ျပစ္ဒဏ္ဟူေသာဥပေဒသာလွ်င္

" ျပစ္​ဒဏ္​ ဟူေသာ ဥပ​ေဒ သာလွ်င္​ "

ငါငိုရၿပီ ၊ ငါ့မ်က္​ရည္​နဲ႔
ငါသည္​စကား ​ေျပာျဖစ္​ၿပီ။

ငါ့​ေသြးခြန္​အား ၊ ငါ့လုပ္​အားနဲ႔
ငါကားႀကိဳးစား ခဲ့ပါသည္​။

ငါ့​ေျမငါ့​ေရ ၊ ငါတို႔​ေျပမွာ
ငါ​ေနဖို႔ရာ ခက္​လွၿပီ။

ငါ့မိသားစု ၊ ၿမိဳ႕ျပင္​စု၌
က်ဴးဟု​ေခၚရာ ​ေရာက္​ခဲ့သည္​။

ဝါးႏွီးယက္​ျဖာ ၊ ဓနိကာ၍
​ေျမမာခ်ိဳင္​့ထဲ ​ေဆာက္​ခဲ့ၿပီ။

က်ဴး​ေတြဖ်က္​ဖို႔ ၊ လူတခ်ိဳ႕က
ငါတို႔​ေနရာ ​ေရာက္​ခဲ့သည္​။

ငါရပ္​တစ္​ပါး ၊ အလုပ္​သြားတုန္​း
သနားမညႇာ ျဖစ္​ၾကၿပီ။

ငါ၏မယား ၊ ငါ၏သားတို႔
ကမ္​းနားသစ္​ပင္​ ျဖစ္​ခဲ့သည္​။

​ေက်ာတစ္​ျပားစာ ၊ ပိုင္​ဆိုင္​ရာကား
ငါ့အား​ေလွာင္​ရယ္​ ျပဳၾကၿပီ။

ငါ၏အစြမ္​း ၊ ဘဝႏြမ္​းလ်က္​
မ်က္​ကန္​းတ​ေစၧ ​ေၾကာက္​ခဲ့သည္​။

ငါတို႔တစ္​​ေတြ ၊ လမ္​း​ေပၚ​ေသမည္​့
​ေခြး​ေလ​ေခြးလြင္​့ ျဖစ္​ရၿပီ။

ငါ့အ​ေဖလည္​း ၊ လယ္​ယာထဲမွာ
ရင္​ကြဲမ်က္​ရည္​ က်ခဲ့သည္​။

ယခုငါ့လွည္​့ ၊ အားကိုးမဲ့စြာ
ဒူးနဲ႔မ်က္​ရည္​ သုတ္​ရၿပီ။

​ေရ​ေျမ​ေျပာက်ယ္​ ၊ ​ေမြးရပ္​လည္​၌
ဘယ္​လိုစခန္​း သြားရမည္​။ ။

" သစ္​ရိပ္​ညိဳ "