ေနထိုင္မေကာင္းေသာသကာလ

​ေနထိုင္​မ​ေကာင္​း​ေသာ သကာလ

ကဗ်ာမလွ စာမလွျဖင္​့
ၾကမ္​းလွသည့္​​လက္ သဖန္​းရြက္​သို႔
စိတ္​ပ်က္​လို႔လည္​း သြားနဲ႔​ေနာ္​။

" အခ်စ္​ဇြဲ "

လွ၏လွ​ေသာ ၊ ႐ုပ္​​ေခ်ာလွစြာ
ယူဇနာ​ေဝး ၊ သူဇာ​ေငးမိႈင္​
ပိုင္​ဆိုင္​အလွ ၊ ​ေခ်ာ​ေမာၾကလည္​း
ရၾကသူမွာ ၊ ႐ုပ္​ဆိုးစြာျဖင္​့
မၾကာခဏ ၊ ၾကံဳၾကရသည္​
ဘဝ​ေမတၱာ စခန္​းတည္​း။

ဘံုႀကိဳးျပတ္​ကယ္​ ၊ မိုးနတ္​ႏြယ္​ဟု
ျပည္​ဝယ္​သာကလ ၊ မယ္​ပပကို
ကုသ႐ွင္​မင္​း ၊ ႐ုပ္​ၾကမ္​းတင္​းျဖင္​့
အဆင္​းမလွ ၊ ရသည္​့ဖူးစာ
ဦးရာအခ်စ္​ ၊ ခ်ည္​​ေႏွာင္​ရစ္​လ်က္​
စြဲနစ္​ခ်စ္​တာ မဆန္​းတည္​း။

မရမက ၊ မယ္​ပပဟု
ကုသႀကိဳးစား ၊ ဇြဲစြမ္​းအားလွ်င္​
ဆင္​ကန္​း​ေတာတိုး ၊ တဇြတ္​ထိုးႏွင္​့
တစ္​မ်ိဳးလွည္​့စား ၊ ဥာဏ္​ကစား၍
လူစားထိုးတာ ၊ ​ေခ်ာင္​း​ေျမာင္​းကာျဖင္​့
ၾကံရာမရ လူၾကမ္​းႀကီး။

ပုဆိုးႀကိဳက္​ကာ ၊ ​ေစာင္​းပိုက္​ကာျဖင္​့
လိႈက္​ျဖာ​ငိုျခင္​း ၊ ကုသမင္​းလွ်င္​
ခ်စ္​ျခင္​းရင္​မွာ ၊ လႈပ္​ႏိုး႐ွာ​ေသာ္​
ရာဇာ​ေသနင္​း ၊ ျပည္​့႐ွင္​မင္​းလည္​း
သက္​ဆင္​းကြၽန္​ႏွယ္​ ၊ ခ်စ္​နယ္​ပယ္​၌
ငယ္​ရြယ္​အသည္​း ကြၽမ္​း၏တည္​း။

ဖုန္​း​ေမာင္​့သက္​လည္​၊ ခ်စ္​လွခ်ည္​ရဲ႕
​ေအာ္​ျမည္​ဟစ္​​ေႂကြး ၊ မ်က္​ရည္​​ေဖြးနဲ႔
မ​ေအးဗ်ာပါ ၊ သည္​းလိႈက္​ျဖာသတဲ့
တဏွာ​ေပမ ၊ စြဲျမဲလွခဲ့
မရပါက ၊ ငါမထကြဲ႔
ငါဟဲ့ ခ်စ္​တတ္​ သူပင္​တည္​း။ ။

" သစ္​ရိပ္​ညိဳ "