ခ်စ္ေငြ႔မပ်ယ္
သြင္မူ ပ်က္ႏြမ္း ၊ သူ႐ွက္ရမ္း ၍
နႈတ္ခမ္း တစ္လံ ၊ ပန္းတစ္လံ လွ်င္
ဧကန္ စိတ္အား ငယ္လိမ့္မည္။
အားငယ္ လားကြယ္ ၊ ႏွမငယ္ ရဲ႕
ေႏွာင္တြယ္ ရစ္ထံုး ၊ ေမာင္သီကံုး တဲ့
ႏွလံုး သည္းပြတ္ ခ်စ္သက္ရည္။
ခ်စ္ရည္ ဆြတ္ျဖန္း ၊ ရင္ခြင္နန္း ၌
မခန္း မနား ၊ ပန္းတံတား ျဖင့္
ႏြမ္းပါး လ်လ် ေအးျမၾကည္။
ငိုရီ ႂကြႂကြ ၊ သေကၤတ တြင္
တင့္လွ ေပဟန္ ၊ ႐ွက္မူ ျပန္၍
လက္သံ ဖြဖြ ထုေတာ့သည္။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
Comments
Post a Comment