လက္လုပ္လက္စား
လူတိုင္းတူတူ အဘယ္သူမ်ား
လက္က လႈပ္မွ ပါးစပ္က စား၏
အခ်ိန္အခါ ေနရာေဒသ
လိုက္ပါေနာက္တိုး အမ်ိုးမ်ိုးတြင္
ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ကြာဟ လာ၏။
ဆင္းရဲေသာ္လည္း သူဆင္းရဲ ဟု
ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံ မခံႏိုင္ျငား
ခ်မ္းသာသူမ်ား ဆတိုး ပြားေအာင္
ယူမွား အက်င့္ က်င့္ ျဖစ္ခဲ့ျငား
ဖိႏိွပ္ ဖန္မ်ား အံုႂကြအားျဖင့္
မေကာင္း ယုတ္မာ ျပဳတတ္လာ၏။
ဗုဒၶ သာသနာ ေမတၱာ စာက
ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ေကာင္းမႈ႐ွာ၏။
ဆင္းရဲသူမ်ား
တတ္ သိ ပညာ ႏြမ္းပါးတာမို႔
ျမင္ရံုအသိ တစ္ခု ရိွက
စြဲျမဲ ေသခ်ာ မွတ္သား႐ွာ၏။
ခ်မ္းသာသူကား
ရသေလာက္ထား မေလာက္အားဘဲ
တိုးတက္ႀကီးပြား ေသာက မ်ား၏။
ျဖစ္တတ္သည့္ ညာဥ္
တစိမ့္စိမ့္ေတြး တေရးေရးျမင္
ဆင္ခ်င္ရာ၏။
ကရြတ္ပင္ ကင္းပတ္
ျပဳတတ္သည့္ သေဘာ
လူ႔မေနာကို ျပန္ေျပာင္း ႐ႈျမင္
ျမဲ ဆင္ျခင္မွ ေတာ္ကာက်လိမ့္။
ဗုဒၶတရား မိန္ႁ့မြက္ သံဃာ
မိဘစကား ဆရာသမား တို႔
ညႊန္ၾကားသြန္သင္ ဆံုးမလွ်င္မူ
မျခားလိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ပါက
သုခက်န္းမာ ေအးၿငိမ္းရာ၏။
သံသရာတိုင္
လက္လုပ္လက္စား လူအမ်ားတို႔
ကိုယ္စီအသိ အျမဲ႐ွိ၍
ေမတၱာ ေစတနာ ဂ႐ုဏာဆပြား
ညီၫြတ္အားျဖင့္ ျမင့္မားတိုးတက္
ၾကပါကုန္။ ။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment