မျမင္မကန္း
ေရႊနႈတ္ေတာ္ ေခ်ာင္းစီးပဟဲ့
ေမာင္းတီးတဲ့ လိုင္းေပၚ။
သံသရာ ရထားစီးတို႔
ရန္မီး ထြန္းေသာ္။
ေလ်ာ္မေလ်ာ္
ေတာ္မေတာ္ ခ်င့္ေတြး။
ေဘေတြကုန္ စိတ္ေလႏြမ္းကာ
ပန္းလွ တယ္ေလး။ ။
” ၿငိမ္လည္းမျဖစ္ ”
မေအာ္ျပန္ ေျမကတုတ္က
ေ႐ွ႕ထပ္ထုတ္ က်ဴးေက်ာ္။
အ႐ိုးေပၚ အရြက္ဖံုးလို႔
မ်ိဳးတုံုး လိမ့္ေနာ္။
ေမွာ္ရြာ ေပ်ာ္
ေဆာ္သာေဆာ္ ႏိွမ္ေပး။
သူယုတ္ေတြ အစြယ္ျပဳန္းမွ
စုန္းမီး မွိန္ေလး။ ။
” ေသြးႏွင့္ဆက္ေသာ ဇာတိေျမ ”
စုန္းကေဝ ေမွာ္ဘီလူး
မွင္စာျမဴး ဖုတ္တေစၧ။
အစြယ္ရည္ တမ်ားမ်ားနဲ႔
သြားၾကား ကေႂကြ။
ျမန္မာေျပ
တို႔တစ္ေတြ အသက္ေခြၽး။
အစြယ္အို ကြၽန္သေပါက္ေတြ
ေပ်ာက္ပ်က္ ဖို႔ေလး။ ။
” ေစာင့္သိျခင္း ”
အိမ္ဦးေန အ႐ွင္မ်ား
အညံ့စား ျဖစ္ပေစ။
မိသားစု အဝန္းဝိုင္း
ျခံဳသိုင္း တတ္လွ်င္ေလ။
ဆင္းရဲပါေစ
တို႔တစ္ေတြ မေၾကာက္။
အမ်ိဳးသား သစၥာထားလို႔
လားလားမွ် မေဖာက္။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
Comments
Post a Comment