kabyathityeiknyo.blogspot.com

" မဲရံု ကိုသြားၾကစို႔ " ကာလာေရာင္ အျဖဴအမည္း အယူကြဲ မဲေပးသူ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့လူ။ ယံုထိုက္တဲ့ တို႔ျပည္သူ ေခါင္းေဆာင္လူ ႐ွာေရြး။ ျပည္သူတြက္ ကိုယ္စားလွယ္ ေရြးခ်ယ္ကြယ္ ေသခ်ာေပါက္ကို ဦးေႏွာက္နဲ႔ေရြး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" တို႔တာဝန္​ " ၿဗိစၧာ ရာသီ ခဝဲမွီ ​ေဆာင္​းဦး လရာသီ။ တိမ္​နီ တိမ္​ဝါ တိမ္​ျပာသန္​း လယ္​​ေတာ ရြာစခန္​း။ စိမ္​းစို​ ေရာင္​လႊမ္​း လယ္​ကြင္​းျပင္​ မ်က္​စိ တစ္​ဆံုးပင္​။ နံနက္​ခင္​းတြင္​ တစ္​မိုး​ေအာက္​ ​ႏွင္​းမံႈ ​ေငြရည္​ေသာက္​။ သီးပင္​ပ်ိဳး​ေပါက္​ ဒါနျဖာ ရင္​တြင္​း သာသနာ။ တန္​​ေဆာင္​မုန္​းမွာ လႈဒါန္​းၾက ကထိန မာသ။ လူ႔ဘံုဘဝ ဆုရည္​​ေမွ်ာ္​ ​ေပါင္​းစု အလႉ​ေတာ္​။ သာသနာ​ေတာ္​ တည္​တန္​႔​ေရး တို႔ႏိုင္​ငံ အ​ေရး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

​ေနထိုင္​မ​ေကာင္​း​ေသာ သကာလ ကဗ်ာမလွ စာမလွျဖင္​့ ၾကမ္​းလွသည့္​​လက္ သဖန္​းရြက္​သို႔ စိတ္​ပ်က္​လို႔လည္​း သြားနဲ႔​ေနာ္​။ " အခ်စ္​ဇြဲ " လွ၏လွ​ေသာ ၊ ႐ုပ္​​ေခ်ာလွစြာ ယူဇနာ​ေဝး ၊ သူဇာ​ေငးမိႈင္​ ပိုင္​ဆိုင္​အလွ ၊ ​ေခ်ာ​ေမာၾကလည္​း ရၾကသူမွာ ၊ ႐ုပ္​ဆိုးစြာျဖင္​့ မၾကာခဏ ၊ ၾကံဳၾကရသည္​ ဘဝ​ေမတၱာ စခန္​းတည္​း။ ဘံုႀကိဳးျပတ္​ကယ္​ ၊ မိုးနတ္​ႏြယ္​ဟု ျပည္​ဝယ္​သာကလ ၊ မယ္​ပပကို ကုသ႐ွင္​မင္​း ၊ ႐ုပ္​ၾကမ္​းတင္​းျဖင္​့ အဆင္​းမလွ ၊ ရသည္​့ဖူးစာ ဦးရာအခ်စ္​ ၊ ခ်ည္​​ေႏွာင္​ရစ္​လ်က္​ စြဲနစ္​ခ်စ္​တာ မဆန္​းတည္​း။ မရမက ၊ မယ္​ပပဟု ကုသႀကိဳးစား ၊ ဇြဲစြမ္​းအားလွ်င္​ ဆင္​ကန္​း​ေတာတိုး ၊ တဇြတ္​ထိုးႏွင္​့ တစ္​မ်ိဳးလွည္​့စား ၊ ဥာဏ္​ကစား၍ လူစားထိုးတာ ၊ ​ေခ်ာင္​း​ေျမာင္​းကာျဖင္​့ ၾကံရာမရ လူၾကမ္​းႀကီး။ ပုဆိုးႀကိဳက္​ကာ ၊ ​ေစာင္​းပိုက္​ကာျဖင္​့ လိႈက္​ျဖာ​ငိုျခင္​း ၊ ကုသမင္​းလွ်င္​ ခ်စ္​ျခင္​းရင္​မွာ ၊ လႈပ္​ႏိုး႐ွာ​ေသာ္​ ရာဇာ​ေသနင္​း ၊ ျပည္​့႐ွင္​မင္​းလည္​း သက္​ဆင္​းကြၽန္​ႏွယ္​ ၊ ခ်စ္​နယ္​ပယ္​၌ ငယ္​ရြယ္​အသည္​း ကြၽမ္​း၏တည္​း။ ဖုန္​း​ေမာင္​့သက္​လည္​၊ ခ်စ္​လွခ်ည္​ရဲ႕ ​ေအာ္​ျမည္​ဟစ္​​ေႂကြး ၊ ...

" ​ေရးလို႔ကုန္​ႏိုင္​ဖြယ္​ " လင္​့ ဝတၱရား ၊ ထို ငါးပါး ကို မယား အလွ ၊ ခ်စ္​ မဝ သည္​့ ႏွမ ကညာ ၊ ​ေက်ပြန္​ ပါသည္​ လြန္​စြာ ​ေက်နပ္​ မိပါ ၏။ အ႐ုဏ္​ အထြက္​ ၊ တံု အတက္​ တြင္​ နံနက္​ မိုး​ေသာက္​ ၊ ​ေဆာင္​းဦး​ ေပါက္​လည္​း ​ေတာက္​​ေလ်ာက္​ မနား ၊ အလုပ္​ မ်ားျဖင္​့ မအား ႏိုင္​ေပ ​လုပ္​႐ွာ ၏။ ထို႔ျပင္​ တဝ ၊ ျမတ္​ဗုဒၶ ၏ ဆံုးမ ဂါထာ ၊ အျဖာျဖာ ကို စီကာ ပတ္​ကံုး ၊ ျမတ္​ ႏွလံုး ႏွင္​့ သီကံုး ရြတ္​ဆို ​ေလ့ ႐ွိ၏။ သ​ေဗၺ သတၱာ ၊ ​ေဝ​ေနရာ လွ်င္​ ခ်မ္​းသာ သုခ ၊ ​ေပး​ေဝ ငွလ်က္​ ရၾက​ ေစ​ေၾကာင္​း ၊ ဆုမြန္​​ ေတာင္​း​ေသာ္​ ႏွစ္​​ေထာင္​း အားရ ရိွလွ ၏။ သားကို သခင္​ ၊ လင္​ကို ဘုရား မယား ဇနီး ၊ သူ႔ အနီး တြင္​ သမီး ကညာ ၊ ယွဥ္​ မကြာ လ်က္​ လိုရာ ဆံုးမ နည္​းျပ ၏။ တစ္​ျခား တစ္​ပါး ၊ မင္​း​ေယာက္​်ားကို လားလား မဆြ ၊ စကား စပင္​ ခရ မသီ ​၊ တန္​႔တန္​႔တည္​ လ်က္​ ရည္​မြန္​စကား ​ေျပာတတ္​ ၏။ မိသားစု မွာ ၊ စိတ္​ခ်မ္​းသာ ဖို႔ လိုရာ လွည္​့ပတ္​ ၊ စကား တတ္​သည္​့ ျဖတ္​ ဖိ ဖံုး ဖာ ၊ ၾကည္​လင္​စြာ ျဖင္​့ သာယာ ဖို႔​ေရး ​ေဖးတတ္​ ၏။ ဝန္​းက်င္​ ႏွစ္​ဝ ၊ နီး​ေဝး စသည္​့ မွ်တ လိမၼာ ၊ အလုပ္​မွာ လွ်င္​...

" သက္​ရိွကမၻာ " တစ္​​ေနဝင္​ တစ္​မိုးခ်ဳပ္​ပါလို႔ တစ္​​​ေန႔ျဖဳတ္ ​တစ္​ရက္​လာ တစ္​မိုး​ေသာက္​ကာ။ ရႊန္​းရႊန္​း​ေဝဆာ သက္​ဝင္​လာ ပံုရိပ္​။ ည​ေနဝယ္​ ႏြမ္​း​ေခြႏံုး မ်က္​လံုး သည္​ခႏၶာႏွင္​့ ဤကမၻာ ​ေျမတစ္​ခ်မ္​းမွာ အာသမ္​း လို႔အိပ္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" စည္​​ေတာ္​ႀကီး " ၾကက္​တြန္​သံ ဗဟိုျပဳ ထုပါ​ေပ့ ဗဟိုစည္​။ ျပည္​ျမန္​မာ ရာဇကြန္​းရယ္​တို႔ ထြန္​းပ ရာသီ။ ​ေ႐ွးမဆြ ​ေ႐ွးက႒ာနီ တစ္​ထီထီ တစ္​ဗိန္​းဗိန္​း။ ​ေသာင္​ကျပင္​ မွပင္​ သံလြင္​လြင္​ ဒူ​ေနာင္​ဒိုင္​းရယ္​ျဖင္​့ တိုင္​း စည္​သံ ဟိန္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ထြက္​သက္​ဘယ္​ႏွယ္​ရိွပါ့မယ္​ " စား​ေသာက္​ဖြယ္​ ဆိုင္​မသြား အခြန္​မ်ား လို႔ ​ေ႐ွာင္​ဖယ္​။ ဟိုအသံုး ဒီအသံုးလည္​း မျဖဳံးပါဘူး ကြယ္​။ ​ေန႔စဥ္​သံုး ​မို႔ ေအာင္​့ခံတယ္​ ​ေစ်းဝယ္​ရာ အကုန္​တက္​။ အလြန္​အကၽြံ ပါကြယ္​ ဆရာဝန္​ ခြန္​ခမ်ားပါ ပါးပါး ႏွိပ္​စက္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သူ႔အ​ေၾကာင္​းနဲ႔သူ႔အက်ိဳး " ျမန္​မာျပည္​ အုပ္​စိုးလို႔ အစပ်ိဳး ခဲ့သည္​။ မင္​းမ်ိဳးႏွင္​့ မင္​း​ေနျပည္​ ​ေ႐ွးပ​ေဝနသီ။ သူတို႔အမႈ ျပဳခဲ့ၾကသည္​ တို႔ျပည္​သူ ယခုခံစား။ ဘိုးဘြားဘီဘင္​ ရယ္​လို႔ ​ေက်းဇူး႐ွင္​ ဂါရ၀ ​ေတြျဖင္​့ ရိွၾက ရဲ႕လား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ကမၻာ တည္​သ​ေရြ႔ " ငံုအထြက္​ စို႔အဖူး ရည္​စူးသည္​့ ပန္​းမာလာ။ ဘယ္​သူ႔တြက္​ ဘယ္​သို႔ခူး ပြင္​့ဖူး မွာပါ။ အခ်ိန္​ဆက္​ ထြက္​လာမွာ ႐ိုးတံျဖာ ထိပ္​ဦး။ ပင္​ငယ္​ငယ္​ ရြယ္အိုသြား​ေစ အားျဖည္​့ ငံုဖူး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အရံအတား " အ​ေကာင္​​ေပါက္​ခါမွ ​ေပ်ာက္​ရတဲ့ ငွက္​ငယ္​ သိုက္​ျမံဳထက္​ဝယ္​။ ရင္​​ေငြ႔လံႈ သက္​ဝင္​ရာမယ္​ ​ေဖာက္​ထြက္​တယ္​ ငွက္​သား။ အသိုက္​​ေပၚ ​ေက်ာ္​အတက္​မွာ ​ေပ်ာက္​ပ်က္​လို႔သြား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ပညာဆီမီး " တည္​ၿငိမ္​စြာ ဣ​ေျႏၵရ လင္​းလွတဲ့ ဖ​ေယာင္​းတိုင္​။ ​ေလအလာ တစ္​ခါ​ေဝွ႔ ​ေဝ့ဝိုက္​လို႔ ယိုင္​။ ယိမ္​းႏြဲ႔လႈပ္​ တယိုင္​ယိုင္​ ဖ​ေယာင္​းတိုင္​ ဆီမီး။ ​ေလ လားရာ အစဥ္​လိုက္​ ယိမ္​းငိုက္​ သည္​့မီး။ ။ မီးအပူ ဆီ​ေငြ႔ႀကိဳက္​ သည္​းလိႈက္​ျဖာ ျဖာ။ ျဖတ္​သြားရာ ဓာတ္​ဆီ​ေငြ႕ ​ေတြ႔လိုက္​သည္​့ အခါ။ ဖ​ေယာင္​းတိုင္​ မီးစဟာ ဆီရိွရာ ယိုင္​သြား။ ဝုန္​းကနဲ ေမြ႔ကာလိုက္​လို႔ ​ေလာင္​ၿမိဳက္​​ ေစသား။ ။ မႀကိဳက္​တာ ​ေ႐ွာင္​တိမ္​းလ်က္​ ႀကိဳက္​သည္​့ဘက္​ လိုက္​ယိုင္​ ဆီမီး စိတ္​ မခိုင္​။ အႀကိဳက္​မွာ တစ္​ခါယိုင္​ ​ေလာင္​မီးၿပိဳင္​ ဆင္​့ကဲ။ ပညာဆီမီးတိုင္​မွာျဖင္​့ မၿပီးႏိုင္​ ​ေလာင္​ၿမိဳက္​ရင္​းကြယ္​ လင္​းလက္​ ​ေနျမဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သစ္​ရိပ္​ညိဳ ျဖစ္​လာရျခင္​း " ​ေငြဇင္​​ေယာ္​ ​ေတာင္​ပံခတ္​ကယ္​သို႔ တဖ်ပ္​ဖ်ပ္​ မ်က္​​ဝန္​း႐ွင္​။ ခံုးမ်က္​ႂကြယ္​ မို႔နဖူး ႏွင္​့ ထူးတဲ့ ႐ုပ္​သြင္​။ အသား​အေရ ျဖဴစင္​ ပါးႏုယွဥ္​ ႏွာတံစင္​း။ နႈတ္​ခမ္​းတ်ာ နီနီ​ေထြးရယ္​ ​ေမးက် ညီျခင္​း။ ။ ငယ္​ရြယ္​စဥ္​ နားရြက္​ကားႏွင္​့ ဥာဏ္​သြားထက္​ သ​ေဘာရႊင္​။ မွ်တစြာ ညီညြတ္​​ေရးကို ေလးစား သူပင္​။ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြ ခင္​မင္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​စြာ ​ေနခ်င္​​ေသာ။ အ​ေျခတည္​ အရင္​းျမစ္​ကို အႏွစ္​ထိ ​ေစာ​ေၾကာ။ ။ ​ေမြးစ​ေန အဓိပတိ​ေတြ၏ တတ္​သိသည္​့ သ​ေဘာတြင္​။ ကံဇာတာ အသက္​​ေဆြးထိ ေရြးမည္​့လမ္​း မျမင္​။ ကိုယ္​သိသည္​့ အျမင္​ တြင္​တြင္​သာ ထုတ္​​ေျပာ။ အသိႂကြယ္​ အူ​ေၾကာင္​လိႈက္​ကယ္​ မိုက္​သည္​့ င​ေပါ။ ။ ​ေတြးအျမင္​ စာ​ေပျမႇင္​့ မ​ေမ့သင္​့ မ​ေမ့ရန္​။ ​ေလ့က်င္​့သည္​့ ဥာဏ္​သ​ေဘာက ​ေျပာမွ တင္​က်န္​။ အ႐ူး​ေပါဟု အထင္​ခံ အျမင္​မွန္​ ​ေတြး​ေတာ။ အ​ေၾကာင္​း​ေပၚ အယူခ်ိတ္​ကာ စိတ္​သိ ခ်​ေျပာ။ ။ ​ေပါင္​းသင္​း​ေဖၚ သူ​ေတာ္​​ေကာင္​း ​ဆရာ​ေကာင္​း ႐ွာ​ေဖြ။ ပညာရိွ အဓိပတိ​ ႐ွာျပရ လွ်င္​ျဖင္​့ စာသိ က ျမတ္​​ေပ။ စာ​ေ...

" မ​ေတြ႔​ေတြ႔​ေအာင္​႐ွာမယ္​ " စႏၵာမင္​း ​ေငြဆင္​းလွ ခ်စ္​​စံပယ္​။ ​ေသာ္​တာ​ေရာင္​ဝင္​း ​ေနမင္​းခ အပ်ယ္​။ ခ်ံဳၾကားက ပန္​းစံပယ္​ ​ေလအကြယ္​ တိမ္​အဖံုး။ အားငယ္​နဲ႔ကြယ္​ ခ်စ္​စံပယ္​ ဘယ္​မမုန္​းပါဘု ​ေ႐ွာင္​ ပုန္​း သည္​ေမွာင္​သိုက္​ဝယ္​ လိုက္​လို႔ ႐ွာတုန္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ခပ္​စူးစူးနာ " ​ေမတၱာေဝ ဂ​ေဟဆက္​လို႔ ​ေဖြဆက္​မိ ယိမ္​းအမူ။ ခ်စ္​စာ​ေခြ အ​ေနခက္​ျပန္​​ေပါ့ ​ေစရက္​၏ စိမ္​းသူ။ ​ေသြဖ်က္​သည့္ ​တိမ္​း​ေ႐ွာင္​သူရယ္​ ထိန္​းၾကည္​ျဖဴ ပန္​ၾကား။ ဟိုယခင္​ ​ေမာင္​​ေရ " ဗ်ာ " ဟု ပင္​​ေညာင္​​ေရ ​ေစတီဦးမွာ ထူးခဲ့​ ေသာ္​ ျငား။ ။ ​ေ႐ွ႕သစၥာ သည္​စကား ​ေတြက မွတ္​သားရ လြယ္​လြယ္​။ အကို​ေရ ေမာင္​​ေရ ႐ွင္​​ေရ ဘယ္​ဘယ္​လ​ို​​ပင္​ ေသြး​ ေပမယ္​့ ခပ္​​ေရး​ေရး ပ်ယ္​။ ထပ္​ၾကားဖို႔ျဖင္​့ တယ္​မလြယ္​ ငယ္​ရြယ္​စဥ္​ အခ်ိန္​​ေလး။ ခု​ေနမ်ား တစ္​နယ္​စီ​ေပ အခ်ိန္​​ေတြ ျပန္​စီ​ေရႊ႕ ပါလို႔ (ကြယ္​..) ​ေတြ႔လိုက္​ခ်င္​ ​ေသး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" မ်က္​ဝန္​းလဲ့ညိဳညိဳ " နတ္​ပန္​းခ်ီ ​ငိုင္​ေ​တြေငး ​ေဆး​ေရးလို႔ ဘယ္​မမီ ရႊန္​းစ ဟန္​ခ်ီ။ မ်က္​ဝန္​းလဲ့ ညိဳျပာရီ ​ေဝသီသီ ညႇိဳ႕​ေစြး။ မ်က္​လႊာ​ပင္​့ စံုပြင္​့အံ ​ေကာ့ညႊတ္​ပ်ံ ​ေတာင္​ပံခတ္​တယ္​ မိုးနတ္​ မယ္​​ေလး။ ။ ရယ္​​ေနပံု ပီတိလူး ရယ္​ဖူးသူ ဘယ္​မမီ ရႊန္​းျမ ၿပီတီ။ သိမ္​့သိမ္​့ငယ္​ တည္​တည္​ မယ္​မဒီ မိႈင္​​ေငး။ ႏွလံုးၾကည္​ ဝြမ္​းဆီအိႏွယ္​ ထိမိ ရယ္​​ေသြး။ ။ အ​ေျပာ ဆိုရင္​ျဖင္​့ တ​ေယာပင္​ ရင္​ခံ ရဲ႕ဆို ငိုသံႏွင္​့ ရယ္​ဟန္​ ခြန္​းသ ၾကည္​ျပန္​။ နားစည္​ဝ ခ်ိဳျမသံ ​ေမြးညင္​းတံ အိ​ေထြး။ ဩဇာတည္​ ပီပီသမို႔ ၾကားခဲလိမ္​့ ​ေလး။ ။ လမ္​း​ေလွ်ာက္​ပံု တုန္​အသား အိထြားႏု တည္​ၿငိမ္​စြာ ဆင္​မ ယဥ္​သာ။ လွမ္​းအႂကြ ​ေျခတံမွာ ညီညာစြာ ​ေျဖာင္​့စင္​း။ စည္​းခ်က္​ညီ ရင္​ခ်ီမ တယ္​ လွလိုက္​​ ေလျခင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ႐ွစ္ပါး မဂၢင္ " သမၼာဒိ႒ိ ၊ အေကာင္းျမင္ၾကည့္ရာ သမၼာသကၤပ ၊ ၾကံစည္ၾကတည့္။ သမၼာဝါယမ ၊ အားထုတ္ၾကရာ သမၼာသတိ ၊ ေအာင့္ေမ့သိလို႔ သမၼာသမာဓိ ၊ တည္ၾကည္ရိွေစ။ သမၼာဝါစာ ၊ ေကာင္းစြာေျပာပါ သမၼာကမၼႏၲ ၊ ျပဳလုပ္မွသာ သမာအာဇိဝ ၊ အသက္ေမြးလွ၏။ ပဒုငါးပါး ၊ ႐ႈဥာဏ္တရားဟု ပြား႐ႈခံုမင္ ၊ ဥာဏ္မဂၢင္မို႔ ပညာႏွစ္ပါး ၊ ပထမထား၏။ သမာဓိမဂၢင္ ၊ သံုးပါးတြင္မူ ဒုတိယထား ၊ ေပါင္းငါးပါးတည့္။ သီလမဂၢင္ ၊ သံုးပါးယွဥ္၍ တတိယျပား ၊ စုေပါင္းျငားက ႐ွစ္ပါးမဂၢင္ ၊ သိဒၶိျမင္သည္ က်င့္စဥ္သိထိုက္ ၾကပါကုန္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" အတၱဇီဝ " ဇရာၿပိဳ ဘာမဆို အလကားရယ္​လို႔ ဆိုမ်ား ​​ေနသလို။ ဖန္​တစ္​ရာ တန္​တန္​တားျပန္​​ေတာ့ စိတ္​အားငယ္​ပို။ သည္​းလိႈက္​လိႈက္ ​ဖို ငိုသလို အားငယ္​​ေတြး။ သစ္​ရြက္​ေႂကြပ်က္​သည္တြင္​ ရင္​့က်က္​ဆို ပင္​အိုလ်က္​​ေတာင္​မွ ရြက္​သစ္​ႏု ​ေထြး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" မိုး​ေျပး " မိုး​ေသးငယ္​ ဖြဲဖြဲက် ​ေန​ေလးက ဖ်ဖ်သာ ​ေနပူမိုးရြာ။ ​ေလညင္​း​ေတြ အနား​ေပးလို႔ ​ေတးဆို လ်က္​ပါ။ ျမန္​မၾကာ စာလႊာ မပါး။ ျဗဳန္​းစားငယ္​ ရြာတဲ့မိုးက ၿငိဳး​ေလ ​ေရာ့လား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သြပ္မိုးဖ်က္​ အင္​ဖက္​ကာ " အ​ေတာ္​့ကို အ႐ုပ္​ဆိုးသတဲ့ အ​ေၾကာင္​းမ်ိဳးမ်ိဳး ႐ွာ။ ​ေခါင္​ဖ်က္​မယ္​့ အမ်ိဳးရယ္​က အမိုးတက္​ ဖာ။ ဆြဲခ်ဖို႔ တစ္​လံကြာ သူ႔ဟာသူ ျပန္​ဆင္​း​ေျပး။ ​ေခါင္​မလံု တိုင္​းသာျဖင္​့ အိမ္​တိုင္​းသာ အကုန္​ဖ်က္​ရရင္​ ခက္​ရ ခ်ည္​​ေသး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​​ေဟာသည္ ​အနာ " သတၱ၀ါ အမ်ား ျပဳစားပါတဲ့ ျမစ္​ပြားသလိုပါ့ ထိုအနာ။ ​ေရစီးကမ္​းၿပိဳ ထိုထိုသ​ေဘာရယ္​ႏွင္​့ ​ေ​ရစံု​​ေမ်ာ အ​ေတာမသတ္အီသတဲ့ ​ေ​ဟာသည္​ အနာ။ ရင္​တြင္​းငယ္​ ကလီစာ တုန္​ရီစြာ ငို​ေႂကြး။ မတရားစြာ အပါးခြာ ရင္​ခြင္​ပစ္​႐ွာတဲ့ ခ်စ္​ အနာ ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​စဥ္​းစားၾကပါ " ဥပ​ေဒ အ​ေမြဆက္​ မျပဳ​ေပ အ​ေျခဖ်က္​မလို႔ ယခု​ေလ အ​ေမဖက္​လို႔ ​ေခ်ဖ်က္​ ဖို႔ ၾကံစည္​။ အယူမွာ အလာသြင္​းဖို႔ တစ္​မူသာ လူခပင္​း ​ေတြက အသူရာ ဗ်ဴဟာခင္​းခ်င္​ရင္​ကြဲ႔ မင္​းမဲ့ တိုင္​းျပည္​။ မင္​းမရိွပါက သမၼတ ရိွပါသည္​ ဂါရ၀ ျပည္​့ဇာနည္​ ႏြဲ႔သာကီ ငုတ္​လွ်ိဳး။ မတရား မျပဳၾကပါနဲ႔ အလကား အစု မကြဲျပား​ရေအာင္​ အမွား ယခု အသင္​ ဖ်က္​လိုက ကြဲအက္​ ျပည္​က်ိဳး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" လက္​ရိွကလက္​မဲ့မျဖစ္​​ေစခ်င္​ " အစိုးရ​ေနပါလ်က္​ကယ္​ႏွင္​့ အစိုးမရ​ေအာင္​ျဖင္​့ မလုပ္​သင္​့​ေပ။ ​ေတာင္​အာ႐ွ အဖို႔မွာ​ေလ တို႔တိုင္​း​ေျပ တကယ္​႐ိုးပါတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္​​ေျမ။ တန္​ဘိုး ရိွ​ေစခ်င္​သ​ေလ က်န္​​ေနတဲ့ အခ်ိန္​တိုင္​း။ ​ေရႊဥာဏ္​​ေတာ္​ သိမ္​ပါ​ေလက ကံအမွိန္​ မာန္​ရိွန္​က်လွ်င္​ ႂကြလိမ္​့ မုန္​တိုင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဘုရားဖူး " ဟို​ေ႐ွးအခါမ်ား​​ေတြက ​ေျဗာင္​ေျမသား ကုန္​း​ေတာ္​​ေပၚ ​ေလွခါးထစ္​ မ​ေပၚ။ ​ေစာင္​းတန္​းဆို ​ေဝးလွ ပါသ​ေနာ္​ ဖူး​ေျမာ္​သူ လူအမ်ား။ ကုန္​းတစ္​တန္​ ​ေရတစ္​တန္​ရယ္​ႏွင္​့ လွည္​းတစ္​တန္​ ​ေလွတစ္​ထိုးရယ္​လို႔ လမ္​း႐ိုး မွ သြား။ ။ သို႔​ေပျငားရယ္​တဲ့ မိသားစု အားရ ​ေပ်ာ္​စရာ ၿငိမ္​းခ်မ္​း လွစြာ။ နားတဲ့ခါ နားလို႔သာ သြားတဲ့ခါ ထသြား။ ​ေတာင္​​ေျခရင္​းရယ္​မွ ​ေတးသီခ်င္​း တ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​စြာ ခရီးဆက္​လို႔ တက္​ၾက ​ပံုမ်ား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" မိန္​းမတို႔ အတူတူ " အနားကပ္​ၿပီဆို မနာလို သူ႔အတင္​း တဟင္​းဟင္​း နွယ္​။ တစ္​ျခားမႏိုင္​​ေပမယ္​့ ဝတ္​စားၿပိဳင္​ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖင္​့ ရိႈးထုတ္​ ​ေစ်းဝယ္​။ လက္​ဆြဲအိပ္​ တကားကား ႏွင္​့ ​ေငြစကား ဟန္​ႂကြယ္​ႂကြယ္​ ပ်ိဳရြယ္​အို အဆံုး။ မုသားမ်ား ဥာဏ္​႐ွိန္​ဝါ အလိမ္​ညာ မာယာစြက္​ကာ ​ေျပာထြက္​သည္​့ ထံုး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေတာင္​းဆု " သံ​ေယာဇဥ္​ ႏြယ္​အပြား ခ်စ္​အားငယ္​သူ။ အၾကင္​နာ ရင္​မွာဆိမ္​့ သိမ္​့သိမ္​့ငယ္​ၾကဴ။ ခ်စ္​ရည္​တူ ၾကည္​ျဖဴ​ေနျမဲ။ သံသရာ ကမၻာဆက္​တိုင္​ ​ေပါင္​းဖက္​တူတြဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ပန္​းအလႉ " ၾကာႏြယ္​႐ိုး ခ်ိဳးခ်င္​။ တစ္​ငင္​ၿပီး တစ္​ငင္​။ ဘုရားစင္​ တင္​ဖို႔အ႐ိုး ကို ပန္​းအိုးမွာ ထိုး။ ။ " ခ်စ္​တယ္​ " ​ေရႊရင္ဝယ္​ လႈပ္​ခါ။ သံ​ေယာဇဥ္​ ျဖာ။ ​ေမာင္​မလာ ​ေမ​ေမွ်ာ္​​ေရာ့ တယ္​ လြမ္​းလွၿပီ​ေပါ့။ ။ " ​ေပါ့​ေပါ့ပါးပါး " စိုးစိုးငယ္​ စီစီ။ သံသာသာၾကည္​။ စာ​ကေလး ​ေတးသီတယ္​ ​ေအာ္​ျမည္​သံၾကား။ တိမ္​ပန္​းခ်ီ ​ေနျခည္​​ဦးမွာ ျမဴးလြင္​့ပ်ံသြား။ ။ " ခ်စ္​လက္​​ေဆာင္​ " တစ္​ရြာကူး ခ်စ္​ဖူး​ငယ္​ ေရႊအိမ္​စည္​။ ရြာဝင္​လမ္​းဆီ။ ​ေဆာင္​လာသည္​ ဇာျခည္​​ေရႊယြန္​း။ ပန္​းရစ္​ႏြယ္​ အဆင္​ခက္​ ​ေမ့တြက္​ ရည္​ညႊန္​း။ ။ " ​တလင္​းနယ္​ခ်ိန္​ " ​ေရာ​င္​ျပန္​စို ေနညိဳ​ညိဳေဆာင္​း။ ​ေကာက္​သစ္​လွ စပါး​ေရႊ ​​​တို႔ ​ၿဖိဳး​ေဝ ညိဳ​ေမာင္​း။ ။ " စပါး​ေရႊရည္​ " မို႔ေမာက္​ကယ္​ ​ေရႊ​ေတာင္​ ပံု​ေဆာင္​ငယ္​ ​ေရႊသီး။ တို႔လယ္​ခြင္​ လယ္​သမားတို႔ အားရလဒ္​တည္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေရမ်ား​ေရႏိုင္​ " ​ေျမနိမ္​့ရာ လွံမစိုက္​​ေသာ္​လည္​း ​ေရလိႈက္​လို႔ လႊမ္​းမိုးလွ်င္​ နစ္​ျမဳပ္​ ​ေရာ့ထင္​။ ​ေရသဘင္​ ဆင္​ရင္​လို႔ ပိတ္​ဖံုး။ အနိမ္​့​စံ ​ေနရာမ်ားမွာ အားျပဳ စုရံုး။ ။ " သစိရိပ္​ညိဳ "

" ခရီးသည္​ " ျမန္​မာ​ျပည္​ တစ္​နံတလ်ားကိုျဖင္​့ မီးရထားႀကီး စီးလို႔ရယ္​ ​ေလွ်ာက္​လည္​ၾကမယ္​။ ​ထံုးျဖဴျဖဴ ​ေဖြး​ေဖြးလြင္​ စိ​ေႏၲ႐ွင္​ ​ေတာင္​​ေတာ္​ဘုရား​ေတြ သြားဖူး စို႔ကြယ္​။ ႏွစ္​​ေယာက္​ထဲရယ္​မို႔ လက္​တြဲလို႔ သြားစဥ္​ဝယ္​ ဟိုမယ္​ကြယ္​ ၾကည္​့ပါဦး။ သာယာလိုက္​တာကြာ တို႔ လာရာ ​လမ္​း​အ​ေရြ႕ရယ္​ျဖင္​့ ​ေကြ႕ဝိုက္​ မဆံုး။ ။ " မ​ေမာမပန္​း ​ေလွ်ာက္​လွမ္​းရည္​တူ " ႏွစ္​ကိုယ္​တူ ​ေမာင္​့ခ်စ္​သည္​း ႏွင္​့ ​ေရႊလက္​တြဲ ႏႊဲသည္​့လမ္​း​ ေပမို႔ အရမ္​းပဲ အလြန္​ေပ်ာ္​။ ​ေဟာဟိုမယ္​ ၾ​ကည္​့စမ္း​ပါေလ ငွက္​​ေလး​ေတြ တို႔လိုပဲကြဲ႔ ဝဲပ်ံ လို႔ ေပ်ာ္​။ အ​ေတာ္​ပန္​း ​ေနၿပီ​ေနာ့ ​ေတာင္​စခန္​း ​ေတာင္​​တန္​း​​ အေက်ာ္​ ​တိမ္​ျမဴေသာ္​ ရစ္​သိုင္​း။ ​ေတာင္​ တန္​း​ ေဝ​ေဝသီ မႈန္​မႈန္​ရီ ဟိုး..ဟိုတစ္​​ေလ်ာက္​မွာ မိုး​ေအာက္​ ​တံတိုင္​း။ ။ " ကုတင္​​ေရႊနန္​း " ရႈစမ္​းပါ့ ​ေဟာ့ဟိုမယ္​ ​​ေရႊ​ေရာင္​ႏွယ္​ လယ္​ယာကြင္​း​ ေတြႏွင္​့ ရႈ​ခင္​း အသြယ္​သြယ္​။ ႏွစ္​ဦးသား တူတူညီ ​ေတာင္​ထိပ္​ဆီ အ​ေျပးတက္​လာလို႔ ​ေခြၽးစို႔ စို စိုစိုေျပး႐ွာတဲ့ ခင္​​ေလး ရဲ႕ ပါး...

" ​က်ည္​ဆံမိုး " ဝရဇိန္​လက္​နက္​ သိၾကားစက္​ မိုးစက္​ပစ္​ခတ္​ စက္​​ေသနတ္​။ က်ိဳးျပတ္​လို႔​ေႂကြ စပါး​ေတြ လယ္​ယာ​ေတြပ်က္​ ခက္​ၿပီ​ေလ။ စပါးခင္​း​ေရ အကုန္​ျမဳပ္​ ​ေတာင္​သူငုတ္​တုတ္​ လယ္​ရင္​းျပဳတ္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေႂကြအံ " ​ေလာင္​းကစား ဝိုင္​းထိုင္​ ဒိုင္​က ပိုင္​းလံုး။ အတြင္​းလူ သစၥာ​ေဖာက္​​ေတာ့ ​ေပါက္​​ေကာင္​​ ေပၚရံႈး။ ​ေျပာတုန္​းက ပိုလြန္​းဆို နႈတ္​လွ်ိဳလို႔ မထား။ ခု​ေနတြင္​ အဆင္​လြဲ​ေတာ့ ကြဲေပါ့ ဟုတ္​လား။ ဘယ္​အဆင္​ ဘယ္​အခက္​ ဘယ္​လက္​ျဖင္​့ သင္​့သား။ ထင္​အျမင္​ အမွတ္​မွား​ေတာ့ မွားၿပီးရင္​း မွား။ ​ေခါင္​းပံု မျဖတ္​​ၾကေသာ္​လည္​း ​ေခါင္​းပံု ခ်ထား။ လက္​အဖ်င္​း အႏံုမ်ားကိုမွ အားကိုး လ်က္​သား။ ​ေႂကြတစ္​လွည္​့ ႂကြက္​တခုန္​ အ​ေရျခံဳ လႊာပါး။ လူကိုယံု ကုန္​​ေအာင္​​ေထာင္​းသည္​့ အ​ေလာင္​း အစား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သိ​ေနတယ္​ ​" လူေတြ ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ တို႔တိုင္းျပည္မွာလည္း ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။ မျဖစ္ခ်င္တာေတြေရာ ျဖစ္ေနၾက သလား။ ဒါေတြ ငါ ဘာမွ မသိ။ ငါသ္ိတာ တစ္ခု ရိွ။ ယခု တရား နာေန၏။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အာရံု ငါးပါး " ကာမဂုဏ္​ အာရံု ပဥၥမ။ ကညာစံု ပမာပံု တင္​ျပ။ ပူပူဆာဆာ ခင္​့ယူပါ အလွ။ ​ေဖာ႒ဗၺ အရသာ ႐ူပါ သဒၵ ဂႏၶ။ အဆင္​းမွာ ျမင္​ရာ သဘာဝ ဪ ရူပ။ ၾကားခ်င္​လာ သံသာသာ ခ်ိဳျမ ဪ သဒၵ။ အနံ႔ျဖာ အာရံုခံ သမွ် ဪ ဂႏၶ။ ခ်ိဳၿမိန္​စြာ အာသာ ခံတြင္​းဝ ဪ အရသာ ပါ့။ ​ေတြ႔ထိတာ တဏွာ ဝဲဩဃ ဪ ​ေဖာ႒ဗ​ၺ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" တရား​ေ႐ွာင္​ေသာ္​ အ​ေမွာင္​ႀကီးစိုး " ​ေနစၾကာ အခြင့္​အခါ မက်​ေလ​ေတာ့။ ​ေက်ပ်က္​စရာ အကာလ ညခ်ိန္​မွာ​ေပါ့။ ကပ္​ကမၻာ သံုး​ေထြရယ္​က ထံုး​ေခ်မႊ ႂကြတက္​လာ​ေပ။ ပု​ေဗၺကတ ​ေ႐ွးဘုရား​ေဟာ​ေပသည္​့ ဝဲဩဃ အ​ေထြ​ေထြ။ မ​ေၾကာက္​ၾက​ေပ မရြံ႕ၾက​ေပ အ႐ွက္​​ေတြ မဲ့ကင္​း။ အမိုက္​​ေမွာင္​ သန္​း​ေခါင္​ ညဥ္​့နက္​သဖြယ္​ ပ်က္​သည္​့ ​ေခတ္​တြင္​း။ ။ အဖရယ္​ က သားကိုဖူးမတဲ့ ​ေနရာဦး ပိုင္​စံ။ ပညာကံ ဥာဏ္​ဇီး​ေစ့ထံသို႔ ​ေလ့လာ ဖို႔ဖန္​။ ပါဟုန ရာဇသံ အာဂႏၲဳ ဧည္​့သည္​က​ေပး။ အိမ္​အခံ ပုဂၢိဳလ္​ ဇာတိကရယ္​ ကဏွာဘိဇာတိက ထိုသ​ေဘာမွာျဖင္​့ ယုတ္​​ေသာ ပုဂၢိဳလ္​ မ်ားထံ ခစား လိမ္​့​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ " အာဂႏၲဳ =ဧည္​့သည္​ ပါဟုန=ဧည္​့သည္​ ဇာတိက=ဇာတ္​ရိွ​ေသာ ကဏွာဘိဇာတိက=မဲညစ္​ယုတ္​နိမ္​့​ေသာဇာတ္​ရိွ​ေသာ

" ၾကည္လင္စိတ္ " နက္႐ႈိင္းလွစြာ ၊ သမုဒၵရာသည္ နက္ျပာၾကည္လင္ ၊ ရႊံ႕ႏြံစင္လို႔ ႏႈိင္းယွဥ္သိသာ ၊ လကၡဏာကား ပညာရိွမ်ား ၊ ျမတ္ဘုရား၏ ေဟာၾကားထားရာ ၊ တရားနာၿပီး စိတ္မွာၾကည္လင္ ၊ ညစ္ေၾကးစင္၏ ။ ။ " ေမာင္သစၥာ " ( ျမန္မာျပည္သား )

" ဝိပႆနာ တရား" ေကာင္းတာလုပ္ ေကာင္းရာသြားပါလို႔ မေကာင္းတာလုပ္ မေကာင္းရာလားၾကတဲ့ ဘုရားမပြင့္မီ အခ်ိန္အခါ။ ကမၼႆကတ တစ္ဥာဏ္သာ ရၾကရေလတဲ့ ဘဒၵကမ ၻာ။ သာသနာတြင္း မယြင္း အမွန္ရေလတာက ထပ္တိုးကာ သစၥာ ႏုေလာမိကဥာဏ္အား။ ဘုရားပရိနိဗၺာန္ စံဝင္ေတာ္ မူၿပီးကာလ သားသံဃာေတာ္ အ႐ွင္ျမတ္တို႔ထံ သစၥာတရား ခံယူပြားၾကပါစို႔ကြယ္ ခ်ည္းကပ္ဝတ္တြား။ ။ ဝိပႆနာ ဥာဏ္ေတာ္မဟာ သစၥာႏုေလာမိက ဥာဏ္ေခၚရာ [အနိ(စၥ) ဒု(ကၡ) အန(တၱ) ေဆးေတာ္ႀကီးကိုလ] ဘုရားပြင့္မွ ၾကားခြင့္ၾကံဳလာ။ နာရၾကားရ မွားသမွ်ပယ္ခြာ မလြဲမွန္စြာ ဘုရားေဟာတရား။ ျပန္႔ေမႊးေဒသနာ ရယ္မို႔ တကယ္ ျပဳတ္ခြာမယ့္ ကိေလသာမွာ သိရိွခ်ဳပ္ အမွန္ခြာရမယ္ သစၥာေလးပါး။ ။ (*ဒုကၡ၊သမုဒယ၊နိေရာဓ၊မဂၢ သစၥာ* ျပဳတ္လွ်င္ သႆတဒိ႒ိ ႏွင့္ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ကင္းစင္ေစပါသည္။) " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" တက္​ညီလက္​ညီ " ကိုယ္​ လူပ်ိဳ ကာလသားရယ္​က မိသားစု အဖို႔မွာ စည္​းလံုး လွစြာ။ အ​ေၾကာင္​းရင္​း ရိွတဲ့အခါ စု​ေပါင္​းကာ တိုင္​ပင္​​ေဆြး​ေႏြး။ ဟိုလို မ​ေကာင္​းပါဘု ဒီလို​ ေကာင္​းတာလုပ္​ကြယ္​့ ထုတ္​ႏုတ္​ လို႔​ေရြး။ ။ ဝန္​းက်င္​မွာ အထိုင္​ခ် ခ်မွတ္​တဲ့ သ​ေဘာအလို မပို မလို။ ဘာဂလို တိုတို အဲ့သည္​လို မတိမ္​း​ေစာင္​း။ ကိုယ္​လည္​း စိတ္​ခ်မ္​းသာ သူတို့လည္း ​စိတ္​ခ်မ္​းသာ ​​ေစ​​ေၾကာင္​း​ေၾကာင္​့ ​ေကာင္​းဆိုမွ ​ေကာင္​း။ ။ အိမ္​​ေထာင္​သည္​ သည္​ဘဝမွာျဖင္​့ ​ေနရတဲ့ အခါမယ္​ ခု​ေတာ့ ျဖင္​့ကြယ္​။ သားကလည္​း မလည္​မဝယ္​ မယားကလည္​း မလည္​မဝယ္​ လည္​ဝယ္​တာ ကိုယ္​တစ္​​ေယာက္​ထဲ။ ကဲ...မတတ္​ႏိုင္​ပါဘု ကိုယ္​့ဟာကိုယ္​ လိုသလို ဆံုးျဖတ္​မဟဲ့ သတ္​မွတ္​ခ်က္​ ပဲ။ ။ ပင္​ပန္​းလိုက္​တာ ခင္​ဗ်ာ မ​ေျပားပါနဲ႔​ေတာ့။ တစ္​အိမ္​လံုးမွာ ကိုယ္​့အ​ေရးမို႔ ​ေတြးၾကည္​့ပါ​ေတာ့။ ။ ဒီလိုသာ ​ေ႐ွ႕ဆက္​သြားပါက ဘဝခရီးကား မပိုင္​မႏိုင္​ လြဲ​ေခ်ာ္​ လာႏိုင္​။ မိသားစု မ႑ိဳင္​ ယိမ္​းယိုင္​ရင္​ အခက္​။ ​ေအာက္​ကလူ ​ေနာက္​မီးဆြဲလို႔ ​ေလ်ာက္​ၿငီးလည္​း ကယ္​သူလံုးဝရယ္​ႏွင္​့ ရံု...

" မသာနား​ေတာင္​း " အလိုလို ​​ေလးခင္​ဗ် အ​ေတြးက အံ့ပါရဲ႕ကြယ္​။ မသာနဲ႔ နား​ေတာင္​းကို ​ေပါင္​းထားသည္​့ႏွယ္​။ မဖြယ္​မရာကြယ္​ ဘယ္​လိုရယ္ ​ဆင္​လို႔ထား။ အံ မ​ေတာ္​ ဒီအ​ေလာင္​းႏွယ္​ ​ေကာင္​းလိမ္​့ မလား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" င႐ုတ္က်ည္​​ေပြ႔ " မႏုသတၱ ဒုလႅဘ ရခဲ​ ဘိျခင္​းလွ်င္​။ ရႈမွတ္​မနား ျမတ္​တရား ပြားမ်ား စိတ္​အစဥ္​။ ​ေန႔စဥ္​ျပဳစု လင္​အမႈ ယုယ​ ​အျမဲပင္​။ ထမင္​း​ေရပူ ဇြန္​းခပ္​ယူ အတူ​ ေသာက္​ဖို႔ျပင္​။ အိမ္​​ေထာင္​အ​ေရး ​အရႈပ္​ေထြး မ​ေအး အပူဝင္​။ အဆင္​​ေျပမွ အ​ေၾကာထ ​မိန္​းမ ထပ္​ယူခ်င္​။ ယူရဲယူၾကည္​့ ဒီမွာၾကည္​့ ထုမိ လိမ္​့မယ္​႐ွင္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ရင္​​ေသြး " တီတီတာတာ စကား အ​ေမ့ ႏွလံုးသား ကဗ်ာ ​ေ​မ့ခ်စ္​ သည္​းညႇာ။ အသည္​း​ေမႊ႕ ခ်စ္​စရာ အလိမၼာ ​ေရႊ​ေသြး။ ျဖဴစင္​ငယ္​ မ်က္​ႏွာ​ေလးက ​ေအးျမ ျဖဴ​ေဖြး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ကိေလသာစိတ္ ၁၀ ပါး " လိုခ်င္ေလာဘ ၊ မ်က္ေဒါသႏွင့္ ေမာဟေတြေဝ ၊ မာနေစလ်က္ မွားေပဒိ႒ိ ၊ သံသယရိွသည့္ ဝိစိကိစၧာ ၊ ငိုက္မည္းစြာကား။ ပ်င္းစြာစဥ္းမွိတ္ ၊ ထိနမိဒၶ ပ်ံ႕စိတ္လြင့္ျပ ၊ ဥဒၶစၥျဖင့္ အဟိရိက ၊ ႐ွက္ၾကရဖြယ္ အေနာတၱပၸ ၊ ေၾကာက္ၾကမေကာင္း ဆယ္ဝေၾကာင္းေထြ ၊ ႏြမ္းညစ္ေစေအာင္ ကိေလသာေသာင္ ၊ ကြၽန္းစိတ္ေဘာင္ထဲ ရစ္ဝဲရစ္သီ ၊ ကြၽမ္းဝင္သည္မို႔ ျဖစ္တည္စိတ္ထဲ ၊ ဝင္လာျမဲပင္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေဆာင္​းႏွင္​းဆီ " အာကာ ဘံုဆီ ျပာျပာ မႈန္​ရီ သာယာ ပံုသည္​ ​ ေအးလွတဲ့ ​ေဆာင္​းလ ရာသီ။ ျမဴမံႈ​ ေဝစီ တူစံု ​ေသြဖီ ပူပံု ​ေျဖမဆီ ​ေတြးဆခဲ့ ​ေႏွာင္​းလ ၾကာ႐ွည္​။ ညင္​း​ေလ စီစီ ႏွင္​း​ေငြ သီသီ ဆင္​း​ေရ ၾကည္​ၾကည္​ ဆူးႏွင္​းဆီ သင္​းၾကည္​ ပ်ံ႕​ေမႊး။ တီတီတာတာ နဲ႔ ပလီအညာ ႏုအသည္​းကိုျဖင္​့ အဖန္​ဖန္​ အခါခါ သူ႔အခြၽဲရယ္​က အျပန္​တစ္​ရာ ထုခြဲလို႔ ​ေခြၽယူလွဲ႔ကြယ္​ ခ်စ္​တဲ့ သူ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အိမ္​တြင္​း​ေရး " အ​ေရး အ​ေရး ဆိုပါက စားဝတ္​​ေန သည္​အ​ေရးတြက္​ ​ေျဖ႐ွင္​း​ေပး မွသာ။ ဦးစား​ေပး စီးပြား​ေရး ျပည္​့ဝပါမွ ခ်စ္​ၾက ​ေလမွာ။ ျပည္​့​ေရးရာ ပါဝင္​တာဟာ ျပည္​သာယာ ​​​ေလမွ​ေလး။ ျပည္​မသာ ပါလွ်င္​​ေတာ့ မ​ေနပါ တခဏ မွာျဖင္​့ ျပည္​ပ သို႔​ေျပး။ ။ သားသမီး ဒီ​ေခတ္​ႀကီးမွာျဖင္​့ အိမ္​သာၿပီး စိတ္​ခ်မ္​းသာ အိမ္​ကပ္​ လိမ္​့မွာ။ အိမ္​ရယ္က ​မသာယာ အိမ္​မွာ ဘယ္​ကပ္​လိမ္​့မလဲ။ စီးပြားျဖစ္​ ​ေအးၿငိမ္​းလွ်င္​ဗ်ာ အျပင္​မွာ ဘယ္​မရပ္​တယ္​ အိမ္​ကပ္​ လိမ္​့ျမဲ။ ။ အိမ္​ျပင္​ကို ​ေရာက္​သြားက ​ေဖာက္​ျပားဖို႔ အ​ေၾကာင္​း​ေပၚ ဆန္​႔က်င္​ လိမ္​့​ေနာ္​။ ႀကိဳျမင္​​ေျမာ္​ အုတ္​ျမစ္​​ေသာ္​ ခိုင္​ျမဲ။ ျပည္​့ဇာနည္​ ျပည္​့အက်ိဳးတြက္​ တိုးတက္​ ဖို႔ မလြဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေဆာင္​းည ​ေရႊဘို " အလွ​ေသြး ျဖာ​ေဝသကို လစႏၵာ​ ေငြရည္​ဆမ္​း ခ်မ္​းျမ ည ဗဟို။ ​ေဆာင္​းႏွင္​းလွ်ံ စိုစို စၾကာပ်ိဳ တာရာမင္​းရယ္​ ထြန္​းပ ရံလင္​း။ ။ ​ေရာင္​​ေငြရည္​ ခ်ိဳခ်ိဳ ရႊင္​​ေလပ်ိဳ ​ေစအညင္​း။ မဟာနႏၵာ ကန္​​ေတာ္​လမ္​းမွာ ပန္​း ၾကာ နံ႔သင္​း။ ။ ငါးမည္​ရ ျပည္​​ေရႊဘို။ ​ေဘး​ရန္​ၿပိဳ ​ေအာင္​​ေျမနန္​းရဲ႕ ပန္​းသ​ေျပ ညိဳ။ ​ေရႊဗဟို ျမရိပ္​ခ်ိဳ အ႐ုဏ္​ အ​ေသြး။ ​ေအာင္​စည္​​ေဝ ​ေ​​ရႊေအာင္​​ေမာင္​းရယ္​ျဖင္​့ ​ေသာင္​း​ေသာင္​းညံ သံခ်ိဳေႂကြးပါ​ေပါ့ ​ေဆာင္​းခ်မ္​း ည​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​​​ေဆာင္း​​ေရာက္​​ေသာ္​ " စႏၵကူး ​ေဂၚသဇင္​။ သင္​းထံု ပ်ံ႕လြင္​။ ၿမိဳင္​ယံတြင္​ ပန္​း​ေတာ္​ဝင္​ တင္​့ဆန္​း။ နတ္ေတာ္ရာသီ ဓႏု မွီ၍ မိဂသီ နကၡတ္​စန္​း ယွဥ္​လို႔ ပြဲနတ္​လမ္​းစဥ္​ မဟာပိႏၷဲ​ ေပမို႔ ​ေလးစြဲသည္​့ ​ေယာက်္​ားသ႑ာန္​ ရာသီခံ ရာသီရုပ္​ ကယ္​ႏွင္​့ ထုတ္​ႏုတ္​ မွတ္​တမ္​း။ ။ "​ ေတာထြက္​ၿပီ " ဆူသံ ပူသံ ဆိုမွျဖင္​့ လူသံ​ေတာင္​ မၾကားခ်င္​​ေပါင္​။ ​ေဆာင္​း​ေဟမန္​ အႀကိဳ​အေထာက​္​​ ​ေျမာက္​ျပန္​​ေလ ​ေဆာင္​။ ​ေမွ်ာ္​လင့္​စိတ္​ အရိပ္​အ​ေယာင္​ ​ေအာင္​​နိဗၺဴ ​ေရႊျပည္​နန္​း။ ျမတ္​တရား မယြင္​းမွန္​စြာပါ့ ျမတ္​စကား အရင္​းခံပါလို႔ သပိတ္​ခံ ​ၿမိဳင္​ယံအပါးဝယ္​ နားခို စံျမန္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ႀကိဳးဆြဲ႐ုပ္​​ေလး " နားလည္​ပါတယ္​ ဆိုတဲ့စကား ​ေျပာၾကားဖို႔ မလြယ္​။ လက္ခံပါတယ္ ဆိုတဲ့သ​ေဘာလည္​း ​ေျပာခက္​ လွဖြယ္​။ အမွားကို ယံု​ၾကည္​ေနတယ္​ လြန္​ခင္​တြယ္​ ​ေန​ေသး။ ဂ႐ုဏာ စာနာညႇိဳးသည္​့ မ်ိဳးဖ်က္​ သူ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အန​ေႏၲာ အနႏၲ ငါးပါး " ျမတ္​ဘုရား၏ တရား​ေတာ္​လာ ဝါရည္​ဆင္​ျမန္​း ရဟန္​း သံဃာ။ မာတာပီတ မိဘမ်ားနဲ႔ သင္ၾကား​အပ္​တဲ့ ျမတ္​​ေသာ ဆရာ။ အန​ေႏၲာ အနႏၲ ငါးပါးကိုသာ လက္​ဆယ္​ျဖာ ဦးထိပ္​တင္​မိုး။ ​ေန႔စဥ္​ ညတိုင္​း သာပါ့ ကိုင္​းရွိဳင္​းစြာ ပူ​ေဇာ္​အထူးႏွင္​့ ဦးနွိမ္ ​ရိွခိုး။ ။ အယူမမွား တရားလက္​ကိုင္​ စိတ္​မာန္​တိုင္​ျဖင္​့ မယိုင္​မလဲ ထာဝရျမဲလို႔။ စြဲစြဲျမဲျမဲ မလြဲမ​ေသြ လိုက္​နာ​​ေလ​ေလာ့ ျမတ္​​ေသာ ​ေဒသနာ သစၥာတရား။ မိစၧာမမွား တရားနည္​းက် လိုက္​နာမွလွ်င္​ မုခ် ​ျမတ္​ရာ သာသနာတည္​့။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အခ်ိန္​ရိွခိုက္​ " အလင္​း​ေဆာင္​ မ်က္​လႊာပိတ္​ စိုးထိတ္​လန္​႔စြာ။ စိတ္​အ​ေရာင္​ ​ေမွာင္​သည္​့ဘက္​ ထြက္​​ေပါက္​လိုက္​႐ွာ။ ထက္​​ေအာက္​က အရိပ္​မွာ ထင္​ျမင္​ရာ တလြဲ။ ကိုယ္​ထင္​ရာ ဘယ္​လုိလုပ္​​ေတာ့ ဟုတ္​မွဟုတ္​ဘဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ျဖဴ​ေအာင္​စိတ္​ကိုထား " ႏွစ္​လရက္​ ခ်ိန္​နာရီ မိနစ္​မည္​ စကၠန္​႔မ်ား သြားရင္​း သက္​႐ွည္​။ တိုးပြားရင္​း ပ်က္​စီးသည္​ ျဖည္​့ဆည္​း လ်က္​ တည္​။ အစက တိုးတာပိုသည္​ ​ေနာက္​ပိုင္​းသည္​ ပိုဖ်က္​စီး။ ပ်က္​အစဥ္​ ပ်က္​လွ်င္​ပ်က္​က အသက္​ပင္​ တကယ္​နႈတ္​ လို႔ ဆုတ္​ယုတ္​ ပ်က္​စီး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အမ်က္​ " တိမ္​စင္​ၾကယ္​ ​ေပၚကာထြက္​ ဆီယိုစက္​ ထြက္​​ေပါက္​႐ွာ အမ်က္​လည္​းပါ။ ထြက္​ရတာ လြယ္​သဗ်ာ ထိန္​းရတာ တကယ္​ခက္​။ အဘယ္​လို အ​ေၾကာင္​းက်ိဳး​ေၾကာင္​့ မ​ေကာင္​းဆိုး ထြက္​​ေလေသာ ​ေဒါသ အမ်က္​။ ။ အခ်ိန္​​ေတြ ရက္​ စားလို႔ လ မ်ားလည္​း​ ေျပာင္​းခဲ့ၿပီ ႏွစ္​​ေတြ ၾကာ႐ွည္​။ ထြက္​ထား​ေသာ အမ်က္​သည္​ ​ေျဖမဆည္​ ​ေက်ႏိုင္​ခဲ။ မ​ေျပႏိုင္​ အ​ေမ့ခက္​ျဖင္​့ အထြက္​ခံ ​ေသသာသြားတယ္​ မ်က္​ပြား နာဆဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သင့္ရာေန ေစရာသြား " တတ္လည္း တတ္ႏိုင္ပါ့ မွတ္လာၾက လက္ဆင့္ေစ ကြ်ႏု္ပ္တို႔လူေတြ ။ ႏြားနက္နီ ညိဳဝါျပာကိုျဖင့္ ခိုင္းလိုရာ ႀကိဳးျဖင့္ေစ။ ႏွာဖားႀကိဳး ထိုးလ်က္ပိုင္ ဆြဲႏွက္ကိုင္ ဇက္ပိုးသတ္ကာ ႏွက္ႀကိဳးခတ္ ႏွင္တံေခြၽ လွ်င္ျမန္ေပ လုပ္ငန္း ။ ေက်ာသပ္လို႔ ေခ်ာ့တေထြ ေျခာက္လွန္႔ ´ေစ´ တံျပာမိုးကာ ႀကိဳးစား လိုက္စမ္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေ႐ွ႕လူ ေနာင္သား " ရႊန္းေရာင္နီ အလင္းသစ္ ထြန္းသစ္လို႔ လာေခ်ၿပီ။ ေနဝင္ရီ သူတို႔လမ္း ႂကြျမန္းေတာ့သည္။ တုန္လႈပ္ခတ္ အံ့ဝင့္ခ်ီ ျပန္႔လြင္သီ ျပည္အဝွမ္း။ သည္လမ္းစဥ္ ကြၽမ္းဝင္ၾကာၿပီမို႔ ကိန္းစီရင္ ဝဠာခြင္းပါလို႔ ပဝင္း ရႊင္ၾကည္ မေနာတို႔ရယ္ ေျပာစမွတ္ ျပည့္ေရးေဘာင္ကို ေနာင္ေရးလူ စိတ္မူမပ်က္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္ဖို႔တမ္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" တို႔လည္းမင္​းလိုပါပဲ " ​ေဝခဏ ​ေႂကြတစ္​ည ​ေျမခရွာတဲ့ ပန္​းခ​ေရ။ ​ေျခယားပန္​း ရယ္​လို႔ အမ်ားက ​ေခၚ​ေန။ မင္​းလိုပါပဲ​ေလ တို႔တစ္​ေတြ အကုန္​ပဲ။ ​ေျမ​ေပၚမွာ မတုန္​မလႈပ္​နဲ႔ ​ေသးႏုတ္​ ​ေနဆဲ။ ။ ​ေခါင္​း​ေပၚပဲ ေန​ေန ​ေျမ​ေပၚပဲ လဲလဲ။ တို႔တစ္​​ေတြ တို႔ဘဝက အေၾကြ ပန္​းပဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သစၥာ စကား " ​ေလာက ဗ်ဴဟာ ၊ ​ေနစၾကာ ဝယ္​ ကမၻာ ပ်က္​သုဥ္​း ၊ ​ေရ​ေျမဆံုး ​ေတာ့ ​သက္​လံုး ခင္​့ကို ခ်စ္​မယ္​ပ်ိဳ။ မလို မတရား ၊ ပါကြက္​သား ႏွင္​့ ျပဳစား အာဏာ ၊ သတ္​ဖို႔ ႐ွာလည္​း မခြာ ခင္​့နား ခစားမယ္​။ ကမၻာ ဆယ္​သိန္​း ၊ ​ေနတစ္​သိန္​း တိုင္​ မယိမ္​း မယိုင္​ ၊ ခ်စ္​မ႑ိဳင္​ လွ်င္​ ခိုင္​ခိုင္​ ျမဲျမဲ ခ်စ္​မယ္​ခင္​။ ၿမိဳင္​​ေတာ ကႏၲာ ၊ ​ေမသြားရာ သို႔ ​​ေျမလႊာ မျခား ၊ ​ေမာင္​ခစား ရင္​း ဖဝါး မခြာ ​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​မယ္​။ မိုး​ ေရႊပဇၨဳန္​ ၊ ဝဠာဘံု ဝယ္​ ကု မၻာဏ္​ ယကၡ ၊ ၿဖိဳးခြင္​း ရလည္​း ခင္​က ခိုင္​းလွ်င္​ တိုက္​မယ္​ခင္​။ ဪ.. အမ်ိဳးကို ဖ်က္​ ၊ ဘာသာ ပ်က္​မွ ခင္​့တြက္​ သာယာ ၊ ရိွလာပါ က မၾကာ ခင္​့အား ၊ ​ေက်မြ သြား​ေအာင္​ ႐ိုးသား မခ်န္​ ၊ ထိုးဆိတ္​ လွန္​မည္​ ​ေသရန္​ အသင္​့ ျပင္​​ေတာ့ ခင္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေသခ်ာပါၿပီ " သည္​​ေဆာင္​းကို ခလုပ္​တိုက္​လဲ​ေတာ့ ႏွင္​းအုပ္ တစ္သိုက္​​​လည္​း ထငို။ ကိုယ္​့ဟာကိုယ္​ ျပန္​အထမွာျဖင္​့ ျမဴႂကြလို႔ ၿပိဳ။ မႈန္​မႈန္​ရီ စိုစို ​ေနကိုပင္​ သူတား။ ​ေဆာင္​း​ေဟမန္​ ဧကန္​တ ကြယ္​ ငါ့ ခ်စ္​​ေရာ့လား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ခ်စ္​​ေသာ ​ေဟမန္​ " ​ေျမာက္​​ေလသြင္​းလို႔ ႏွင္​း​ေဝ​ေဝ ရာသီဤ​ေဆာင္​း ​ႏွင္​း​ေငြ႕​ေစ။ မနာလို​ေပ တစ္​ကိုယ္​ထဲ ႏွင္​းမံႈသဲသဲ တဖြဲဖြဲ။ ခ်မ္​းလို႔​ေနဆဲ လြမ္​း​ေတးဆို ႏွင္​းမ်က္​ရည္​ဝဲ ရႊဲရႊဲစို။ ​ေတာ္​ရံုသာဆို က်ဳပ္​မ​ေျပာ ​ေဆာင္​း​ေႂကြ​ေလညင္​း ႏွင္​းျမဴ​ေတာ။ က်​ေနာ္​ခ်စ္​​ေသာ ႏွင္​း​ေပေလာ က်​ေနာ္​ခ်စ္​​ေသာ ​ေဆာင္​း​ေပ​ေလာ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ခ်ိန္​ခါမဲ့မိုး " မိုးမင္း ​ေျခကြၽံ ၊ ​ေဆာင္​းမိုးသြန္​ ​ေရႁပြန္​ ​ေသာ​ေသာ ဒလ​ေဟာ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေ႐ွ႕သြား ​ေနာက္​လိုက္​ ညီပါေစ " ဦး​ေႏွာက္​နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္​ မလို သည္​့ တိုက္​ပြဲ။ ဘယ္​သူႏိုင္​ ဘယ္​သူရံႈးရံႈး သံုးစား မရဘဲ။ ။ ဘဝကံ သင္​ယခု ဘာျပဳရင္​ ​ေကာင္​းလိမ္​့မယ္​။ သင္​့ကိုယ္​သင္​ အထင္​ႀကီးလွ်င္​​ေတာ့ ထန္​းသီးပိုက္​ ​ေမ်ာက္​ႏွယ္​။ ထန္​းသီးမွည္​့ ​ေမႊး႐ွာတယ္​ ​ေကြၽးရင္​ကြယ္​ ​ေမ်ာက္​မစား။ အခ်ိန္​ကုန္​ ကံ႐ုပ္​ဆိုးလ်က္​ က်ိဳးနည္​း မယ္​ဗ်ား။ ။ ဦး​ေႏွာက္​ဥာဏ္​ ရိွစဥ္​တုန္​းခိုက္​ အားစိုက္​ပါ့ ခႏၶာရယ္​။ ခႏၶာကိုယ္​ အက်ိဳးမ်ား​ေအာင္​ ႐ိုးသားကြဲ႔ ဥာဏ္​ရယ္​။ သက္​႐ွည္​ လို႔ ခ်မ္​းသာ ဖြယ္​ က်င္​့ပါကြယ္​ ​ေကာင္​းစိတ္​​ေမြး။ စိတ္​ ခႏၶာ နာမ္​ အခ်ဳပ္​ ကို ထိန္​းအုပ္​ ကြဲ႕ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဘဝဆိုတာတိုက္​ပြဲ " ငို​ရျပန္​ တလိႈက္​လိႈက္​ ရိႈက္​သံ ကပို။ သံသရာ ဘဝ​ေလး ​ေတးသံ မခ်ိဳ။ ကပိုကယို လိုသလို မရ။ အဲ့သလို ဒီဘဝနဲ႔ ဇာတ္​က ​ေနရ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဇရာ " ​ေမွးမွိန္​ျပ သခၤါရ အခ်ိန္​။ ခႏၶာကိုယ္​ အတၱ​ေပါ ​ေစာ​ေၾကာလို႔ ႏွိမ္​။ စိတ္​ပိန္​ပိန္​ ကိ်န္​ဆို ခက္​​ေသး။ ​ေနသူရိန္​ တစ္​ရက္​စားတိုင္​း အားငယ္ လို႔​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ကံ​ေႂကြး " ညႇိဳးလႊလႊ ျပံဳးလ်က္​သာ သံသရာ ဝဋ္​​ေႂကြး။ သည္​ဝဋ္​နာ ဘယ္​ခါမွကြယ္​ ​လြတ္​ပါ့မယ္​​ ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဧရာမင္​း " ဇင္​​ေယာ္​ငွက္​ ျမဴးကာပ်ံ ​ေရလႊာယံ ခစား။ ​ေလွနာဝါ ​ေရျပင္​ထက္​ဝယ္​ ရြက္​လႊင္​့ ခန္​႔ျငား။ ။ ခန္​႔ခန္​႔ရယ္​ ၾကည္​ၾကည္​ ​ေရသီတာ ျမသား။ ျမစ္​နဒီ ​ေရလ်င္​​ေအးမွာ ​ေျဖးၿငိမ္​့ၿငိမ္​့သြား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" မ်ိဳးဂုဏ္ေရာက္ ေတာက္ႂကြားရာ " စခန္းအဆင့္ဆင့္ တင့္ၾကတဲ့ လူ႔ေျပရြာ။ ခုေနခါ တက္မထိမ္းပါက ပ်က္ယိမ္းႏြဲ႔ သိကၡာ။ ကမ္းလင့္​​ေတာ့ အမႈျဖာ လူ႔ေျပရြာ ခက္သား။ ေတာင္ယံမွာ ေအာင္လံစိုက္သလို ေသာင္းထိုက္ ​​ကၾကား။ ။ ေကာင္းဖို႔ရယ္ ရြယ္​ရည္စူးလို႔ တြယ္ခူးစို႔ တက္သစ္ဆင္ ေဖးမ ဖို႔ျပင္။ ေတြးဆလို႔ စိတ္ၾကည္ရႊင္ဖြယ္ ထိန္းေစခ်င္ ရင္ထဲ။ ေနာင္သားတို႔ ညီကိုေတြပင္ သီဆိုေလ သံၿပိဳင္ဟစ္ကာ ေခတ္သစ္ ဆင္ႏြဲ။ ။ မ်ိဳးဘာသာ သာသနာအက်ိဳး ေမွ်ာ္ကိုးလို႔ ေစာင့္ေစလွ်င္ အားျဖည့္ဖို႔ အစဥ္။ မ်ားသိတဲ့ တ႔ိုေျပတြင္ ဗုဒၶဝင္မွတ္တမ္း။ သာသနာ ေရာင္ဝါဝင္းလ်က္​ ရန္က​င္း ​ေအာင္​ ​ေနျပည္​​ေတာ္​ ေရႊစည္ေဆာ္ ျပည္ေတာ္သြင္​းတယ္​ ကြင္းျပည့္ ခမန္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" မိုးေႏွာင္းခြာ ေဆာင္းေရာက္လာျမဲ " တိမ္ျမဴစင္ စြာ ေဝဟင္က ဝဠာနန္း တင့္ဆန္းလို႔ သာယာ။ ပြင့္လန္းလ်က္ ပန္းမာလာရယ္ ေနျခည္မွာ ဝံ့ႂကြား။ ေလညင္းသန္႔ ျပန္႔ေအးလွ်ံကာ ျမဴႏွင္းစံ ေျမာက္ျပန္ေလေၾကာင့္ ေနာက္ေတာင္ေလ ေတာ္လွန္ခြင္းသလိုႏွယ္ သြင္းေစေရာ့လား။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ဟာတာတာ ​အသည္​း " ခ်ည္​​ေႏွာင္​ငင္​ တစ္​မွ်င္​သစ္​နဲ႔ ​ခ်စ္​ႀကိဳးရစ္​ သီမယ္​ဆို။ သံစဥ္​မွိန္​ ​တိမ္​လႊာ​ႏိုး​ေတာ့ ​စိုး​ေႏွာင္​့ ဝွက္​သို။ ခ်စ္​မာယာပ်ိဳ သူ လာမယ္​ လာမယ္​ဆိုကာျဖင္​့ တိမ္​ညိဳမွာ ပုန္​းလို႔​ေျပး။ ရက္​စက္​ နဲ႔ကြာ ​ေငြစႏၵာ သာႏိုင္​လ်က္​ကယ္​ ထြက္​ခဲ့ ခ်စ္​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဂ႐ုဏာ " ကိုယ္ ​တူးသည္​့တြင္​း ဆင္​းရတတ္​သည္​။ ပညာယွဥ္​ သတိခ်ပ္​ ျမတ္​သည္​့ဂုဏ္​ရည္​။ ကုသိုလ္ခံ ​အသံျမည္​ ​ေၾကးစည္​သံ ခ်ိဳ​ေအး။ ဘာဝနာ ျမတ္​တရားကို ပြားမ်ားကြဲ႔ ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အာရံု " က်ဳပ္​စိတ္​​ေတြ ျခံခတ္​ထားလို႔ ပရိတ္​တရား​ နာခ်င္​လာျပီ။ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ အဆင္​မ်ားမွ ၾကား သိ ျမင္​ တည္​။ မိစာၦ တရား ဆိုတာ​ေတြသည္​ အသံျမည္​ ဟစ္​​ေႂကြး။ နားစည္​ကို လာလာ​ေခါက္​တယ္​ ​ေတာက္​​ေလ်ာက္​ ကြဲ႔​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ခ်စ္​ငွက္​​ေမာင္​ႏွံ " ပင္​ျမင္​့ နန္​းထက္​ ငွက္​​ေမာင္​ႏွံ ၾကည္ၾကည္ နူးနူး​​​ ျမဴးတူးပ်ံ။ သိုက္​ျမံဳယံ ခိုဝင္​နား ​ေမာင္​ႏွံ ႏွစ္​​ေဖၚ ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ပါး။ ​ေဆာ့ ကစားရင္​း ​သီခ်င္​းဆို သံသာ က်ဴးရင္​့ လြင္​့ျပန္​႔ခ်ိဳ။ ​ေနညိဳညိဳ ​ေရႊရည္​​လႊမ္​း ​​ေမာင္​ႏွံ စံျမန္​း ပင္​ျမင္​့နန္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ျမန္​မာလို​ေလး​ေတြးၾကည္​့သည္​ " သင္​းပ်ံ႕ၾကဴၾကဴ ၊ ပန္​းမဥၨဴကို ဆြတ္​ခ်ဴ ယူငင္​ ၊ ပန္​း​ေတာ္​ဝင္​မို႔ ပန္​ဆင္​လွပ ၊ ရႈမဝသည္​့ ႏွမသက္​လ်ာ မ်ိဳးျမန္​မာ..ေရ။ ဘုရားတက္​ကာ ၊ ​ေက်ာင္​းတက္​ကာပင္​ ဒါနလႉဒါန္​း ၊ ျမတ္​​ေသာပန္​းျဖင္​့ ရႊင္​လန္​းၾကည္​လင္​ ၊ ဘဝင္​မာန္​ခ် တင္​သပန္​းမာ ၊ ​ေမႊးႀကိဳင္​စြာျဖင္​့.... နံ႔သာသစ္​​သီး ၊ ဆြမ္​း​​ဆီမီးႏွင္​့ ​ေရမီးစံုစြာ ၊ ကပ္​လႉပါလို႔ ဆယ္​ျဖာလက္​မိုး ၊ ဦးႏွိမ္​ခ်ိဳးလ်က္​ ရိွခိုးဦးတင္​ ၊ ဖူး​ေျမာ္​ျမင္​​ရင္​း.... ငါးအင္​ဝန္​ခ် ၊ ဆုပန္​သ၍ မ်ားလွ​ေဝ​ေန ၊ နတ္​လူ​ေထြတြက္​ စိ​ေႏၲဘုရားထံ ၊ ​ေတာင္​းဆုပန္​​ေသာ္​ ျမန္​မာမ​ေလး ပိုလွမည္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အိုကံ​ အေႂကြး " ကြယ္​ရာမွ​ ေျမႇာင္​ ​၊ ကို အ​ေခ်ာင္​ ​ေယာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​​ေလး ခ်စ္​စဖြယ္​။ သူ႔အခြင္​့ သာ ၊ ထြက္​​ေပၚ လာ သံသာသာ ​ေတး ဆိုရင္​းကြယ္​။ သူ႔ကို ထိ႐ွ ၊ ပုန္​းသဗ် လိပ္​လွ ​ေခါင္​း​ေျခ သြင္​းသည္​ႏွယ္​။ လက္​ရင္​း လက္​ဖ်ား ၊ က်န္​ မသြား ၿမီးဖ်ား ​ေခါင္​းက်က္​ ဆြဲတတ္​တယ္​။ သူ႔ရဲ႕ အ​ေမြ ၊ သူ႔ သား​ေတြ ျပန္​​ေခ် လာမွ သိ​ေတာ့တယ္​။ မိၿပီကြယ္​ ထိၿပီကြယ္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဘယ္​သူမျပဳ မိမိမႈ " လူမသိ ​ေသး​ေပမယ္​့ သူ​ေလးက သက္​​ေသ။ ကံဇာတာ ​ေခြအညႇိဳးမွာ တိုးထြက္​ ​ေပၚ​ေန။ ႐ုန္​းႏိုင္​ဘူး​ေလ အ​ေျဖက ထြက္​ၿပီးသား။ စထဲက ငါမ​ေကာင္​းလို႔ ​ေထာင္​းသည္​့ ကံတရား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဝမ္​းတစ္​လံုး​ေကာင္​းရင္​ ​ေခါင္​းမခဲ " ​ေသြး​ေၾကာငယ္​ ပြင္​့လင္​းလို႔ ​ေလဆင္​းလဲသာယာ။ ဦး​ေႏွာက္​ရယ္ ​စိတ္​ႏွလံုး ရႊင္​ျပံဳးၾကည္​စြာ။ ပြင္​့လန္​းျဖာျဖာ ပန္​းပမာ ရင္​တြင္​း။ ဥာဏ္​စိတ္​ရႊင္​ ကဗ်ာထြက္​ ဆက္​ဆက္​​ေရးရင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ပ​ေယာဂ " ဖ​ေယာင္​းတိုင္​ သည္​ဆီမီး ရႈမၿငီး ထိန္​ထိန္​။ အ​ေမွာင္​ကိုခြင္​းပါလို႔ အလင္​း​ေဆာင္​ခ်ိန္​။ တည္​တည္​ၿငိမ္​ ​ေရာင္​ရိွန္​ႂကြ ပဝင္​း။ လႈပ္​ခတ္​လာ မတည္​ၿငိမ္​ရင္​ျဖင္​့ ​ေမွးမွိန္​​ တတ္ျခ​င္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" မ်ိဳးဆက္​ " လဲမိႈ႕ကေလး ၊ ဝဲကာပ်ံ ​သိမ္​​ေမြ႔ ​ေလြ႔​ေလြ႔ စံ။ သူ႔အဆံ သူခ်ည္​တြဲ ​ေလ​ေဝွ႔ရာ သယ္​ျမဲ။ အပင္​ခြဲ ​ေညႇာက္​ ​ေပါက္​ဖို႔ရာ ​ေနရာသစ္​ကို႐ွာ။ ​ေရ​ေျမသာ ​ေျခ​ေန​ေပး ပင္​​ေလာင္​း ထြက္​ၿပီ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဝါစာ " ​ေသ​ေစႏိုင္​​ ထိုအဆိပ္​ ထိတ္​လန္​႔ မိသား။ ​ေၾကာက္​စရာ တကယ္​ပါးတဲ့ ​ေသြးထားသည္​့ ဓား။ ။ အဆိပ္​ထက္​ ပိုမို ဓားထက္​ပို ​ေၾကာက္​သား။ လူ႔ဘဝင္​ အသြင္​​ေျပာင္​းတဲ့ မ​ေကာင္​း​ေသာ စကား။ ။ လူ႔ဝန္​းက်င္​ လူ​ေတြထဲ ကြဲျပား စိတ္​ထား။ လိုမလို ထိုစကား​ေၾကာင္​့ မွားတတ္​ပံု မ်ား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" တင္​ႀကိဳသတိ " မလုပ္​ခင္​ သတိ​ေသြး ​ေျပာ​ေတြးလုပ္​ ​ေသခ်ာ မ​ေမ့ၾက ႏွင္​့ဗ်ာ။ စဥ္​းစားၾကပါ ခင္​ဗ်ာ မလုပ္​ခင္​မွာ ခဏ​ေလး။ လုပ္​ၿပီးမွ ကိုယ္​့အမွားကို ကိုယ္​ခံစား နာက်င္​မွျဖင္​့ ​ေနာင္​တ ႏွင္​့​ေဆြး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" မသိလွ်င္​မျမတ္​ " ဦး​ေႏွာက္​ မတည္​ ဥာဏ္​ မမီ ျဖစ္​သည္​ ​သို႔ေလာက္ပဲ။ အနံ႔ အ​ေလွာင္​း ႏွစ္​သက္​​ေထာင္​း အ​ေပါင္​း လုယက္​ျမဲ။ သူ႔ကို ကိုယ္​​ေက်ာ္​ ကိုယ္​့သူ​ေက်ာ္​ မ​ေတာ္​ ​ေလာဘကဲ။ လူတြင္​ ျမင္​မွတ္​ ဥာဏ္​စဥ္​ကပ္​ ထူးျမတ္​ သင္​့သည္​ပဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ​ေၾကာက္​တတ္​​ေစ " ကာမမွာ တခဏ ​ေကာင္​းလွတာ​လည္း​ရိွသည္​။ ​ေကာင္​းတာ​ေတြ မရြယ္​ကိုးပဲ ဆိုးဝါး တတ္​သည္​။ ခါးသည္​းသည္​့ ဘဝသည္​ ကာမမွီ သည္​ကမ်ား။ ဓားသြားထက္​ ပ်ားရည္​ မွတ္​ပါလို႔ ​ေၾကာက္​တတ္​ ​ေစသား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ကံ​ေႂကြး " ​ေႂကြးသစ္​ကို ခ်ပါလို႔ ​ေႂကြး​ေဟာင္​းက် ​ေခ်။ ဘဝ​ေတြ​ ေစ​ေနရင္​း လင္​းတတ္​ လွ​ေစ။ ​ေ​က်းဇူးရွင္ ​မိဘ​ေတြ အ​ေထြ​ေထြ လုပ္​​ေႂကြး။ ရတနာ ကိုယ္​့ရင္​​ေသြးကို ​ေမြးျမဴ သင့္​ေလ​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ခႏၶာ ငါးပါး ႐ုပ္နာမ္ တရား " ႐ုပ္၏အျပား တစ္ပါးခႏၶာ ကံ ဥတု ႏွစ္​မ်ိဳးသာ ႐ုပ္ဝတၳဳႏွစ္ျဖာ။ ကံေၾကာင့္ျဖစ္လာ ႐ုပ္လကၡဏာ ကား။ ျမဲမတည္​ အပူ႐ုပ္​ျဖင္​့ ဖံုးအုပ္​ လို႔ထား။ ။ အဂၤါကိုယ္႐ုပ္ အႏွစ္​သည္​ ျဖစ္တည္ကြဲ႔ေလး။ ဥတုမွီ ႐ုပ္အဆင္းသည္ အရင္း​​တည္ မွီသ႐ုပ္​ ခ်ဳပ္သည္ ခ်ည္း​ေလး။ ။ သိမႈ မွတ္သား ၊ ခံစား ျပဳပါ ေလးပါး နာမ္အား ၊ ျမင္ျငား ခႏၶာ ပဋိစၥ သမုပၸါဒ္ ၊ ေၾကာင္းဟပ္​ ႏြယ္ရာ အမွန္႐ုပ္ ေပါင္းထုတ္ ငါးပါးသာ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ႐ွာ​ေဖြျခင္​း " အလုပ္​ဆို ႐ွာ​ေဖြျခင္​း ဘဝႏွင္​း ကာမ႐ွာ ​ေကာင္​းမ​ေကာင္​းသာ။ ​ေကာင္​းတာကို႐ွာ မ​ေကာင္​းတာ ​ေ႐ွာင္​႐ွား။ ​ေန႔စဥ္​ပင္​ သတိျပဳလို႔ ​ေကာင္​းမႈဆပြား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သံုးဆယ့္ တစ္ဘံု " ဇာတိ ဒုကၡ ၊ သစၥာ ျပသည့္ ျဗဟၼာ့ ႏွစ္ဆယ္ ၊ နတ္ ေျခာက္သြယ္ႏွင့္ လူရယ္ တစ္ဘံု ၊ သုဂတိ ဘံုဟု ပြားဟုန္ မ်ားစြာ ၊ သုဂတိ ရြာတည့္။ ငရဲ ေဒါသ ၊ ေမာဟ တိရိစၧာန္ မွန္စြာ ေလာဘ ၊ ၿပိတၱာ မွတ္႐ွင့္ ေလးရပ္ အသူရကာယ္ ၊ ေလာဘ နယ္ထဲ အပါယ္ ေလးဘံု ၊ ဒုဂၢတိ ဘံုတည့္။ သုဂတိ ႏွစ္ဆယ့္ ခုနစ္ ရဲ႕ဘံု သံုးဆယ့္ တစ္ရြာ ၊ မွီတင္း ကာျဖင့္ အိုနာ ေသေဘး ၊ မကင္း ေသး၍ ရင္ေဆြး ဒုကၡ ၊ သစၥာ ျပေသာ ဘဝ စံအိမ္ ၊ ယာယီအိမ္တည့္။ ေလးရြာ ဒုဂၢတိ ၊ မီးအပူ မိသည့္ ဝိစိကိစၧာ ၊ ဒိ႒ိ ရြာတြင္ ေအာက္မွာ အျမဲ ၊ ေနအိမ္ ပဲဟု ငရဲ ေလးဘံု ၊ အပါယ္ဘံု၌ မီးဟုန္ ပတ္လည္ ၊ အေျပာက်ယ္တည့္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" သာသနာ​ေစာင္​့နတ္​မင္​းမ်ားကယ္​မပါ " သာသနာ မ်ိဳး​ေမြဆက္​ က်ိဳး​ေစခက္​ ပိတ္​ပင္​ ခ်ိဳး​ေခ်ဖ်က္​ ထက္​ဘဝင္​​ေတြ ငရဲပင္​ မ​ေၾကာက္​ပဲ။ ၾကံအာသာ အာဏာစိုး​ေနဖို႔ မာယာညႇိဳး မ်ိဳးဖ်က္​စိတ္​ကဲ။ ဂ်င္​းစိမ္​းႏွင္​့ မိသလင္​ႏွယ္​ အဆိပ္​ဝင္​ အျမစ္​စြဲ။ ခ်ိတ္​အသြင္​ ​ေခြၽ​ဆဲြခ်ပါ​ေပါ့ ရင္​ထဲက သာသနာ။ အေမွာင္​့သား တရားမျမင္​တယ္​ အသားတြင္​ ေလာက္​ထြက္​သည္​့ပမာ။ ကိုယ္​့အမ်ိဳး ကိုယ္​့ဘာသာကို ကိုယ္​ဖာသာ ​ခ်ိဳးေခ်ဖ်က္​​လာေတာ့ မ်ိဳး​ေမြဆက္​ မ်ိဳးခ်စ္​​ေဆြ ႐ုန္​းထ ရ​ေပ။ သာသနာ​ေစာင္​့ နတ္​မင္​း​ေတြပင္​ ဆင္​းကာေလ ၿဖိဳခြင္​းလိမ္​့​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" တြယ္​ရာမဲ့ပန္​း " ပန္​းအ​ေႂကြ အထိုင္​ခ်ခ်င္​​ေသာ္​လည္​း ​ေျမကပင္​ လက္​ခံမ​ေပး။ သစ္ပင္​​အို ပင္​​ေျခရင္​းမွာ သင္​း ဘဝ ​ေဆြး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သူ​ေတာ္​​ေကာင္​း နတ္​​ေကာင္​း​ေစာင္​မ " အ​ေလာင္​း​ေတာ္​ ​ေမ်ာက္​မင္​းရဲ႕ ရင္​တြင္​းက ​ေစတနာ။ ​ေက်ာ​ေပၚမွာ ဗလာက်င္​းနဲ႔ ခင္​း​ေပး ခဲ့႐ွာ။ ​ေက်းဇူး တရား မဲ့စြာ ခုန္​ေပါက္​ကာ တက္​နင္​း။ ေဒဝဒတ္​​ ေလာင္​းအလ်ာ ဇာတ္​​ေပါင္​းမွာ လက္​ငင္​းမ​ေတာ့ ဆင္​း​ေပါ့ ​ေသတြင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" နက္​ျဖန္​ လာဘူးကြာ " ​တဟူးဟူး ​ေလျပည္​။ ႏူးျပန္​​ေရာ့ၿပီ။ ဥာဏ္​ပလီ ဒီ​ေဆာင္​း။ ​ေဖၚကြာသူ ကလူလ်က္​ကယ္​ ႏွင္​းစက္​ ရည္​​ေလာင္​း။ ။ ​ေလညင္​းက တစီစီ။ မႈန္​ျပာရီ ခ်မ္​းျမျမ ေလးလ ရာသီ။ ​တလင္​း​ေျမ ညီညီ ညတာ႐ွည္​ သည္​​ေဆာင္​း။ ပုဆိုးျခံဳ မီးပံု​ေဘးမွာ ​ေကြးလ်က္​ စက္​ေလ်ာင္​း။ ။ ​ေမာင္​့ခ်စ္​သူ မိခင္​​ေထြးရယ္​ ​ေတြးၾကည္​့​ေပါ့​ ေနာ္​။ ကိုရင္​​ေမာင္​ ​ေဆာင္​း​ေလ​ေအး​ေၾကာင္​့ ​ေမွးစက္​​ မ​ေပ်ာ္​။ ​ေျမာက္​ျပ​န္​ေလ ​႐ိုက္​ေဆာ္​ ​ေဖာ္​ကြာတဲ့ လယ္​​ေစာင္​း။ ခ်မ္​း ... တုန္​တုန္​ရီရီ စံုႏွစ္​လီ ႏွစ္​ကိုယ္​​ေထြးပါမွ ​ေႏြးမည္​့ သည္​​ေဆာင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အတြဲလိုက္​ပါ " စမ္​းတ၀ါး၀ါးရယ္​ႏွင္​့ တုတ္​ရမ္​း၍ သြားသူ။ ​ေနာက္​က​​ေန လူအမ်ား ခါးဆြဲ လိုက္​သူ။ ပိတ္​ပိတ္​ပိန္​း​ ေမွာင္​သည္​့ဂူ ​ေ႐ွ႕လူရယ္​ ​ေနာက္​​ေတာ္​ပါး။ ဟို​ေ႐ွ႕မွာ ​ေခ်ာက္​ရိွတယ္​ဗ်ိဳ႕ သတိႏွင္​့ သြား။ ။ ပံုအဆင္​ အိုလူသား မ်ားလွ တဲ့ သူငါ။ သူ႔အတိုင္​းႏွင္​့ သူ႔အထြာ ဟုတ္​​လိမ္​့​ ေလမွာ။ မွားလွ်င္​ျဖင္​့ ႐ွက္​စရာ မ်က္​ႏွာ​ေတြ မျမင္​မိ။ မ်က္​ကန္​းသြင္​ အ​ေမွာင္​ထဲဝယ္​ တြဲ​ေလွ်ာက္​ ​ေန၏။ ။ ​သူသူငါ ဘယ္​မသိ​ေပမယ္​့ သူတို႔၏ သားသမီး​ေတြ။ အားကိုးရာ မဲ့​ေလႏိုးဟု စိုးရိမ္​ မိေပ။ သတိထား ၾကပါ​ေလ မာ​ေစ သာ​ေစ​ေၾကာင္​း။ သင္​့အိမ္​မွာ ​သင္​ဦးစီးမို႔ နည္​းက် မွ​ေကာင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ပညာရိွ သူ​ေတာ္​​ေကာင္​းအ​ေပါင္​းတို႔ " အစြန္​း​ေတြ ႏွစ္​ဖက္​ၾကား ​ေခါင္​းအံုးလို႔ ထားရတာ မလြယ္​လွပါ။ အမွားနဲ႔ အမွန္​ဟာ အခ်ိန္​မွာ အ​ေျဖရိွ။ ​ေကာင္​းလွ်င္​​ေတာ့စံ ထိပ္​ထိခံ ရ​ေလမွကြယ္​ ဓားျပ မွန္​းသိ။ ။ ​ေတြးၾကည ္​့တတ္​သူမ်ားက​ေတာ့ အပ္​​သားေၾကာင္​း သ​ေႏၶသည္​ ဘယ္​က စတည္​။ ဘယ္​ဆီသို႔ ​ေရာက္​လိမ္​့မည္​ ဘယ္ပံုသည္​ ဘယ္​အခ်ိဳး။ ​ေနာင္​အခါ သည္​အခ်ိဳးက ​ေကာင္​းဆိုး သိႏိုး။ ။ ​ေသ​ေသခ်ာ ျမင္​​ေအာင္​ၾကည္​့ၾကပါဗ် သတိမူမွ ဂူျမင္​ဖြယ္​။ ကိုယ့္​ဆႏၵ ကိုယ့္​အႀကိဳက္​ကို လိုက္​ၾကနဲ႔ ကြယ္​။ မွားသြား​ေတာ့ ႐ွက္​စဖြယ္​ ​ေစာင္​့ၾကည္​့ကြယ္​ ရလာဒ္​။ တည္​တည္​ၿငိမ္​ ဘဝလမ္​းကို တစ္​လွမ္​းျခင္​း မွတ္​။ ။ ပညာ​ေတြ သင္​ယူထားတာ အလကား မျဖစ္​​ေစခ်င္​။ ​ေထာင္​့​ေပါင္​းစံု ခ်င္​့တြက္​လို႔ အကြက္​ ျမင္​ျမင္​။ ဥာဏ္​မရိွ သူ​ေတြသာလွ်င္​ မ်က္​မျမင္​ တာမ်ား။ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို အ​ေျခမပ်က္​​မွ တိုးတက္​ ႏိုင္​သား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အတၱလူ ထက္​ ျမတ္​​ေသာလူ " က​ေလးငယ္​ လည္​း ၊ ငယ္​ရြယ္​ဆဲ တြင္​ လက္​ထဲ ရိွတာ ၊ ကိုယ္​့ဥစၥာ ဟု ႀကီးစြာ မွတ္​ယူ ရိွၾကသည္​။ ပိုင္​ပိုင္​ ႏိုင္​ႏိုင္​ ၊ လက္​ဆုပ္​ ကိုင္​၍ ျမဲခိုင္​ က်စ္​လ်စ္​ ၊ သူပိုင္​ ျဖစ္​ဟု လြန္​ႏွစ္​သက္​ စြာ ရိွၾကသည္​။ ​ေပးလွ်င္​ ထပ္​​ေဆာင္​း ၊ ရလွ်င္​ ေကာင္​း၏ ျပန္​​ေတာင္​း ၾကည္​့လွ်င္​ ၊ မ​ေပး ခ်င္​ဟု တြင္​တြင္ ျငင္​းပယ္​ ရိွၾကသည္​။ ဘဝ သက္​တာ ၊ စာမ်က္​ႏွာ ၏ အစမွာ ပိုက္​​ေထြး ၊ ပိုင္​ဆိုင္​ ​ေရးတြက္​ ႐ွာ​ေရး ပထမ ရိွၾကသည္​။ အလြန္​ ျပည္​့ဝ ၊ လြန္​အားရ မွ ​ေပးမွ် ​ေဝကာ ၊ လႉဒါန္​းရာ ႏွင္​့ ျပည္​့စြာ အသိ ရိွၾကသည္​။ လူ၏ အသိ ၊ အတၱ ရိွ၍ စသည္​့ ခ်ိန္​ခါ ၊ စု​ေဆာင္​းရာ၏။ ​ခ်ိဳ႕ျခံ စု​ေဆာင္​း ၊ ျပည္​့စံု ​ေၾကာင္​းျဖင္​့ ​ေရ​ေလာင္​း ​ေပါင္​းသင္​ ၊ ဘဝ ျပင္​၍ ျပည္​့လွ်င္​ ဒါန ၊ ​ေပးလႉၾက မွ ဘဝ တြင္​လူ ၊ ျမတ္​​ေသာ လူဟု ​ေခၚယူ သမုတ္​ ၾကသတည္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဓာတ္ တစ္ဆယ့္႐ွစ္ပါး " မ်က္စိ နား ႏွာေခါင္း လွ်ာ ကိုယ္ ႐ုပ္ နာမ္ကို ႏွစ္ျဖာခြဲလိုယင္ျဖင္​့ စိတ္ လည္းပါသကို။ အခံဓာတ္ မွတ္ပါထို ဒြါရဆို ေျခာက္ပါး။ အတြင္း အာယတန အမည္ရိွ တည္သည့္ေျခာက္ပါး။ ဆင္း သံ နံ႔ အရသာႏွင့္ ၾကံေတြးသိ ေတြ႕ထိစရာ အတိုက္ဓာတ္ အမည္သာ။ အျပင္ အာယတန အမည္မွာ အာရံုျဖာ ေျခာက္ပါး။ အတြင္းျပင္ ျမင္ကာသိ ဒြါရၿငိ အာရံု ျမစ္တြယ္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး။ ျမင္ ၾကား နံ စား ယားယံလို႔ ၾကံေတြးမွန္ စိတ္ျဖစ္တည္ အပြင့္ဓာတ္ ေျခာက္လီ။ အာရံုႏွင့္ ဒြါရကို တိုက္သည္ ကိုက္ညီသည့္ ဓာတ္တရား။ ႐ုပ္ခႏၶာ တည္ရာကြဲ႔ ေဟာၾကားတဲ့ တရားအစစ္မွာ တစ္ဆယ့္႐ွစ္ပါး ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေဖ့သားငယ္ ရြယ္ေသာ္မွ " အူဝဲေအာ္ ငယ္ေသာ္မွ ခ်စ္ခဲ့ရ အဖံုဖံု ႏွစ္သက္လွ တတ္မ်ိဳးစံုေစ တီတာပံု တကယ္ ခ်စ္စြာမို႔ ခ်ီေပြ႔လို႔ ေခ်ာ့ျမႇဴႂကြားတယ္ ဒါမွေဖ့သား။ ပုခက္နား တပါးမေစ မနားေစ ျခင္ယင္မွက္တို႔ ႏွင္ေျခာက္လ်က္ေပ ေထာင္ထားတဲ့ ျခင္ေထာင္တြင္းေလ အိပ္ကာေန ခ်စ္သားရဲ႕ ႏုေသြးငယ့္ အသားလွေတြ လွပါေစ ေဖ့သား။ ေမေမေရ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ပါကြဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ အဟာရဆို ေႂကြးပါလွဲ႔ ေဖ့သားကို ႏုထြားလွ သားမူပို စိတ္လက္လို တကယ္စားမွ အင္းအားရ မ်က္စဥ္းလာလို႔ ေတးကဗ်ာ သီဆိုသိပ္မယ္ အိပ္ပါကြဲ႔သား။ ငယ္ေသြးႏု သဘာဝ ေနလာရ စိတ္လက္လို လြတ္လပ္လို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳ အီးကယို အႏွီးထဲ ေသးစိုစို တကယ္ထဲသာမို႔ အထည္လဲ အသစ္သာပို ေက်ာရင္ကို မစိုေစ့ေအာင္ ေသြ႔ေျခာက္ေစသား။ မ်က္လံုးညိဳ ၾကည္သာလက္လို႔ ရီေနခ်က္ ခြက္ခြက္လန္ ေကာ့လိမ့္လို႔ပ်ံ လူေလးရဲ႕ အားရသံ အိမ္မွာညံ ဝံ့ကာႂကြားျမဲ ဆည္းလည္းသံ လြင့္ပ်ံ႕စြာက ေဖ့ရင္မွာ ပီတိရႊမ္းဖြယ္ နမ္းလိုက္ခ်င္သား။ စာစကား တတ္သိဖြယ္ နာၾကားကြယ္ ေဖ့စကား ဒီအရာ အပူမီးကြဲ႔ ဒီအေရး ရႊံ႕ညႊန္သာ ဒီဟာက မစင္ဖတ္ ဒီဆူးကို ေ႐ွာင္ကာကြင္းေစလို႔ လြန္သန္႔႐ွင္း သားလွကို မၿငိတြယ္ ေ႐ွာင္...

" တစ္ေဆာင္းသစ္ၿပီ ေနာ္ " တိမ္ခိုးေတြ မႈိင္းေဝလို႔ ရစ္ဆိုင္း။ ကမ္းပါးယံ ေတာင္ပ်ံထက္မွာ ပင့္တက္ရစ္ဝိုင္း။ မိုးျမင့္စံ တိမ္တမန္ လြင့္ျမဴး။ နန္းမဥၨဴ တြယ္ယူလ်က္ကြယ္ ႐ႈိက္မက္ လြန္႔လူး။ ေျမာက္ေလျပည္ ေနျခည္ေသာက္ စ္ိမ့္ေအး။ လြမ္းပန္းခ်ီ ျမဴသီပက္သလို ေဆာင္းလိႈက္ ျမေသြး။ လယ္ယာေျမ ေရာင္ဝါဖက္ ျပန္႔လူး။ စပါးေအာင္ ေရႊေတာင္ေမာက္ ဝမ္းေျမာက္လို႔ျမဴး။ စိမ့္ေအးလ်ံ ေရဟန္က သြဲ႕ညင္း။ ၾကည္စိမ္းၾကည္ နဒီတေလ်ာက္ ဝင္းေတာက္လို႔ဆင္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ကို​ေရႊ ခ်စ္​လိပ္​ျပာ " တိမ္​ကနက္​​ေဗြ ​ေငြ​ေရာင္​သန္​းျပန္​​ေတာ့ ​မိုး​ေသာက္​​ေရႊ ေနေရာင္​နမ္​းလွ်င္​ျဖင္​့ ပန္​းႀကိဳက္​ သည္​့ ​ေရႊလိပ္​ျပာ။ ပန္​းဥယ်ာဥ္​ ​ေရလႊာနန္​းမကိုဋ္​က ခင္​့သဥၨာ ​ေဆာင္​သာ ခန္​းတဝိုက္​မွာျဖင္​့ ပန္​းလိုက္​လို႔ ႐ွာ။ ပန္​းရံုငယ္​ စံုပြင္​့ဖူး​ေတာ့ လြန္​႔လြန္​႔ရယ္​ ျမဴးလ်က္​သာ ကူးလူးကာ ပ်ံဝဲ။ ခ်စ္​​ေဇာဟုန္​ ျဖာျဖာ ရစ္​​ေမ်ာကာ စံုဆန္​ကူးပါလို႔ ၾကည္​ႏူး လ်က္​ပဲ။ ။ အို... ကို​ေရႊလိပ္​ျပာရယ္​ မာယာ​ေဖြ ခစားဖို႔မ်ား ခင္​့အပါး နားလို႔လာ။ ​ေရႊလိပ္​ျပာ အ​ေယာင္​​ေဆာင္​ နီးရ​ေအာင္​ ၾကံ​ေဆာင္​​ေလလား ဥာဏ္​မ်ား ​ေလတာ။ ရင္​အသည္​း တလွပ္​လွပ္​ ခါ ဘဝင္​ထဲမွာျဖင္​့ တဖ်တ္​ဖ်တ္​ သာ ပ်ိဳ႕ စိတ္​မွာ မခ်င္​့မရဲ။ ပ်ိဳခ်စ္​တဲ့ ပန္​းဥယ်ာဥ္​ဝယ္​ ကြၽမ္​းသခင္​ ပ်ိဳစင္​ခ်စ္​ဖို႔ လွစ္​ျပ သလို ပဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

# ႏွင္​းဆီဋီကာ # ပန္​းလႊာဝတ္​မႈံ သင္​းပ်ံ ့ ထုံလ်က္​ ပန္​း႐ုံ ဥယ်ာဥ္​ ပန္​းသခင္​​ေရ။ သခင္​သင္​းၾကည္​ ပန္​းႏွင္​းဆီတို႔ နီနီ ဝါဝါ စုံလင္​ပါ၏။ ႏွင္​းဆီ ငုံဖူး ​ေကသာဦးမွာ ေခြၽခူးသူသာ ပန္​း​ေစခ်င္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ျမန္​မာျပည္​သားအ​ေပါင္​းတို႔ ခင္​ဗ်ာ " သူရဲ​ေကာင္​း ဟာ စစ္​ပြဲမွာမွ ထြန္​း​ေပၚတယ္​။ အာဇာနည္​ ဟာ တိုင္​းျပည္​အပ်က္​မွာ ထြန္​း​ေပၚတယ္​။ တို႔တိုင္​းျပည္​မွာ သူရဲ​ေကာင္​း ​ဆိုတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ အာဇာနည္​ ​ေတြလည္​း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ စစ္​သူရဲ​ေကာင္​း​ေတြ ​ေပါမ်ားသလို မ်ိဳးခ်စ္​ သူရဲ​ေကာင္​း ​ေတြလည္​း ဒုနဲ႔​ေဒး။ သာသနာ့ သူရဲ​ေကာင္​း ​ေတြလည္​း တိုင္​းလံုးျပည္ေတာင္​လို​ေမာက္​​့ပါ။ ျပည္​ခ်စ္​စစ္​သား အာဇာနည္​ ​ေတြႂကြယ္​ဝခ်မ္​းသာ။ မ်ိဳးခ်စ္​ အာဇာနည္​ ​ေတြလည္​း အျပည္​့အဝရိွ။ သာသနာ့ အာဇာနည္​ ​ေတြလည္​း လ်က္​ ရိွပါတယ္​။ ဒါ​ေၾကာင္​့ ျမန္​မာႏိုင္​ငံဟာ အမ်ိဳး ၊ ဘာသာ ၊ သာသနာ ၊ စာ​ေပ ၊ ယဥ္​​ေက်းမႈ ျမန္​မာ့​ေက်ာ႐ိုးကို အထိအခိုက္​ အပြန္​းအ႐ွ မခံပဲ ကာကြယ္​ ​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​မယ္​့ ​ေသြးသစ္​လူငယ္​ ေတြ ​ ေမြးထုတ္​​ေနတဲ့ ျမန္​မာႏိုင္​ငံ​ေတာ္​ႀကီးပါ။ မိႈ​ေတြ​ေပၚ​ေပါက္​လာ အမ်ိးဖ်က္​ ၊ ဘာသာဖ်က္​ ၊ သာသနာဖ်က္​ ၊ စာ​ ေပဖ်က္​ ၊ ယဥ္​​ေက်းမႈ ဖ်က္​ဖို႔ ႀကိဳးစား​ေနသူ​ေတြ ဘယ္​လို ဘယ္​​ေလာက္​ပဲ စည္​းရံုးစည္​းရံုး ဘယ္​ လိုပဲ ​ေသြးထိုး​ေသြးထိုး သူရဲ​ေကာင္​း အသစ္​ အသစ္​​ေတြ အာဇာနည္​ အသစ္​အသစ္​...

" ႐ွင္​မ​ေတာင္​ " ထက္​အညာ သနပ္​ခါး လူၾကံဳပါး ဝယ္​ထားတယ္​ လက္​​ေဆာင္​​ေပးမယ္​။ အ​ေပြးခ်ပ္​ ထပ္​ထပ္​ႂကြယ္​ ျမစ္​ဆံုပယ္​ ​ေျဖာင္​့စင္​း။ ​ေက်ာက္​ျပင္​ဝယ္​ တင္​ကာ​ေသြး​ေတာ့ ​ေမႊးျပန္​႔ ႀကိဳင္​သင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ဒိ႒ိ သံုးမ်ိဳး " အမရာအတြက္ ငါးဖမ္းခက္သလိုပါ့ ဘယ္အယူကံက်ိဳး အယူမ်ိဳးလည္း အေျပာခက္။ ေပးသည့္တရား က်င့္ၾကံပြားၾကပါမွသာ လာဘ္လာစ္ီးပြား ျမတ္ဘုရားလည္း မလုပ္ႏိုင္။ (အမရာဝိေကၡပဒိ႒ိ) မေကာင္းမႈကံ ေကာင္းမႈကံတို႔ကို ျပဳလုပ္ႏိုင္သူ မည္သူမွ်လည္း မရိွႏိုင္။ (ကမၼႆ ကာရေကာ နတၳိ)မွ (ကမၼႆ ကတသမၼာဒိ႒ိ)သို႔ ဝိဇၨာ ေဇာ္ဂ်ီ တပႆီရယ္​ႏွင့္ ဘိုးေတာ္ သိၾကား နတ္မ်ားလည္း မေပးႏိုင္။ အထက္လမ္းဂိုဏ္း ေအာက္လမ္းဂိုဏ္း​ေတြႏွင့္ ဂိုဏ္းဂဏထား စီးပြားလည္း မျဖစ္ႏိုင္။ အထက္လမ္း အက်ိဳးျမဲပါလို႔ ေအာက္လမ္း အက်ိဳးမျမဲဟူသည္ (ဧကစၥသႆတ ဒိ႒ိမို႔ပဲ) ေလာကငရဲ ဝဲလည္လည္။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ​ေမတၱာ " မုန္​းမွ ဟုတ္​ပဲ ၊ လက္​ျခင္​း တြဲလ်က္​ သားလည္​း ရိွတယ္​ ၊ ရန္​စ ႂကြယ္​သည္​ ဘယ္​လို ​ေပါင္​းစပ္​ ၾကမလဲ။ ႏွစ္​ပါး မိဘ ၊ ​သား​ ေဘးခ် လ်က္​ မီးစ ရန္​လို ၊ အျမဲ လိုပင္​ မလို သ​ေဘာ ၊ ရန္​စ ေႏွာ၍ ​ေန႔​ေရာ ညပါ ရန္​ျဖစ္​ ပါသည္​။ ရန္​ျဖစ္​ ​ေနရင္​း ၊ သား​ေပ်ာက္​ ျခင္​း​ေၾကာင္​့ လက္​ငင္​း ခဏ ၊ မာန္​ကို ခ်၍ သားလွ ကိုသာ ၊ ခြဲလို႔ ႐ွာရန္​ ႏွစ္​ျဖာ မိဘ ဆံုးျဖတ္​ ၾကသည္​။ မုန္​းမီး​ ​ေမာက္​မို႔ ၊ မႏွစ္​ ၿမိဳ႕ လည္​း ခ်စ္​လို႔ယူခဲ့ တာပါ​ေကာ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ " " သင္​့ျမတ္​ျခင္​း " ခါးမွာ ႀကိဳးခ်ီ ၊ လည္​ဆီ ႀကိဳးဆြဲ ခိုင္​ျမဲ ​ေလမွ ၊ ငါက​ ေ႐ွ႕ဆို ​ေနာက္​ကို သူသြား ၊ ငါကား ​ေဘးဘက္​ စိတ္​ကြက္​ မ်က္​ထြက္​ ၊ မႏွစ္​သက္​ သည္​ ​ေ႐ွ႕ဆက္​ ဘယ္​လို သြားမည္​နည္​း။ မုန္​႔ တစ္​ခု ရ ၊ တစ္​ပိုင္​း မွ်စား ​ေရ တစ္​ခြက္​ ရ ၊ တစ္​ငံု မွ်​ေသာက္​ တစ္​​ေယာက္​ တစ္​ဘက္​ ၊ သည္​းခံ လ်က္​ျဖင္​့ စိတ္​ထြက္​ ​ေလွ်ာ့​ေစ ၊ နားလည္​ ​ေခ်က မွ်​ေျခ ရိွကာ ၊ ​ေနတတ္​ လာမည္​ စာနာ ျခင္​း၏ သ​ေဘာတည္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ " " တိုင္​းထြာျခင္​း " ...

" တို႔ေတာသူ " ပန္ရြယ္ဖို႔ ခူးေႁခြယူ စံပယ္ျဖဴ ပြင့္ဦး ပြင့္ခက္ညႇာ ေကသာထက္မွာ တြယ္လ်က္ပြင့္ဖူး။ ပါးထက္မွာ သနပ္ခါး ခပ္ပါးပါး လိမ္းသခ်ယ္ ေကာ့မႉးမ်က္သြယ္ ေၾကာ့ေၾကာ့စြင့္ ရင္ခ်ီတယ္ ေျခဆင္းဝယ္ ေျဖာင့္တန္းလို႔ ကုေဋတသန္း ေျခလွမ္းအမ ဖြသီႂကြ ျမန္း။ တစ္​ေခၚဆို ေမွ်ာ္တေထာက္ ေျခေလွ်ာက္သည့္ သူ႔ဟန္ပန္ ေကာ့ညႊတ္လို႔ပ်ံ။ ေရႊနန္းႏွင့္ လြန္ထိုက္တန္ ပင္ကိုယ္ဟန္ ေက်ာ့႐ွင္းသည္​ လွေသြးျမႇဴ ျဖဴလႊပံုက ႐ူပါရံု တကယ္ မက္ဖြယ္ ႐ွက္မူႏြဲ႔ဆင္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ခက္တယ္ေနာ္ " လိႈက္လိႈက္ဖို ႐ိႈက္ငိုလို႔သူခြၽဲ မူပိုပို သူဆိုလ်က္ကြယ္ ျပံဳးမ်က္လည္ရြဲ။ စိတ္ဆိုးကာ မူယာျပ ေခ်ာ့မွ ရဘဲ တဆိတ္ဆို ႀကိတ္ငိုေနာ့တယ္ ေသာ့ေသာ့ညံသဲ။ တဆင့္ကဲ တမူသာ ျငဴဆူကာေနျမဲ ႏႈတ္ခမ္းဆူ သူ ဖေနာင့္ကို ေဆာင့္ျပလ်က္ဘဲ။ တကယ္ဆို တကယ္ေပါ့ မယ္ေၾကာ့ခ်စ္သဲ။ ရႊင္ၾကည္သာ ပီတိျပံဳးရယ္ ပိတ္ဖုံး ေနဆဲ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ဤအေကြ႔ ဤလမ္း " သည္တေကြ႔ ၾကည္ေမြ႕လို႔ ေပ်ာ္မိတယ္ သည္​လမ္​း​ေလးဝယ္​ အေတြ႔ေၾကာင့္ စြဲမက္ဖြယ္ စိတ္လက္ရယ္ ၾကည္ႏူး ေမ့ဖူးေမာင့္ ခ်စ္သဒၶါပံုတယ္ ေမတၱာစံု ပြင့္ငံု၏ ေတြ႔ထိေၾကာင့္႐ူး။ မူယာပို အသည္းလိႈက္ စြဲမူးမိုက္ ပင့္သက္ျဖာ လြမ္းစိမ့္ရင္မွာ ခ်စ္ခြန္းတြဲ႔ ခင္ကညာ မိန္႔မွာကာ ျပ႒ာန္း သတ္မွတ္ခ်က္ ​ေဝဒနာ ေမ့ရင္မွာ ​ေျဖႏိုင္​​ေရးတြက္​ ေဖးမလက္ကမ္း။ တူႏွစ္ျဖာ ဂေဟဆက္ ေရစက္ရဲ႕ဖူးစာ ေၾကာင္းကံပါလာ။ ေႏွာင္းကံပ်က္ တူမကြာ သစၥာဆို တိုင္တည္ထား။ ေ႐ွ႕ေရး သာယာ ၾကံဳဖို႔ ေမွ်ာ္ေတြးကာ သက္ပံုလ်က္ကြယ္ စြဲမက္ေစသား။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ၾကာႏြယ္႐ိုးေမာင္ခ်ိဳးလို႔ လာ " ေရနံ႔သာ ျမဆီလူး ပ်ံ႕လူးငယ္ ေငြၾကာယံ။ ကန္ပတ္လည္ ခေရရိပ္ ေမွးအိပ္လို႔ ေလညင္းစံ။ ရြာထိပ္က ၾကာျဖဴကန္ တင္ေရခံ ျပည့္လႊမ္း။ ဖူးစံုနီ လြင္ၾကည္ၾကည္နဲ႔ စီရီကာ ၾကာငံုဖူးရယ္ ျမဴးစြင့္ျပည့္လန္း။ ။ ေရကသိုဏ္း ညႊတ္ကိုင္းၾက ျမၾကာျဖဴ။ ကန္ေရျပင္ ေရသင္ျဖဴးမွာ ျပန္႕လူးလြင့္ျမႇဴ။ ၾကာျဖဴျဖဴ ခူးဆြတ္ယူ ၾကဴနမ္း။ ခ်စ္သူထံ ေခ်ာ့ျမႇဴေပးဖို႔ ေတးဆိုရင္းလွမ္း။ ။ ၾကာျဖဴသိုက္ ေပြ႕ပိုက္လို႔ ေဆာင္လာ။ ေရစိုစို ၾကာႏြယ္႐ိုးကို ေမာင္ခ်ိဳးလို႔သာ။ ခ်စ္ဦးငယ္ ညိဳျပာျပာ ခြန္းခ်ိဳသာ ၾကည္စိမ့္သန္း။ နီေျပလြင္ ၾကာျဖဴညင္းတယ္ သင္းပ်ံ႕ထံုမႊမ္း။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ကိုယ္​အ​ေၾကာင္​း ကိုယ္​သိပါ " ​ေကာင္​းတစ္​ရာ မိုက္​တစ္​​ေသာင္​း ​ေသာင္​း​ေျပာင္​း​ေႏွာ ​ေရာ၍နယ္​။ ယုတ္​​ေသာသူ ျမတ္​သူမ်ား ​ေရာထား ခ်င္​တယ္​။ ကိုယ္​့​ကိုယ္​ကို သိသင္​့တယ္​ ယုတ္​တယ္​ မယုတ္​ဘူး။ ​ေကာက္​က်စ္​တဲ့ သူ​ေတြဟာ အရာရာ တုယွဥ္နိႈင္​းတယ္​ ႐ိုင္​းတဲ့ စိတ္​ကူး။ ။ တရားကို ဘာမသိ ဒိ႒ိ "ဇ" တျပင္​ျပင္​။ သူ႔အသြင္​ သူ႔အခ်ိဳးက ႐ိုးပါ့ တံစဥ္​။ ​ဝါ​ေရႊ​ေရာင္​ စပါးပင္​ တြင္​တြင္​သာ ျဖတ္​လွဲ။ ​ေတာ္​​ေတာ္​့ကို ဘဝင္​က်လို႔ ​ဟုတ္​လွ ထင္​ျမဲ။ ။ ျမတ္​ပညာ သူ​ေတာ္​ျမတ္​ စမ္​းသပ္​သည္​့ ဥာဏ္​ပညာ နိႈင္​းယွဥ္​ ျပရာ။ အ​ေကာက္​နဲ႔ အ​ေျဖာင္​့ဟာ ဘယ္​ခါမွ မတြဲ။ နိႈင္​းယွဥ္​သည္​့ ထိုသ​ေဘာသာ ​ေျပာသည္​့ မူကြဲ။ ။ ထမင္​းႏွင္​့ င႐ုတ္​သီး ​ေရာၿပီးစားရာ။ ထမင္​းမွာ အဟာရ က်ိဳးမ်ား လွတာ။ င႐ုတ္​သီး ဆိုတာ မစင္​မွာ လာကပ္​လည္​း။ အထြက္​ပူ အဝင္​စပ္​လ်က္​ က်ိဳးျမတ္​ ကနည္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အူ​ေၾကာင္​ၾကား " ဒီပညာရပ္​ ၊ ငါမတတ္​ဟု အရပ္​က​ေန ၊ ဝိုင္​း​ေျပာ​ေပၿပီ ငါ​ေလ​ေလ်ာ့မွ ျဖစ္​​ေတာ့မည္​။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" တို႔​ေတာရြာ " ခ​ေလာက္​သံ​ေလး သာသာယာ။ ပ်ိဳတို႔​ေမာင္​ ​ေတာင္​ယာ​ေတာ လြမ္​း​ေမာ ဖြယ္​ရာ။ လွည္​းယာဥ္​​ေလးလည္​း ခ်ဴသံစာ တို႔​ေတာရြာ ​ေနညိဳ​ေအး။ ​ေတာင္​ရြာမွာ အၿငိမ္​့ရိွသတဲ့ သြားၾကည္​့ စို႔​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" လယ္​ယာ​ေတာ " လယ္​​ေစာင္​့တဲ လယ္​ထဲမွာတဲ့ ခပ္​ယိုင္​ယိုင္​။ လယ္​ကြင္​းျပင္​ တ​ေခၚ​ေလာက္​က မိုး​ေအာက္​ မွာထိုင္​။ ​ေကာက္​လိႈင္​းစည္​း အစိုင္​စိုင္​ ကြင္​းလယ္​ပိုင္​ ​ေျမတလင္​း။ ​ေကာက္​ဆြ​ဟန္​ခ်ီခ်ီ ဘန္​းစံုညီ ​ေလသယပ္​ကယ္​ ႐ိုးျပတ္​ ႏွင္​ရင္​း။ ။ " ​ေကာက္​သင္​း​ေကာက္​စို႔ " သည္​တစ္​မိုး လႊတ္​တိုးထြက္​ စပါး​ေရႊ။ ​ေျမဆီ​ေရ အလွ်ံၿဖိဳးလို႔ မိုးလြတ္​ ကြဲ႔ေလ။ ​ေကာက္​သင္​း​ေကာက္​ သြားစို႔​ေလ က်န္​​ေနတဲ့ လယ္​စပါး။ ပ်ိဳ​ေလးခင္​ကို႐ွင္​ လယ္​ကြင္​းတြင္​ လူပ်ိဳ​ေပါက္​တို႔ စ​ ေနာက္​ ၾကည္​့စား။ ။ " ​ေကာက္​သစ္​စားပြဲ " ​ေကာက္​သစ္​ စားမတဲ့ ရြာသားတို႔ စုရံုး​ေန။ ​ေအာင္​ၿပီ​ေလ ​ေခါင္​​ေရအိုးနဲ႔ တိုး ​ေဝွ႔ က မ​ေလ။ မုန္​႔အိုးခင္​း အ​ေထြ​ေထြ ​ေကာက္​ညႇင္​း​ေတြ ထည္​့​ေပါင္​း။ ႏွဲ လင္​းကြင္​း ပု​ေလြ ဗံု ရြာလူစံု မီးပံုပြဲ ဝယ္​ ႏႊဲၾက ​ေစေၾကာင္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ကံ ျမစ္​တစ္​စင္​း " ရင္​တလိႈက္​ခုန္​။ ​ေခြလ်ႏံုးလို႔ ႏွလံုးပင္​တုန္​။ အဆိုးကံ ၾကံဳ သက္​လံုျမႇင္​့ထား။ စိတ္​ထားမွန္​ ႐ုန္​းကန္​နည္​းမွာ သည္း​ခံ ႏိုင္​အား။ ။ ထိုးႏွက္​ခ်က္​ ျပင္​းထန္​။ ​ေထာင္​့​ေပါင္​းစံု တိုက္လာမည္​့ ဆိုးလိုက္သည္႔ ​​ခိုက္​ရန္​။ စိတ္​ခႏၶာ တြင္​း ပ သဏၭာန္​ သံသရာ ​ဝဋ္​ေဘး။ ရပ္​တည္​ရန္​ အခက္​ပြားလွ်င္​ တရားက ​ေဆး။ ။ ကယ္​သူမဲ့ ​လွ်င္​။ ​ေရလယ္​မွာ မထူးဇာတ္​နဲ႔ ကူးခတ္​ ဖို႔ျပင္​။ ျမတ္​တရား ​ေလွအသြင္​ ​ ေရ​ေပၚတြင္​ သယ္​သြား။ ​ေအးခ်မ္​းသာ ဘဝ​ေဘး က ​ေဖးမ လ်က္​သား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" တြဲလက္​ " မ်ိဳးမ​ေတာ္​ သားမစပ္​ ​ေဒသရပ္​ မတူ။ ပတ္​သက္​ရာ ပတ္​သက္​​ေၾကာင္​း မ​ေပါင္​းဖူး သူ။ ဘက္​မတူ သည့္ ​တက္​လူ တူညီစြာ ဝန္​ထမ္​း။ တိုင္​းႏိုင္​ငံ ျပည္​့အက်ိဳးကို သယ္​ပိုး ႀကိဳးပမ္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ကဗ်ာ စာေပ တို႔စာေပ " အေတြး စံုဆန္ ၊ ေမတၱာ ခံျဖင့္ စာဟန္ ခ်ယ္သ ၊ ကဗ်ာ လွေတြ မိုးက် ေရႊကိုယ္ ၊ ပါးလ်ား၏။ မိုးက် ေရႊကိုယ္ ၊ စာညႊန္း ဆိုလည္း ၾကံဳထို ခဏ ၊ အိပ္မက္ မွ်ပင္ တည္ၾက ျမဴသြင္ ၊ ပါးလ်ား၏။ တည္ၾက ျမဴသြင္ ၊ မဆင္ျခင္ ဘဲ ငါလွ်င္ ငါဘဲ ၊ မာန ခဲက ေရထဲ ဆင္းသို႔ ၊ ပါးလ်ား၏။ ေရထဲ ဆင္းသို႔ ၊ ပြားကံ ခ်ိဳ႕တဲ့ ရင္ဆို႔ ေပစာ ၊ ခါ တစ္ရာ ေရး ယဥ္႐ွာ စိတ္ကူး ၊ ပါးလ်ား၏။ ယဥ္႐ွာ စိတ္ကူး ၊ စာသံ ၾကဴးလည္း စိတ္ကူး ယဥ္လွ ၊ သာမည သာ ဘဝ ေကာင္းဆိုး ၊ ပါးလ်ား၏။ ဘဝ ေကာင္းဆိုး ၊ ကံ သံုးမ်ိဳး တြင္ ျမတ္ႏိုး ဓမၼ ၊ အမွန္ ျပေစ ဘဝ ေျခခံ ၊ ေကာင္းဖို႔တည္း။ ဘဝ ေျခခံ ၊ စိတ္ကူး ဥာဏ္ျမႇင့္ ေကာင္းကံ တင့္ေစ ၊ တို႔ စာေပ ျဖင့္ လူေထြ စိတ္မွန္ ၊ ေကာင္းဖို႔တည္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ​ေက်ာင္​းတက္​ခ်င္​တယ္​ " တိတ္တဆိတ္ ၾကိတ္မွိတ္ကာငို။ ဟိုေခ်ာင္ထိပ္ နားဆီက ေမွာင္ရိပ္မွာခို။ ေတြးစိတ္ေသာ့ ေဖ်ာ့ေတာ့ဆို ေခ်ာ့လိုသူ ႐ွား။ သူ႔အ​ေတြး ေဖးမထူ ကယ္သူမဲ့သား။ ။ သူ႔ရဲ႕ပံု သူ႔အခ်ိဳးက မ်ိဳးေမတၱာ ငတ္တယ္။ ဖိုးမွတ္မွာ ​အေျခ​နဲ႔ လို႔ မဲ့သည့္ အေဖရယ္​။ အေမက ကြယ္​ တြယ္ရာမဲ့ ​ဘဝျခား။ စိတ္အားရယ္ ​ငယ္ ေက်ာင္းေသြဖယ္ အလွမ္းရယ္ေဝးေပါ့ စာသင္ဖြယ္ နတၳိအ​ေရး မို႔ ​ေတြးဆ ခက္သ​ား။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ပူ​ေဇာ္​ ထိုက္​သူ " ဆင္​းအာရံု ရာဂ​ေဒါသ ​ေမာဟတို႔ ကင္​းရွင္​းသူ။ မကင္​း​ေသးလွ်င္​ ကင္​း​ေအာင္​ပင္​ အစဥ္​ အားထုတ္​သူ။ သုစရိတ ျပည္​့ဝသူ ဆယ္​ျဖာမူ ရိွျငား။ ဦးထိပ္​တင္​ ပူ​ေဇာ္​ၾကကြယ္​ ဗုဒၶ မိန္​႔ၾကား။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ျမတ္​ဓမၼ ပြားမ်ားျခင္​း " ဘဝအ​ေရး ​ေတြးမိျပန္​​ေတာ့ ​ေသ​ေဘးတြက္​ ​ေသာကႂကြယ္​။ ဝမ္​းစာရယ္​ အဝတ္​စားႏွင္​့ ​ေနသား က် ​ေအာင္​ကြယ္​။ တစ္​ဘဝလံုး ႀကိဳးစား႐ွာတယ္​ ဇရာရြယ္​ သည္​ခ်ိန္​ထိ။ သံသရာ ဘဝဝဲမွာ လည္​ျမဲ လည္​၏။ ။ စိတ္​အ​ေျခ ႐ုပ္​တရား ဓမၼမ်ား ​ေလ့လာ။ သံသရာ ဒီဝဋ္​​ေဘးက လြတ္​​ေရးတြက္​ ပါ။ ​ေကာင္​းမႈစိတ္​ ဒါနအျဖာျဖာ ​ေစတနာ ျဖင္​့ လႉဒါန္​း။ သိပညာ မွ်​ေဝ​ေပးလို႔ ​ေတြးက်င္​့ သည္​့လမ္​း။ ။ ဘယ္​​ေနရာ ဘယ္​စခန္​း ဘယ္​လမ္​း​ေရာက္​ အသိမႂကြယ္​။ စိတ္​ထားျဖဴ သူ​ေတာ္​ထံုးကို က်င္​့တုန္​း ပါ့ကြယ္​။ ဇရာျဖင္​့ တဏွာဖယ္​ ငယ္​ရြယ္​သူ ဟုတ္​ဘဲ။ ၾကည္​ညိဳစြာ ျမတ္​တရားကို ပြားမ်ား လ်က္​ပဲ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

စာ ဆို ေတာ္ မဟာသေရစည္သူ ဦးခ်မ္းသာ ၏ အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္း ေမြးဖြား ဦးခ်မ္းသာသည္ မင္းဘူးျမိဳ႕၊ အမိန္႔ေတာ္ရၾကီး ဦးေရႊလိႈင္ (သစၥဒီပက ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱေရဝတ) ႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာမၾကီး ေဒၚညိဳ တို႔မွ ​ေကာဇာသကၠရာဇ္​ ၁၂၆၉ ခုႏွစ္​ ၊ နယုန္​လ ျပည္​့​ေက်ာ္​ ၂-ရက္​(တနလၤာ)​ေန႔တြင္​ ​ေမြးဖြားခဲ့သည္​။ ပညာ​ေရး ၁၉၂၆ ခုႏွစ္​ ၊ မင္​းဘူးၿမိဳ႕ အဂၤလိပ္​ ျမန္​မာ အထက္​တန္​း ​ေက်ာင္​းမွ ၁၀တန္​းကို ဂုဏ္​ထူး ၂-ခုျဖင္​့ ​ေအာင္​သည္​။ ရန္​ကုန္​ တကၠသိုလ္​ ျပည္​​ေက်ာင္​း​ေဆာင္​မွာ ​ေနစဥ္​ စ​ေကာလား႐ွစ္​ ရသည္​။ ၁၉၃၁-ခုႏွစ္​ ရာဇဝင္​ ဂုဏ္​ထူးျဖင္​့ ဘီ​ေအ ​ေအာင္​သည္​။ ၁၉၃၂-ခုႏွစ္​ ၊ အိႏၵိယ ပဋိညာဥ္​ခံ ဝန္​ထမ္​း အိုင္​စီအက္​ (I.C.S) စာ​ေမးပြဲ ​ေအာင္​၍​ ေရြးခ်ယ္​ျခင္​း ခံရသည္​။ အဂၤလန္​ျပည္​ ၊ ​ေအာက္​စဖို႔( Oxford ) တကၠသိုလ္​ ၊ နယူး​ေကာလိပ္​ (New College)တြင္​ တက္​​ေရာက္​ သင္​ၾကားခဲ့သည္​။ ႏိုင္​ငံ့ဝန္​ထမ္​း ၁၉၃၄-ခုႏွစ္​ စစ္​ကိုင္​း၌ အလုပ္​သင္​၊ ထိမွ မႏၲ​ေလး အ​ေ႐ွ႕နယ္​ပိုင္​(အမရပူရ)၊ ထို႔​ေနာက္​ ပုသိမ္​အ​ေနာက္​ ​ေၾကးတိုင္​ဝန္​က​ေလး (Under Secretary)။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္​ ျဖစ္​စတြင္​ ရမည္​းသင္​း အ​ေရးပိုင္​ ၊ ​ေနာက္​ ျပည္​အ​ေရးပိုင္​ ။ ထိ...

" ​ေရတိမ္​တိမ္​ မနဲျဖတ္​ကူး " ​ေခတ္​ကာလ သ​ေႏၶပ်က္​​ေတာ့ ​ေရႊ​ေငြထက္​ စားစရာ ​ေရြးခ်ယ္​ ရမွာ။ ​ေစ်းဝယ္​ခက္​ ဆမတန္​စြာ အသျပာ ​ေငြ​ေၾကး။ ​ေပါ့တန္​႐ွာ ​ေဆာ့သန္​စြာ လစာ​ေပ်ာ့ငယ္​ ​ေလ်ာ့ပက္​ ပက္​​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ " " ​ေရတိမ္​နစ္​ၿပီ " ​ေခါင္​း​ေပၚမွာ ဝန္​​ေလးထုပ္​ ​ေရ​ေလးငုတ္​ လက္​တစ္​ထြာ ကူးခက္​ လွစြာ။ ဝမ္​း​ေရးထုပ္​ ​ေက်ာ​ေပၚပါ ခါးမွာ​ေလ ခ်ည္​ႀကိဳး။ ​ေနခက္​ခက္​ပါဆို ​ေျခလက္​ကို ဥပ​ေဒ တုတ္​ကာ လွ်ိဳးငုပ္​ ​ေရခ်ိဳး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ " " ​ေငြအ​ေလး နဲ႔ ေရ​ေလးတိမ္​တိမ္​​ " ​ေငြစကၠဴ ​က်ိဳးေၾကလ်က္​ ​တိုး​ေငြတက္​ ခက္​ၿပီကြာ အ႐ိုးက်ိဳးတဲ့ ၾကာ။ ပင္​ပန္​းသမွ် ႏြမ္​း​ေက်စြာ စမ္​း​ေရဟာ မ​ေအး။ ​ေငြပံုကာ ငါ့ကို​ေပး​ေပမယ္​့ အ​ေလး​ေငြ ဖိကာဖံုးလ်က္​ သံုးခက္​လွ ​ေသး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ " " ​ေငြအ႐ိုး​ေရ ပါးလ်လ် " ​ေငြခႏၶာ မိသားစု ​ေလး​ေခ်ာင္​းစု ​ေထာက္​ခိုင္​ ​ေက်ာ႐ိုး မံတိုင္​။ အားစိုက္​လို႔ ႐ွာ​ေဖြႏိုင္​ ​ေခြၽးၿဖိဳင္​ၿဖိဳင္​ ပင္​ပန္​း။ တစ္​​ေန႔စာသာပါ့ ျဖည္​့စရာ မျပည္​...

" ​ေ႐ွာက္​သီး အစိမ္​းသုတ္​ " င႐ုတ္​သီး အစပ္​​ေျခာက္​ႏွင္​့ ​ေ႐ွာက္​သီးက ခ်ဥ္​ခ်ဥ္​။ ၾကက္​သြန္​နီ ​ေသးလႊာႏုတ္​ကယ္​ ဖုတ္ ​ငပိ မွ်င္​။ ဆားတစ္​စိ ကူပါလွ်င္​ တြင္​တြင္​သာ နယ္​​ေပး။ စားစခ်င္​့ဖြယ္​ ဘန္​းအင္​ငယ္​ လက္​ဆံုနိႈက္​ကာ စိတ္​ႀကိဳက္​ သာ ​ေလြး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" အ​ေဟာသိကံ " ပုပ္​ရိ​ေႂကြ ပုပ္​ပြလွ ငါး​ေျပမ တစ္​​ေကာင္​။ ႏွ​ေျမာစြာ ​ေရာကာထား​ေတာ့ သြား​ေရာ့​ေပါ့ ​ေမာင္​။ တစ္​​ေလွလံုး နံ​​ေစာ္​ေဟာင္​ ​ေလွာင္​း​ေလွာင္​း​ေလွာင္​ ပုတ္​ရိ​ေဆြး။ ​ေလာ္​လည္​စြာ မ​ေတာ္​တာ တြယ္​တာခ်စ္​လို႔ ပစ္​ရ ၿပီ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ျပည္​​ေထာင္​စု " ရဲရင္​့မာန္​ဟုန္​ ၊ သက္​ပံုဆက္​ႏွင္​း ျပည္​တြင္​းျပည္​ပ ၊ ႏွစ္​႒ာနက ထႂကြရန္​စြယ္​ ၊ တို႔ကာကြယ္​။ ထႂကြရန္​စြယ္​ ၊ ရင္​ဝယ္​​ေလာင္​ၿမိဳက္​ တိုက္​ခိုက္​ၿငိတြယ္​ ၊ ဒုကၡႂကြယ္​မည္​ မ်ိဳးႏြယ္​​ေသြးခ်င္​း ျမန္​ျပည္​တြင္​း။ မ်ိဳးႏြယ္​​ေသြးခ်င္​း ၊ ညီရင္​းအစ္​ကို မလိုတိုက္​ပြဲ ၊ လက္​ခ်င္​းတြဲလို႔ စားပြဲဝိုင္​းဝယ္​ ညႇိနိႈင္​းမယ္​။ စားပြဲဝိုင္​းဝယ္​ ၊ တင္​့တယ္​ခန္​႔ျငား လ်ပါးမာန္​စြယ္​ ၊ ခ်စ္​စဖြယ္​လွ်င္​ ရည္​ရြယ္​ခ်က္​မ်ား ခိုင္​မာထား။ ရည္​ရြယ္​ခ်က္​မ်ား ၊ မမွား​ေသခ်ာ ညီညာတက္​လွမ္​း ၊ လက္​တစ္​ကမ္​းမွာ စိတ္​ဝမ္​းညီ​ေစ အိုခ်စ္​​ေဆြ။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" ၾကင္​စဦး " စိတ္​မ​ေအး ပါဘု စိတ္​​ေလးလို႔​ ေန။ အခ်ိန္​တန္​ ျပန္​မ​ေရာက္​ ​ေနာက္​က်လို႔ ​ေလ။ မ​ေပၚလာ​ နိုင္​ေပ ​ေမွ်ာ္​ကာ​ေန ဆဲ။ စိုးဗ်ာပူ ဆယ္​​ေႏြကဲတယ္​ သည္​းဆိုမွသည္​း။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" သား​ေခ်ာ့​ေတး " သား​ေလးရယ္​ အငိုတိတ္​လို႔ အိပ္​ပါ ကြဲ႔ေလး။ သားငယ္ကို ​အိုအို​ေအးႏွင္​့ ​ေတးဆို ​ေခ်ာ့​ေထြး။ မနားတမ္​း ဆက္​လို႔ငို ႏို႔ခ်ိဳ တိုက္​​ေႂကြး။ ​ေ​မ့ခ်စ္ပို ငိုပံုဆန္​းတယ္​ ပန္​းလွ ျပီ​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "

" တစ္​​ေန႔စာ အ​ေတြး " အၿငိမ္​းမရပါ ခင္​ဗ် ထိန္​းရတဲ့ စိတ္​​ေတြ။ လင္​းခ်ိန္​ခါ အလုပ္​သြား မနားရ​ေပ။ ပါးပါးလ် နားမယ္​​ေလ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန ခ်ိန္​​ေလး။ စိတ္​အစဥ္​ အာရံုထဲမွာ စြဲကပ္​ လို႔​ေတြး။ ။ အ​ေတြး​ေတြ ခ်ိန္​ကုန္​ရင္​းျဖင္​့ တင္​းက်ပ္​ ျပည္​့​ေန။ ​ေကာင္​း​ေစလို ကိုယ့္​အ​ေတြး ​ေကာင္​းတာ​ေလး​ေတြ။ ဆိုးရြားတဲ့ အ​ေတြးခြာ​ေစ ​ေကာင္​းရာ​ေတြ ႐ွာ​ေဖြ​ေပး။ တစ္​​ေန႔တာ စိတ္​အလုပ္​ကို ထိန္​းခ်ဳပ္​ မယ္​​ေလး။ ။ " သစ္​ရိပ္​ညိဳ "