ဒါတို႔စာတို႔ဘာသာ

” ဒါတို႔စာ တို႔ဘာသာ ”

ျမန္မာစာ သဒၵါမ်ိဳးမွာျဖင့္
ငုတ္လွ်ိဳးလို႔ မတင့္တယ္
ထုတ္ေဖၚ ၾကမယ္။
ပုပ္သိုးမယ့္ ကဗ်ာစာရယ္
ကမၻာဝယ္ မျဖစ္ေရး။
မ်ိဳးျမန္မာ အမ်ိဳးမ်ားတို႔
ႀကိဳစား စို႔ေလး။ ။

အေျခခံ အရင္းစစ္ေတာ့
ဇစ္ျမစ္က ခိုင္ခိုင္မာ
တို႔ ျမန္မာစာ။
ေ႐ွးထဲက ခန္႔ၾကည္စြာ
တည္တံ့လာ ၿပီပဲ။
ေခတ္သစ္ဆီ ေမာင္မယ္လက္ဝယ္
ထမ္းရြက္ သင့္ျမဲ။ ။

ကႀကီး မွ အ အဆံုး
ေ႐ွးထံုးနည္း ျမန္မာစာ
ေစ့ေစ့ ငံုစြာ။
တိက်လို႔ အေသအခ်ာ
ေလ့လာကာ မွတ္သား။
မ်ိဳးျမန္မာ ဂုဏ္ေရာင္တင့္ေအာင္
ျမႇင့္တင္ စို႔လား။ ။

ေအဘီစီ သင္တုန္းက
ေအကေန ဇက္ထိအံ
အျပန္အလွန္။
တို႔ဘာသာ ပိုထက္သန္
တို႔အမွန္ တို႔ေလးစား။
စာေပကြယ္ လူမ်ိဳးေဖာက္လွ်င္
တိုင္းေပ်ာက္ လူသား။ ။

စာသင္ရာ ဆရာမ်ားလည္း
အေလးထားလို႔ ေလ့လာရန္။
အေျခခံ ခိုင္ေအာင္ပ်ိဳးမွ
တိုးတက္ ႐ွင္သန္။
တို႔ျမန္မာ စာေပသံ
ေပါ့ေပါ့တန္ ဝန္ထမ္း။
ေနာင္တေခတ္ မွာျဖင့္
က်န္ရစ္ေခ် တို႔ရင္ေသြးတြက္
ေတြးဆ ၾကည့္စမ္း။ ။

ဒါဒို႔ေျပ ဒို႔ေျမခ်စ္ဖို႔
ေသြးသစ္တို႔ ဇာတိမာန္။
ေျမတစ္မႈံ ေရတစ္စက္
ကမ္းလက္ တင္က်န္။
စာေပခ်စ္ မ်ိဳးခ်စ္ရန္
မ်ိဳးသစ္ထံ လက္ဆင့္ကမ္း။
မ်ိဳးျမန္မာ ကမၻာသုဥ္းေတာင္
ဘုန္းေတာက္ မည့္လမ္း။ ။

” သစ္ရိပ္ညိဳ ”