ေဖ့သားငယ္ရြယ္ေသာ္မွ

" ေဖ့သားငယ္ ရြယ္ေသာ္မွ "

အူဝဲေအာ္ ငယ္ေသာ္မွ
ခ်စ္ခဲ့ရ အဖံုဖံု
ႏွစ္သက္လွ တတ္မ်ိဳးစံုေစ
တီတာပံု တကယ္ ခ်စ္စြာမို႔
ခ်ီေပြ႔လို႔ ေခ်ာ့ျမႇဴႂကြားတယ္
ဒါမွေဖ့သား။

ပုခက္နား တပါးမေစ
မနားေစ ျခင္ယင္မွက္တို႔
ႏွင္ေျခာက္လ်က္ေပ
ေထာင္ထားတဲ့ ျခင္ေထာင္တြင္းေလ
အိပ္ကာေန ခ်စ္သားရဲ႕
ႏုေသြးငယ့္ အသားလွေတြ
လွပါေစ ေဖ့သား။

ေမေမေရ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ပါကြဲ႔
ထိုက္တန္တဲ့ အဟာရဆို
ေႂကြးပါလွဲ႔ ေဖ့သားကို
ႏုထြားလွ သားမူပို
စိတ္လက္လို တကယ္စားမွ
အင္းအားရ မ်က္စဥ္းလာလို႔
ေတးကဗ်ာ သီဆိုသိပ္မယ္
အိပ္ပါကြဲ႔သား။

ငယ္ေသြးႏု သဘာဝ
ေနလာရ စိတ္လက္လို
လြတ္လပ္လို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳ
အီးကယို အႏွီးထဲ
ေသးစိုစို တကယ္ထဲသာမို႔
အထည္လဲ အသစ္သာပို
ေက်ာရင္ကို မစိုေစ့ေအာင္
ေသြ႔ေျခာက္ေစသား။

မ်က္လံုးညိဳ ၾကည္သာလက္လို႔
ရီေနခ်က္ ခြက္ခြက္လန္
ေကာ့လိမ့္လို႔ပ်ံ
လူေလးရဲ႕ အားရသံ
အိမ္မွာညံ ဝံ့ကာႂကြားျမဲ
ဆည္းလည္းသံ လြင့္ပ်ံ႕စြာက
ေဖ့ရင္မွာ ပီတိရႊမ္းဖြယ္
နမ္းလိုက္ခ်င္သား။

စာစကား တတ္သိဖြယ္
နာၾကားကြယ္ ေဖ့စကား
ဒီအရာ အပူမီးကြဲ႔
ဒီအေရး ရႊံ႕ညႊန္သာ
ဒီဟာက မစင္ဖတ္
ဒီဆူးကို ေ႐ွာင္ကာကြင္းေစလို႔
လြန္သန္႔႐ွင္း သားလွကို
မၿငိတြယ္ ေ႐ွာင္ပါလားကြဲ႔
ေဖ့ေမာင္ခ်စ္သား။

" သစ္ရိပ္ညိဳ "