နန္းထိုက္ေႏြပ်ိဳ
ေလညႇင္းထံုထံု သံုသံုျပန္႔ေမႊး
ေႏြကဗ်ာေတးေလး ေရးဖြဲ႔လို႔သီ။
လွမ်ိဳးရစ္ႏြယ္ လွရိပ္ခ်ယ္သ
သြယ္သြယ္လွ်လွ် ေတးအလွသီ။
ဆံႏြယ္ေက်ာ့႐ွင္း လွပ်ိဳယမင္း၏
ေကာ့ေျပာင္းညႊတ္သြယ္ မ်က္ဝန္းလည္ရြဲ
ဖူးသစ္ႏႈတ္ခမ္း နားသဆံလည္
ခ်စ္စဖြယ္သား ။
ေလးကိုင္းညႊတ္တင္ ထင္ထင္မ်က္ခံုး
ခ်စ္စဖြယ္ျပံဳးလဲ့ ဟန္မူႏြဲ႔ကာ
ရႊန္းလဲ့ေကာ့ပ်ံ မ်က္ေတာင္ပံႏွင့္
ေဝ့ပ်ံ႐ိုက္ခတ္ တဖ်တ္ဖ်တ္လည္
ဆံႏြယ္ခစား နဖူးသားတြင္
ေလပင့္တင္ရာ လႈပ္႐ွားလာ၏။
လည္တိုင္ေက်ာ့႐ွင္း လွ႐ုပ္ဆင္းျဖင့္
သမင္လည္ျပန္ ၾကည့္သည့္ဟန္က
ျမင္သူေငးလွ်က္ ေတြးဆက္မေျပ
လွရိပ္ေဝ၏။
ရင္အံု ဖြင့္ထြား ငြားငြားစြင့္စြင့္
ပြင့္သည့္ပန္းႏွယ္ အသြယ္သြယ္လွ်
မို႔ေမာက္ဝင္းေရႊ အဆင္းေျပ၏။
ညီညာဝင္းမြတ္ ေဖာ့ဖေယာင္းသြင္
ေပ်ာ့ေျပာင္းလက္ဟန္ ကုေဋတန္၏။
ခါးႏြယ္လွ်ပါး လည္တိုင္သားႏွင့္
တင့္ဆန္းလိုက္ဖက္ ရိွခ်က္ကယ္မူ
ႏြဲ႔မူရစ္ေသြး အလွေသြးႂကြယ္။
ကားစြင့္တင္ခ်ီ မယ္မဒီသို႔
ေျခတံေျခဆင္း ဆင္စြယ္ဝင္းသို႔
လွ၏အားမာန္ ျပည္ထိုက္တန္၏။
ဖမိုးသြယ္သြယ္ ညီညာေျဖာင့္စင္း
ေကာင္းျခင္းငါျဖာ ျပည့္မွီစြာျဖင့္
လွမူေရးခ်ယ္ လွေသြးႂကြယ္၏။
တစက္စက္ယို စိုစိုလ့ဲလဲ့့
မက္မက္ဖူးစာ ေႏြကဗ်ာသည္
ကဗ်ာေႏြေျပာင္းလည္း မေဟာင္းဆဲပါ
ေႏြေတးၾကဴက တူစြအျမင္
ေႏြပ်ိဳေလးနဲ႔ ေတးအလွဆင္။
" သစ္ရိပ္ညိဳ"
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment