြင္ျပယုဂ္ ဘာမဟုတ္သည့္
ႏုတ္ဂုတ္ဆင္းရဲ ရိွတုန္ျမဲတည့္။
အားႀကီးသည့္မာန္ ဟန္ပန္ျပယုဂ္
ထိုသူယုတ္တို႔ ဒုကၡဆင္းရဲ
ေရာက္လာဆဲမို႔ ေျပရာေျပေၾကာင္း
သူေတာ္ေကာင္းထံ ေရာက္တို႔ဖန္လိမ့္။
ထိုေနခါအား လူထိုမ်ားႏွင့္
ေႁခြရံမ်ားစြာ ပ်ားပမာသို႔
ပ်ားလွ်င္ဘုရင္မ သူသြားလတ္ေသာ္
ေနာက္လိုက္ပ်ားငယ္ အသိုက္အဝန္း
အူတံုဆင္းလိမ့္ ။
ပ်ားဘုရင္မ ပ်ံကာထလွ်င္
ေနာက္မွပ်ားတသိုက္ ထတံုလိုက္သို႔
စ႐ိုက္ေမာပမ္း လူ႔စခန္းမွ
သိုက္ဝန္းရစ္ပ်ံ ပ်ားတို႔ဟန္အတိုင္း
အသိဥာဏ္ကင္း ျဖစ္တတ္ျခင္းတြင္
ယူသူေခါင္းေဆာင္ အၿမိဳက္ေဆးကား
ရသူရ၏။
သို႔ေသာ္ေနာက္လိုက္ လူငမိုက္မူ
သူ႔အနာမရိွ ေဆးမသိကား
သူေတာ္ေကာင္းအား လြန္ပစ္မွား၏။
မိုက္႐ိုင္းဆိုးသြမ္း လူသရမ္းသို႔
ေလ့က်င့္ထားသည္ အသည့့္သူကား
လူမိုက္မ်ားသို႔
ဟိရိ ဩတပၸ မ်က္ကြယ္ျပ၍
သခင့္သရမ္း အခြင့္လမ္းတြက္
သစၥာ ေမတၱာ ဂ႐ုဏာနဲ႔ မုဓိတာေသြဖယ္
အက်ယ္က်ယ္ကို ျပဳပင္ျပဳျငား
ျပဳတတ္သား႐ွင့္။
ပမာပံုျပဳ မေကာင္းမႈႏွင့္
ေကာင္းမႈဆံုရာ ဤအလႊာျခား ဤစည္သားကို
စည္းေလးတစ္ေခ်ာင္း ျခားေလသည္ဟု
အမည္ျပဳသည့္
ကြၽန္ုပ္ေဆာင္ရာ သင္လိုက္ပါေလာ့
ေကာင္းရာ ေကာင္းမႈ ေတာင္းစုေထြေထြ
ေကာင္းမႈေဝသည့္
သူေတာ္ေကာင္းလမ္း လြန္ေျဖာင့္တန္းလွ
ထိုမွတဖန္ သင္အားသန္က
သစၥာေလးခ်က္ မဂ္ဖိုလ္နိမၺာန္
ရတို႔ဖန္လိမ့္။
ပိုင္ဆိုင္တိုးပြား ေမတၱာ အားျဖင့္
အက်င့္စစ္မွန္ သမားထံသို႔
ခ်ဥ္းလွ်င္ခ်ဥ္းကပ္ ရိွေစေသာဝ္။
"သစ္ရိပ္ညိဳ "
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment