kabyathityeiknyo.blogspot.com

" ေတာင္ေျခရြာေလး " (လြမ္းခ်င္း) တို႔ ရြာ ေျမ. အညာ စခန္း ဆီ အေရာက္ လာ ေစ ခ်င္ စမ္း ရဲ႕ ရြာ အ ဝင္ လမ္း လြမ္း ေစ တီ ဦး တိုက္ ခ်ီ အ ျမင္ ဆန္း ပါ ဘိ ပင္ ပန္း လာ သမွ် ခြာ ခ် ကာ အ ပူ တိမ္း တယ္ ေအး ၿငိမ္း လို႔ ေလး ။ ဘူး နဲ႔ သခြား ဆူး ပုတ္ မ်ား တကယ္ ႀကိဳက္ စရာ စပါး ေတာင္ ယာ စိုက္ ပါလို႔ ဩ ဇာ သိုက္ ကမ္း ပါး ယံ မွာ ရြာ လိုက္ သည့္ မိုး သံ ဆင္း ခ်ိန္မွ ကန္ သင္း ရယ္ ခံ တင္ ေရ က်န္ အလုပ္ တကယ္ ႐ႈပ္ သကြဲ႔ လယ္ လုပ္ တဲ့ ႐ႈ ခင္း သာ ျမင္ ကြင္း မွာ သာ ယာ စြာ မို႔ ယဥ္ ေက်း ခ်ဳိ သံ သာ စကား ခါ ခါ ၾကား လြမ္း ခ်င္ စရာ ပါ့ တို႔ ႐ိုး ရာ ေကာက္ သစ္ ပြဲ မယ္ ႏႊဲ ဆင္ စို႔ ေလး ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" တန္ဘိုး " မေထမဲ့ျမင္ ၊ လူတို႔သြင္မူ ငါလွ်င္ေသာ္ေကာ ၊ ငါတေကာျဖင့္ သူ႔ေတာခ်ေတာင္ ၊ ငါ့ေရႊေတာင္ဟု အေမာင္ေတာင္ေျမာက္ မကြဲေခ်။ ေလွာင္ရီကာေႏွာက္ ၊ ဘယ္ဟာေက်ာက္ျမက္ ဘယ္ေလာက္မက္ဖြယ္ ၊ အသြယ္သြယ္လွ်င္ လက္ဝယ္ကိုင္ေဆာင္ ၊ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ အေမာင္မသိ မိုက္ေတာ့မည္။ ဆင္ေကာင္လည္းရိွ ၊ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ့ ေ႐ွးသိနည္းထံုး ၊ စာေပသံုးသည့္ သီကံုးပန္ဆင္ ၊ စာဥယ်ာဥ္တြင္ ထင္ျမင္ေလ့လာ ထားသင့္သည္။ ျမန္ပင္ေလ့လာ ၊ ျမန္မာစာကို ကဗ်ာတေထြ ၊ စကားေျပႏွင့္ နိေထြ မွတ္ရာ ၊ ဇာတ္ေတာ္လာႏွင့္ ေထြလာေသာင္းေျဗာင္း ၊ ေဖြ႐ွာေပါင္း၍ ပင္ေလာင္း႐ွင္သန္ ၊ ေနာင္ေကာင္းရန္တြက္ ဧကန္ႀကိဳးစား ၊ အမ်ိဳးမ်ားတို႔ ျပည္ျခားစာေပ ၊ ခိုင္မာေနသလို တို႔ေတြေသခ်ာ ၊ ျမန္မာစာကို ေလ့လာလိုက္စား ၊ ပ်ိဳးေထာင္သြားလွ်င္ ေနာင္မ်ားတစ္ေန႔ ၊ ျမန္မာေဟ့ဟု ေလြ႔ေလြ႔ေကြၽးေက်ာ္ ၊ တို႔ျပည္ေမာ္မည္ ရည္ေမွ်ာ္ဆႏၵ သေဘာတည္း။ ။ : သစ္ရိပ္ညိဳ "

” မ်ိဳးဖ်က္စိတ္ ” ဂ်ေလဘီ ပိုးရယ္ေၾကာင့္ အ႐ိုးအက္ ယုတ္လွ်င္။ ကိုယ့္ျမန္မာ ဘာသာမ်ိဳးကိုမွ တာ႐ိုးထြက္ ဆဲခ်င္။ ယက္သဲ့ၾကား ငါးတင္ တင္တဲ့ငါး ေၾကာင္စား။ သင္မခင္ ဘာသာဝင္ ပုတ္သရမ္းလွ်င္ေတာ့ လမ္းမွား မယ္ဗ်ား။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” တရားေသာစစ္ ” ဝင္လာ ငုတ္လွ်ိဳး ၊ ဇက္ ဂုတ္ခ်ိဳး မည့္ ဖုန္းဆိုး ကေဝ ၊ သတ္လွ်ိဳ ေန၍ တို႔ေျပ စိုးရိမ္ ကဲလွသည္။ မခ်ိဳ မသာ ၊ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျဖင့္ နႈတ္မွာ ရင့္ေထာ္ ၊ ေစာ္ကား ေမာ္ကား မေလ်ာ္ ႐ိုင္းစိုင္း လြန္းလွသည္။ သစ္လွ်င္ သစ္ဆိုး ၊ လူညစ္ မ်ိဳးႏွင့္ ဇြတ္တိုး ၿပိဳင္ ဖက္ ၊ ႏွိမ္နင္း ခက္လည္း မ်ိဳးတြက္ မို႔သာ တိုက္ရမည္။ တို႔မ်ိဳး တို႔ေဆြ ၊ မထိ ေလႏွင့္ တို႔ေရ ေျမ အား ၊ မထိပါး ႏွင့္ မ်ိဳးျခား ရန္စြယ္ ၊ အႏၲရာယ္ ကို ေပ်ာက္ကြယ္ ဆိတ္သုဥ္း ၊ အၫြန္႔ တုန္းေအာင္ သက္ဆံုး တိုင္ေစ ၊ တိုက္ထုတ္ ေနမည္ မေသြ ဒိ႒ ေအာင္ရမည္။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

"ဆယ္အိမ္စု တို႔ရြာေလး" ဆင္ေကာင္ႀကီး အၿမီးမွာ တစ္တတ္သည္ အရီးသာ တို႔ခ်စ္စရာရြာ လွစ္ဟကာ ျပမယ္ပ ကိုးဆယ္ဆသာ။ ဆယ္အိမ္စု ခ်ိန္ျပဳလို႔ ခက္ပိုေနာ္ ရမက္ကို တကယ္သိမ္းမွ ႏြဲ႔ယိမ္းတတ္ ေမာဟခြာ ေဒါသမွာ သံသရာကြဲ႔ ေလာဘဟာ သံသယတိုးတယ္ ဖိုးေအးတို႔ရြာ။ သူႀကီးက ငါ႕ေနရာ သူငယ္က ငါအတတ္ မယ္ေအးသာ မလယ္႐ႈပ္လို႔ အမယ္ဘုတ္ကဲ့ သူ႔ခ်ည္မွ်င္ မိၾကည္ခင္ ေငးမိႈင္စြာ ေဘးထိုင္ကာ ဘုေျပာလုပ္ ယစ္ထုတ္က ေဟာင္ဖြာဖြာ ဗလာတုတ္ ေယာင္ခ်ာခ်ာ တုတ္တုတ္သာ မလႈပ္။ တို႔ေက်းရြာ မြဲျပာဆုပ္ခ်ိန္ သဲကာလႈပ္ ညီေစခ်င္ ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ စီေဝလွ်င္ ခင္မင္ေဖၚ ဒီတစ္သက္ ဖဲ့မထြက္ တြဲလွ်က္သာ သံသရာ အက်ိဳးေမွ်ာ္ ႏိႈးေဆာ္လို႔ တို႔ေက်းရြာ ေဆြးေႏြးကာလုပ္ ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" မဂၤလာေဆာင္ " ခိုးယူေပါင္းသင္း ၊ လက္ထပ္ျခင္း။ အက်ဥ္းခ်ဳံုးေကြၽး ၊ မဂၤလာေလး။ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ ၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္။ အိမ္နားဖိတ္ၾကား ၊ မဂၤလာမ်ား။ ဆြမ္းကပ္ေကြၽးလႉ ၊ မဂၤလာယူ။ ဒါနလႉဒါန္း ၊ မဂၤလာဆြမ္း။ ရပ္ရြာႏွင့္ေဆာင္ ၊ မဂၤလာေဆာင္။ ဟိုေ႐ွးျမင္ေယာင္ ၊ မဂၤလာေဆာင္ျဖင့္ ဆံေယာင္ထံုးထိန္း ၊ ထိုင္မသိမ္းႏွင့္ ေထာက္ထိန္းအက်ႌ ၊ ခ်ိတ္ထဘီႏွင့္ တလီေယာက်ၤား ၊ ေတာင္႐ွည္မ်ားႏွင့္ ဆင္ထားတိုက္ပံု ၊ ရင္ကိုလံုလ်က္ မ်ိဳးဂုဏ္တက္ေစ ၊ ေမာင့္က်က္သေရႏွင့္ ျခံေရြရံထား ၊ ေမာင္းမမ်ားလွ်င္ စံထားဘိသိဟ္ ၊ မဂၤလာဟိတ္ႏွင့္ ေဆာင္ထိပ္ၾကဳညင္း ၊ ခ႐ုသင္းႏွင့္ ေအာင္ျခင္းမဂၤလာ ၊ ေအာင္ေၾကာင္းသာသည္ ေအာင္ပါေစေသာ ၊ ေအာင္ေစေသာ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ဖုတ္ပူမီးတိုက္ " မျမင္မစမ္းနဲ႔ တစ္စခန္း ထၿပီေပါ့ မပန္းေဝ။ နင့္မွာေလ ေဒါသေတြ ပဲ။ နင့္ကိုယ္နင္ အရင္ထဲက ဆင္ျခင္မွ ဘဲ။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

” တာဝန္ေက်ၾကပါ ” တို႔ျပည္သူ ကိုယ္စားျပဳ တို႔မ်ားစု ေရြးခ်ယ္။ ညီေနာင္ေဆြ ျမန္မာ့သားတို႔ အားျဖစ္ ေပတယ္။ သူရဲေကာင္း တို႔မ်ိဳးႏြယ္ မွန္ရာဝယ္ ရပ္တည္ေရး။ ေခတ္သမိုင္း ႐ုပ္ဆိုးအသြင္ ငုတ္လွ်ိဳးဝင္ မေနၾကပါနဲ႔ကြယ္ ႏိုးထ ကြဲ႔ေလး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" ေလာကစ႐ိုက္ " ငွက္မူေကာင္းကင္ ၊ ငါးလွ်င္ေရထဲ မီွတြဲသခင္ ၊ ငယ္လွ်င္ငိုျငား အင္အားဟုသာ ၊ စြဲမွတ္ရွာ၏။ ဆင္ရဲ ဖ်ားနာ ၊ ေႂကြးျဖာ သူမိုက္ ေနာက္လိုက္မီွခို ၊ မင္းငယ္ပ်ိဳထံ ထိုထိုငါးလီ ၊ ေသသူမည္၏။ ပ်င္းသူအတတ္ ၊ ရအပ္ဘယ္မွာ မိန္းမေပါင္းဖက္ ၊ က်င္႔ပ်က္ရဟန္း ညႇိဳးႏြမ္းသီလ ၊ မရဘယ္မွာ မ်ားစြာသားငါး ၊ လြန္စားလိုသူ ဤသူမွာကား ၊ သနားဘယ္မွာ ေသေသာက္က်ဴးသူ ၊ ဤလူယစ္မူး ေဝက်ဴးစကား ၊ မွန္ျငားဘယ္မွာ ျမင့္တက္ေမာဟ ၊ ေလာဘတက္လွ်င္ လိုခ်င္ရမက္ ၊ အ႐ွက္ဘယ္မွာ မ်ားစြာအသိ ၊ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေလာ့။ ။ (ေလာကနီတိ မွမွီျငမ္းသည္) " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေက်ာင္းတုန္းက " ႏုသားျဖဴ လျပည့္ဝန္းသို႔ အိရႊန္းလဲ့ မ်က္နွာ႐ွင္ ခ်စ္စရာ့ခင္။ ျပံဳးတံု႔တံု႔ လွရိပ္ဆင္ ျမင္သူလွ်င္ ရႈေငး။ ပန္းနုငံု ဖူးပံုဆန္းတယ္ နန္းေက်ာ့ယဥ္ေသြး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ကာရန္ " ကဗ်ာေတြး ေရး ေတးေလးျဖင့္ အေဖာ္ေခၚ ရႊင္ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္။ ထင္ေပၚေပၚ မေတာ္ေလ်ာ္ မေရး။ ကာရန္ကို စံသာျပဳ သုခုမေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ၾကင္စဦး " နံနက္စာ ပ်ိဳေမခ်က္ ကိုႏွစ္သက္ စြဲမက္စရာ ခင့္ရဲ႕လက္ရာ။ ေမႊးပ်ံ႕ႀကိဳင္ ရနံ႔သင္း ထမင္းဟင္းလ်ာ။ အိမ္ဦးနတ္တြက္ ခပ္လို႔ခူး စားဖြယ္ဦး ျပင္ဆင္ကာ။ ခင္ခ်က္တဲ့ ခင့္လက္ရာမွ ေမာင္ကၾကဳိက္တာ။ ဘူးသီးနွင့္ ဝက္သား ငါးငပိ တို႔စရာ။ ငါးေျခာက္ဖုတ္ ဆီဆမ္းထားေတာ့ စားၿပီေပါ့ကြာ။ စားခ်င္စဖြယ္ စုံလင္စြာ ေမာင့္အၾကဳိက္ခ်ည့္သာ။ အားပါးတရ စားျပတာျဖင့္ ေမာင့္၀ါႆနာ။ ထမင္းဝိုင္း တူယွဥ္မခြာ ယူငင္ကာထဲ့ေႂကြး။ သံုးထပ္ညီ ဒီဝက္သားကို စားလိုက္မယ္ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" မဂၤလာပါ " * ဆရာမက လစႏၵာ သားတို႔ ၾကယ္တာရာ၊ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ စာသင္ေက်ာင္း ေမတၱာေရႊရည္ေလာင္း။ ။ * သံၾကည္ညႊတ္ေျပာင္း ေခါင္းေလာင္းသံ နားစည္သိမ့္သိမ့္လ်ံ။ စာအံသံ သံၿပိဳင္ေတး စာသင္ေက်ာင္းဝင္းေလး။ ။ " ကဗ်ာညီေနာင္ "

” ၾကံဳၾကပါလိမ့္မယ္ ” ႏိုင္ငံေတာ္ တခဏနဲ႔ ေပ်ာက္႐ွ မသြားပါ။ တို႔ဘာသာ ထို႔တူပဲ စြဲျမဲ ခိုင္မာ။ သာသနာ ဖ်က္သူေတြသာ ေတြ႔မွာပါ ငရဲ။ တို႔ရင္တြင္းမွာ ျဖင့္ တို႔ဘာသာ သာသနာတြက္ကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ လ်က္ပဲ။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” ေခါင္းခဲတယ္ကြယ္ ” ေနလံုးရယ္ကြယ္ ေတာင္စြယ္ သို႔ေျပး။ ညိဳရီေမွာင္ ေတာင္ဂတံုးမွာ ေခါင္းအံုး လို႔ေမွး။ ။ ေခါင္းအံုးလို႔ လင္းမျဖာ လသာလိမ့္ ေလး။ လမျမင္ ၾကယ္စင္ထြက္ လင္းလက္ လိမ့္ေလး။ ။ ေငြၾကယ္ေရာင္ ေစာင္ျခံဳလ်က္ တိမ္ျမံဳ ဝွက္ အေထြး။ မီးစာတြင္ ေရနံဆြတ္ ဝင္းမြတ္ ေရာင္ေသြး။ ။ တို႔အင္ တို႔အားနဲ႔ တို႔မ်ားရဲ႕ ဘဝမွာ ႐ုန္းထ ဖို႔သာ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မေပၚလာ ညႇိဳးငယ္ ပါေလဘိ။ ေနာင္အခါ ေမွာင္ကမၻာ ညစ္အေထးမွာ ေရြးခက္ ေပ၏။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" ပန္းေဟဝန္ " ပန္းမ်ိဳးစံု ေဟဝန္နန္း ပြင့္လန္းလို႔ျဖာ။ ပန္းရဂံု စံုၿမိဳင္တြင္း ေလညင္းကသာ။ ေလညင္းနဲ႔ ပန္းစၾကၤာရယ္ ေမႊးႀကိဳင္စြာ ရနံ ့သင္း။ လမင္းႏွင့္ ေနမင္း႐ွင္ရယ္ ပန္ဆင္ရြယ္ တစ္ပြင့္ပန္းငယ္ နန္းဆန္ဘိျခင္း။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ပန္းသဇင္ " သနပ္ခါး ေတြနဲ႔မႈန္ မူပံု ႏြဲ႔ေအး။ ပန္ဆင္ကြယ္ သဇင္ပန္းႏွင့္ နန္းဆန္ကြဲ႔ေလး။ သနပ္ခါး ပါးကြက္တင္ သြင္မူ မယ့္ေမႊး။ ပန္ဆင္ဖြယ္ သဇင္ပန္းရယ္ ကမ္းလင့္္ ေပါ့ေလး။ ေရာ့ပန္ေတာ့ ခင္ ျမင္ျမင္သူ ေငး။ ေကသာေခါင္ မယ္႔ဆံထံုး မွာ ပန္ဦး ကြဲ႔ေလး။ ပန္ဦးမယ္ ပန္းသဇင္ ျဖဴလြင္ မို႔ေလး။ ေမ့ေကသာ ဆံယဥ္တိုး ကာ ထိုးပါ ကြဲ႔ေလး။ ေမာင္ထိုးကာ ပန္ဆင္ ဟန္ျပင္ ငဲ့ေလး။ ရႊန္းရႊန္းစို ပန္းပ်ိဳမကိုဋ္ ရယ္ ပန္လိုက္ ျပီေလး။ ေမာင္ေပးလို႔ မယ္ပန္ဆင္ ဖူးငံုသဇင္ ေမႊး။ ေကသာဝယ္ ပနံရ တယ္ ဟန္က် ရဲ႕ေလး။ ျပံဳးစစ မ်က္ႏွာထားခ်ိဳ ရင္ဖို မိေသး။ တို႔ေတာင္သူ ရြာလယ္ထဲ မွာ (အလိုကြယ္) ပြဲဝင္ စို႔ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

” တိမ္ျမဴဖယ္ ” ေက်နပ္စြာ ရယ္ ျပံဳးေန မယ္ ခင္တြယ္ ေမတၱာထား။ ၾကင္နာ ဆတိုး ခိုင္ၾကည္ ၿဖိဳး ျမတ္ႏိုး သဒၶါပြား။ ျမတ္ ရတနာ ေဖြစစ္ ႐ွာ သစၥာ မွန္တရား။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" အပူ " အျပင္ကို အလိုလိုက္ ပါလို႔ အတြင္းဘက္ လိႈက္စားသူ မိုက္လိုက္တဲ့လူ။ အတြင္းကို အသာေပးလို႔ အျပင္ေရး တိုက္ခိုက္မူ ေပါကြဲ႔ ရန္သူ။ ႏွစ္လႊာဆက္ ဘက္မကူ လက္ရည္တူ မွ်ေရး။ ေသအခ်ာ ခပင္း ပိတ္ အတြင္းစိတ္ ဒိ႒ိ ပူကို ယူပါနွင့္ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" မျပစ္မွား မိေစလို " ခဲက်ီဥစၥာ ၊ မရိွပါလ်က္ ေကာင္းစြာစားခ်င္ ၊ ကိုယ္တြင္ခြန္အား လြန္နည္းပါးလ်က္ ၊ ၾကံဳးဝါးသက္လို ကိုယ္၌ပညာ ၊ မရိွပါလ်က္ မ်ားစြာဆိုၾကဴး ၊ ထိုသံုးဦးတို႔ အ႐ူးဟူေသာ္ ၊ လူ၌ေက်ာ္႐ွင့္။ လူ႔ေဘာင္မွတ္သား ၊ ပန္းပြင့္မ်ားကို ပ်ားပိတုန္းညိဳ ၊ စားသံုးလိုသို႔ ႁမြက္ဆိုအံ့မႉး ၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အထူးသိတတ္ ၊ သူျမတ္တို႔သာ လိုရိွရာ၏။ ။ ျပင္းစြာဖူးေရာင္ အပုတ္ေကာင္ကို ၊ ယင္ေကာင္တို႔မွ လိုရိွၾကသို႔ ၊ မိုက္လွသည့္သူ အယုတ္ဟူကား ၊ သူ႔အျပစ္ကို အလြန္လို၏။ ။အဆိုေဖာက္ျပား စကားတစိ ၊ မေကာင္းဘိလည္း အမိယုတ္သူ ၊ က်င့္မူထိုမွ် မေကာင္းၾကေသာ္ ၊ အဘယုတ္မာ ႏွစ္ျဖာမိဘ ၊ ယုတ္ၾကရည္တူ က်င့္မူစကား ၊ ႏွစ္ပါးစလံုး အယုတ္ဆံုးတည့္။ ။ မွတ္ထံုးတစိ မိဘေကာင္းမူ ၊ ျပန္၍ယူေလာ့။ ။ (ေလာကနီတိ မွ ေကာက္နႈတ္သည္ ) မေလ်ာ္ေျပာၾက ၊ လူ႔ေလာကတြက္ ေလာကနီတိ ၊ အဆိုရိွသား ကဝိလကၡဏာ ၊ ဆံုးမစာလွ်င္ လူ႔ရြာနတ္တံု ၊ ပညာဂုဏ္ျဖင့္ ကံုလံု ဓမၼ ၊ လြန္ျပည့္ဝ၍ ျမတ္လွေပစြာ ၊ သံဃာသူျမတ္ ႐ွင္သူျမတ္အား ၊ ပစ္မွားရြတ္ေအာ္ မသင့္ေလွ်ာ္သား ၊ လူသားမ်ားလား ကိုယ့္အမွားကိုယ္ ၊ ျပင္ေစလိုသည္ စာဆိုက်ိ...

" အျမဲ ခ်စ္မယ္ " ရြယ္သစၥာ ေစတီဦး ဆုထူးငယ္ တသြယ္။ ခ်စ္ဦးသူ ဘယ္ဆီမွာလိမ့္ ေဆးပန္းခ်ီ တဖံုလႊင့္ လြမ္းစခ်င့္ဖြယ္။ ေရႊစိတ္ကယ္ ၿပိဳၿပိဳ မွန္ ေထာင္ျပန္ပါ့ ခုနစ္စင္ၾကယ္ရယ္ ညဥ့္လယ္ယံ အေသြး။ တာရာ႐ွင္ ခ်စ္နတ္အားငဲ့ မွတ္သား ဘယ္ဆီမွာလိမ့္ ရႊင္အညႇာ ေလရင္ခတ္တယ္ လြမ္းဓာတ္ပိုေဆြး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေရႀကီး ေလထန္ " (ပိုဒ္စံုရတု) မိုးေလာက္နီးနီး ၊ ေရဟီးဟီးလွ်င္ သီးသီးနစ္ျမဳတ္ ၊ ေရငံုထုပ္၍ ေျခတုတ္ေႏွာင္ေႏွာင္ ၊ မိုးေမွာင္ေမွာင္ဝယ္ ေယာင္ေယာင္ကန္းကန္း ၊ တစမ္းစမ္းျဖင့္ သြမ္းသြမ္းမိုက္မိုက္ ၊ မွ်င္ အမိႈက္ကို လိုက္၍ဆုပ္ဖမ္း ၊ လြတ္ရာလမ္းဟု ရမ္းသန္းထင္ထင္ ၊ ကမ္းမျမင္သည္ ေရဝင္နစ္လိွ်ဳး ငုတ္ေတာ့သည္။ က်ိဳးေပါက္စီးစီး ၊ တညီးညီးရႊင္ ထီးတည္းၿဖိဳလိႈက္ ၊ ေရၿမိဳသိုက္မွာ ႏြံတိုက္သြင္သြင္ ၊ ညစ္ျပင္ျပင္ျဖင့္ လွ်င္လွ်င္စီးေမ်ာ ၊ တေသာေသာဝယ္ ေအာတိုက္မ်ိဳးေထြ ၊ ပ်က္လြင့္ေႂကြသား မိုးေလေဟာေဟာ ၊ လိႈင္းေလေရာကာ ေရေတာေျမထြင္ ၊ ေရာေႏွာဆင္သည္ ေျမျပင္တစ္ခ်ိဳး ျပဳတ္ေတာ့သည္။ ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီးၿပီး ၊ ေရႀကီးႀကီးတြင္ ခ်ည္းနွီးလက္ခ် ၊ ႏြံႏံုးႂကြသည့္ လမ္းမစံုစံု ၊ လယ္ဖံုဖံုႏွင့္ မႈံမႈံတံတား ၊ အိမ္အမ်ားမွာ ခ်စားမီးေလာင္ ၊ တက္တက္ေျပာင္သို႔ ေျမေဘာင္က်ဲက်ဲ ၊ ႏြံထဲထဲမွာ သဲသဲငိုခ်င္ ၊ ဝမ္းနည္းသြင္သည္ ေျခပင္ဆစ္က်ိဳး ခ်ဳပ္ေတာ့သည္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

” မေမ့ႏိုင္ေသာ ” ခ်စ္ေပဖူးလႊာ တစ္ခ်ိန္ခါ ေရႊညာေျမက ခေမာက္ေတာင္။ ေတာင္ေျခလြယ္ေမာက္ ေခြ်းေပါက္ေပါက္ မိုးေအာက္ေျမျပင္ ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္။ ခ်ိဳလြင္မ်က္ဝန္း ခ်စ္ရည္ရႊန္း ေစညႊန္းပန္းခ်ီ ေရးခက္ၿပီ။ ေနျခည္ေရာင္ဆမ္း ေတာင္ခါးပန္း စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ နားၾကတယ္။ ခ်စ္တယ္စကား ရင္ခြင္ျခား မၾကားရတာ ၾကာၿပီကြယ္။ ကံငယ္ ေခ ရာ ဇာတ္လမ္းမွာ ကဗ်ာေရးရင္း တမိသည္။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” ဘုန္းျမင့္ေတဇာ ” ပရိေဒဝ ဝမ္းတစ္ထြာ ႐ွာေဖြမွီဝဲ ေျဖ့တင္းရာ။ ေကာင္းမြန္စြာ အသက္ေမြး သူ႔က်ိဳးကိုယ့္က်ိဳး ညီမွ်ေရး။ ဘာသာေရးႏွင့္ က်င့္သိကၡာ တည့္တည့္မတ္မတ္ ရိွဖို႔ရာ။ ႏွလံုးသားမွာ တည္ကာထား ဗုဒၶေဟာၾကား ျမတ္တရား။ သစ္ေစ့မ်ိဳးပြား စိုက္ၾကမယ္ ပညာသိစိတ္ ျမႇင့္တင္ကြယ္။ အားမာန္ႂကြယ္ ျမန္မာ့ေသြး စည္းလံုးညီၫြတ္ ၾကစို႔ေလး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" ထင္မိဘူး " မေအကို သူမခန္႔ အံ့ပါရဲ့ ဗ်ာ။ သံဝါဝါ အာေခါင္လိႈက္ ငိုျပလိုက္ရာ။ သဲသဲလႈပ္ သားငိုတာ အေမ့မွာ အႀကိဳက္ဆံုး။ ေမြးေမေမ အကုန္လံုးက သားငိုမွ ျပံဳး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ " ပညာျခံဳ ပံုေထာက္လို႔ ဂုဏ္ေျမာက္တဲ့ လကၤာ။ သမုဒ္ကယ္ သြယ္သြယ္ျဖာ ျမစ္ပင္လယ္ျပာ။ တတ္ပညာ ႐ွာေလသူ အေပါင္း။ နက္သဒၵါ လကၤာရကို ဥာဏ္ဆလို႔ေလာင္း။ ။ ျမေရာင္ရည္ အုပ္လႊမ္းလို႔ ေအးခ်မ္းရိပ္ သစ္ညိဳ။ မ်ိဳးေဆြသာ ဆရာရိပ္ မိဘရိပ္ သာပို။ စိုးရရိပ္ ေအးျမခ်ိဳ သာသနာ ပိုလို႔ေအး။ ၿငိမ္းေအးရႊင္ ရင္မွာထိန္း ကိန္းဝပ္ဖို႔ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေလာက " လူ႔ဝန္းက်င္ လူ႔ဗာလ ေလာကမွာ ထင္။ မ်ိဳးဂုဏ္ရည္ ပညာစြန္း ထြန္းပမျမင္။ လူနပ္က ေပၚလြင္ ပညာ႐ွင္ ဝွက္ပုန္း။ လူ႔ဝန္းက်င္ လူ႔ဗာလကို ထမ္း `မ´ စု႐ုံး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ပညာ " ပဲ့နင္းမပါ ပဲ့ဗလာ ေလွမွာ ဝဲလည္ခတ္။ ပညာအနား ကပ္မထား ေနာင္သား ခက္ခဲတတ္။ ပညာသင္လွ်င္ ပဲ့ကိုင္႐ွင္ ဦးတင္ ဆရာအပ္။ ဥာဏ္ရႊင္မသြား ပညာအား သင္ၾကား ခက္မည္မွတ္။ အတတ္ပညာ မွတ္သညာ မ်ားစြာ သင္ၾကားအပ္။ ပညာေက်းဇူး ဂုဏ္အထူး ရည္စူး ပညာျမတ္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" စီးပြား႐ွာရာ " အမ်ိဳးသားတို႔ေရ ႐ိုးသားမႈသာ စံ။ ႀကိဳးစားပါ ဘဝတေလ်ာက္ ခ်ိန္ေလွ်ာက္ပါ့ ဧကန္။ ေမွာက္ေမွာက္ကယ္ လွန္ ေဖာက္ျပန္ရာ ေ႐ွာင္ေတြး။ မေလ်ာ္ကန္ ဥာဏ္စီးပြားကို အားျပဳနဲ႔ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေျပာခက္ဖြယ္ " ပ်ိဳ႕ေမာင္ႀကီးကို ႐ွင္ ျငိဳျငင္ကြဲ႔ေလး။ ပန္ဆင္ငယ္ စံပယ္ကံုး သံုးခက္ေပါ့ေလး။ ။ ေရႊစိတ္ေတာ္တိုတို ညိဳပါနဲ႔ေလး။ ပန္ဆင္ဖြယ္ ေမာင္သီကံုးမယ္ ျပံဳးပါကြဲ႔ေလး။ ။ ပ်ိဳေလးတို႔ ေကာက္စိုက္ရာ လိုက္လာနဲ႔ေလး။ ဟိုအပ်ိဳ လူပ်ိဳသိုက္တို႔ ျမႇဴလိုက္လိမ့္ေလး။ ။ လူသိုက္ရယ္စံုစံု အံု ရယ္ေသာ့ ေသြး။ ေမာင္မပါ သာပိုကဲလို႔ အဲ ၾကလိမ့္ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ေက်ာင္းေပ်ာ္ေလးမ်ား " ေဒါင္ေဒါင္ဒင္ဒင္ ကလင္လင္ ေခါင္းေလာင္းသံေလး ခ်ိဳလြင္လြင္။ "မဂၤလာပါ" ဆရာမ ညီညီညာညာ နႈတ္ဆက္ၾက။ ဆရာမေလး ရပ္လို႔ပင္ စာသင္ခန္းရဲ႕ အေ႐ွတြင္။ "မဂၤလာပါ"တပည့္မ်ား အားလံုးထိုင္ပါ သူေျပာၾကား။ စာအုပ္မ်ားကို ထုတ္ၾကပါ စာသင္ခံုရဲ႕ အေပၚမွာ။ စာလံုးကေလး ဝိုင္းစက္ေထြး ပီပီသသ လွေအာင္ေရး။ စာမ်က္ႏွာေလး ထိပ္ဆံုးမွာ ေန႔စြဲတပ္လို႔ ေရးၾကပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္လို႔ထား စည္းကမ္းတက် စာႀကိဳးစား။ ေက်ာင္းစာမ်ားကို ႐ွင္းျပရာ ဂ႐ုတစိုက္ နားေထာင္ပါ။ မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ သင္စာမ်ား ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေရးမွတ္သား။ လူေတာ္လူေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ရင္ ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ႀကိဳးစားသင္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စာသင္ၾကား သားသားမီးမီး တပည့္မ်ား။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ပညာေရႊအိုး " ကာမ အိပ္ စား ဤသည့္ႏြား ဥာဏ္အား ဘယ္သို႔ သံုးပါ့မယ္။ အသား တိုးဖို႔ ရိွေတာ့တယ္။ ႏြား ပံုပမာ တတ္ပညာ ဆိတ္စာ ထို႔ထက္ နည္းတတ္တယ္။ ပင္မွာ သစ္စိမ္း က်ိဳးသည့္ႏွယ္။ ပညာ မကယ္ တလည္လည္ ဥာဏ္ငယ္ လူျဖစ္ ရံႈးလွဖြယ္။ နႈတ္ဝယ္ အ အ တံုးေတာ့တယ္။ က်ယ္ေျပာ လွစြာ နည္းပညာ သင္ရာ တတ္ဖို႔ ခဲလွဖြယ္။ ကိုယ့္မွာ ခြန္အား ပဲရိွတယ္။ အခ်ိန္ ရိွခိုက္ လံု႔လစိုက္ ဥာဏ္လိုက္ အသိ ပြားၾကမယ္။ ပညာ ေရႊအိုး ရသည့္ႏွယ္။ ႀကိဳးစားမယ္ ႀကိဳးစားမယ္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

” မ်က္ျမင္ဒိ႒ ” ဟိုတစ္ခ်ိန္ ေသာက္စားတဲ့ အရက္သမား တစ္ေယာက္ေပ။ သူအိုနာ အေရ႐ိုးတို႔ ညႇိဳးခ်ံဳး က်ေန။ သကၤန္း ဆီးေစ ႐ွင္သာမေဏ ႀကီး။ ႏွစ္မ်ားအၾကာ တစ္ပါးရတနာ သံဃာအျဖစ္ရယ္ ပ်ိဳမ်စ္ ေထရ္ႀကီး။ ။ သူ႔အေဖၚ အရက္သမား ဆိုကၠားႏွင့္ တလည္လည္။ တစ္ဆိုင္ဝင္ တစ္ဆိုင္ထြက္ အရက္ ခြက္တည္။ လူမမည္ ေျဖဆည္ရန္ ခက္ေသး။ ႐ုပ္နာမ္အေျပ ဒုကၡေဝ အရက္သမား သြားေပါ့ ေရေဝး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” အေမွာင္ႀကီးစိုးေသာ ေခတ္ ” နႈတ္ဖြာလန္ စိတ္ၾကမ္းႏွင့္ စကားရမ္း မေျပာေခ်။ လူလိမၼာ လူယဥ္ေက်းမို႔ ေအးေဆး လွေပ။ အေမွာင္ထဲ ေရာက္ရင္ေလ သြားၿပီေလ မျမင္မကန္း။ ေ႐ွ႕တိုးေနာင္ငင္နဲ႔ ထင္ျမင္ရာ ငါတေကာ ရယ္ ေဩာခ် လူသြမ္း။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" အမွားတရား " ထစ္ကနဲ ဆို သားသတ္ လို အိုဘယ္သို႔သား ထင္အ႐ွား။ ျဖတ္ကနဲ ဆို လိမ္ဥာဏ္ ပို အိုဘယ္သို႔သား ထင္အ႐ွား။ တဏွာကဲ ဆို ကာမ ကို အိုဘယ္သို႔သား ထင္အ႐ွား။ လွပ္ကနဲ ဆို ဥစၥာ လွ်ိဳ အိုဘယ္သို႔သား ထင္အ႐ွား။ ဂြတ္ခနဲ ဆို ေသာက္စားလို အိုဘယ္သို႔သား ထင္အ႐ွား။ ။ ဤသို႔ငါးပါး ၊ ထင္အ႐ွားကို ေမွာက္မွားစိမ့္စိမ့္ ၊ တသိမ့္သိမ့္ျဖင့္ လိမ့္လိမ့္သာမူး ၊ ညံ့ဂုဏ္ထူးမွာ.... လက္ဦးဆရာ ၊ မည္ထိုက္စြာေသာ ႏွစ္ျဖာမိဘ ၊ ဆရာစသည္ ဆံုးမစကား ၊ ခ်ိဳ႕ငဲ့ျငား ဟု ႏြဲ႔ပါးဦးေဆာင္ ၊ ေနာက္လိုက္ေထာင္က မေ႐ွာင္သာမ်ား ၊ သတိထားေလာ့။ သားသမီးမေကာင္း ၊ မိဘေခါင္းတည့္ တပည့္မေကာင္း ၊ ဆရာ့ေခါင္းတည့္ မေကာင္းေနာက္လိုက္ ၊ ဦးေဆာင္ခိုက္၏။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ျမန္မာျပည္ " ( ပိုဒ္စံုရတု ) ဧရာဝတီ ၊ ျမစ္နဒီတည့္ ေဝးသီျမင့္ေခါင္ ၊ ၿမိဳင္ေတာေတာင္စြယ္ သြယ္ေႏွာင္စိမ့္စမ္း ၊ ႏွစ္မႊာလမ္းမွာ သြယ္တန္းေမခ ၊ မလိခတို႔ ျမစ္မဧရာ ၊ စီးဆင္းလာသည္ မ်ားစြာေပါင္းဆံု ၊ ျမစ္ေခ်ာင္းစံုသား ေမႊးထံုသင္းပ်ံ႕ ၊ ေရသင္းနံ႔ျဖင့္ ျပန္႔ျပန္႔ဝန္းက်င္ ၊ ထက္ေအာက္ခြင္သီး စီးသြင္ယဥ္ေက်း ၊ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေအးလ်က္ သက္ေသြးခႏၶာ ၊ သတၱ၀ါႏွင့္ မ်ားစြာသစ္ေတာ ၊ စံုၿမိဳင္ေၾကာျဖာ အံ့ဩေလာက္စြာ ၊ သံုးၾကရာဝယ္ ႐ွည္ၾကာတည္ထား ၊ မရပ္နားစြာ ေရအားႏွင္ႏွင္ ၊ စီးသြင္သြင္သည္ ေရ႐ွင္သာ၍ ေမႊးေသာေၾကာင့္။ ။ ေျမလႊာမဟီ ၊ ရပ္ဝန္းဆီလည္း တည္မွီပ်ိဳးေထာင္ ၊ တိုးတက္ေအာင္လွ်င္ တန္ေဆာင္ၿမိဳ႕ရြာ ၊ လမ္းပန္းသာယာ ေတာရြာၿမိဳ႕ေပါက္ ၊ ေတာက္ေလ်ာက္ေရာက္ၾက မေထာင့္မနား ၊ ခရီးသြားေသာ္ ျပန္႔ပြားကုန္စည္ ၊ ထက္ေအာက္ညီလ်က္ ျမန္ျပည္တေၾကာ ၊ စံုဆန္ေႏွာ၍ စံုေတာၿမိဳင္ေျခ ၊ ရဂံုေဘြႏွင့္ ေရေျမေနွာက္႐ွာ ၊ ရတနာလွ်င္ ျပည္ရြာအက်ိဳး ၊ လြန္ဖြံ႔ၿဖိဳးလို႔ စိုက္ပ်ိဳးေဆာင္ရြက္ ၊ သီးႏွံထြက္လာ ေက်းလက္ေတာဆင့္ ၊ ၿမိဳ႕ဂုဏ္ဝင့္ထည္ လြန္တင့္တယ္သား ၊ ၿမိဳ႕ရြာမ်ားမွာ ေျမသားရႊင္ရႊင္ ၊ နည္းသြင္သြင္တည္ ေျမ႐ွင္သာ၍ ...

” အိပ္ငိုက္မေနၾကႏွင့္ေတာ့ ” တို႔တိုင္းျပည္ ေနေရာင္ျခည္ ထြန္းလင္းျဖာ။ ေရႊရည္ေတာင္ ေငြစင္ကြၽန္း၌ ကြန္းခိုလ်က္ သာ။ ေသြးေအးလို႔ ၿငိမ္ေနတာ သံသရာ ရင္ေလး။ ကန္ေရျပင္ သို႔ႏွယ္ ရန္ေဝတြင္ ဆိတ္ၿငိမ္အိပ္သလို တိတ္ဆိတ္ ႏွင့္ေလး။ ။ ျမန္မာ့ေျမ တို႔ပိုင္နက္ တို႔အသက္ ကိုေစ။ တို႔တစ္ေတြ အသက္ေသြးနဲ႔ ေရးၾက စို႔ေလ။ ျပည္ပရန္ အေထြေထြ ဝါးၿမိဳေန တုန္႔ျပန္ေရး။ တို႔မေၾကာက္ တို႔မျဖံဳ သိုက္နန္းျမံဳ ဇာတိေသြးေတြ ေမြးၾက စို႔ေလး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” လြန္ဆြဲပြဲ ” တစ္ဖက္မွာ ရက္စက္ရာ ရြယ္ရည္စူး လူ႔ဘီလူး ေတြ။ တစ္ျခားတစ္ဖက္မွာ ျဖင့္ ေပါင္းစုကာ လြန္ဆြဲဖို႔ လူတို႔ တစ္ေတြ။ ဘီးလူးႏွင့္ လူေတြ အားၿပိဳင္ေန ခ်ိန္ေလး။ ဘီလူးဖက္မွာျဖင့္ နတ္ေဒဝါ ႐ုကၡစိုးေတြ တိုးေဝွ႔ ကူေဖး။ ။ လာလိမ့္မယ္ ခ်ိန္ခါသင့္ သိၾကားႏွင့္ နတ္ ျဗဟၼာ နတ္ျမတ္ စံုစြာ။ ေဖးမေတာ့မွာပါ လူ႔ျပည္ရြာ သာစခန္း။ နတ္ဆိုးအယူဟာနဲ႔ တမူသာ လူ႔ဘီလူးတို႔ရဲ႕ ဦးညႊတ္မည့္ လမ္း။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” သားသံုးသား ” ျပည္ခ်စ္မ်ား စစ္သားကြဲ႔ ဇာနည္။ အာဇာနည္ ျမတ္ႏွလံုး ပန္းကံုး သို႔ သီ။ ျမန္မာ့ ေျမမဟီ တို႔ျမန္ျပည္ ေပပဲ။ တြင္းပရန္ မွန္သမွ်ကို တြန္းလွန္ ၾကျမဲ။ ။ ျပည့္ရင္ေသြး ေႏြးေထြးလို႔ ခ်စ္ၾကည္။ ေက်ာင္းေနရြယ္ လူငယ္မ်ား ႀကိဳးစား ၾကသည္။ တု႔ိ ျမန္ျပည္ ေခတ္မီစြာ ဖြံ႕ျဖိဳး။ ကမၻာမွာ ရင္ေပါင္တန္းမယ္ လွမ္းစို႔ ေ႐ွ႕တိုး။ ။ တို႔ဘာသာ ေနလ ျမတ္ဗုဒၶ ဂုဏ္ေရာင္။ ျမတ္သံဃာ ေထရ္ရဟန္း လမ္းျပ ေ႐ွ႕ေဆာင္။ သာသနာ့ေဘာင္ ထြန္းလင္းေျပာင္ ၾကည္ေအး။ သည္းဘဝင္ ရႊင္ႏွလံုး ဆံုးမ လို႔ေပး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" လယ္ေျမေရ ျပည့္ဝန္းလွ်ံ " မႈန္ျပာရီ ရစ္ဆိုင္း ႐ွစ္ခြင္တိုင္း မိႈင္းသီ ဝိုင္းပတ္လည္ သည္ေရႊမိုး ေဝၿဖိဳးက်ၿပီ။ ေရတိုးလို႔ လွ်ံသည္ ဆည္ကန္ေရ ျပည့္သည္း စံဌာေန ေရလယ္တြင္း နစ္ဆင္းရၿပီ။ ။ မူးျမစ္အင္း ပိတ္ဆီးကာ ရိပ္ႀကီးျဖာ စံုၿမိဳင္တြင္း ဝပ္ဆင္းတည္ ဆည္ေရၿဖိဳးေတာ့ ေရတိုးေပါ့ေလး။ မိုးစပါးေဖၚ ပ်ဳိးအားေနာ္ သန္တဲ့ကြင္းပါဗ် ေရနက္ကြင္း ဆည္ေရဟီးတယ္ ေရၾကီးေပါ့ေလး ။ ။ အားျဖည့္လို႔ ေပးလႉသည္ ေဖးကူကြဲ႕ေလး။ တို႔ႏိုင္ငံ တို႔အေရးမို႔ ေတြးဆကြဲ႔ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" တကၠသီလာ ခ်စ္သူ " ေလးလံုးသံ တခြပ္ခြပ္ေပးလို႔ ေျပးပါတဲ့ ျမင္းလွည္းငယ္ မုနိ႐ွင္ ျမတ္ဘုရားသို႔ သြားဖူးရာဝယ္။ ဆုေတာင္းရ ေမ့ေမာင္ရယ္ ဖူးစာငယ္ ဆံုႏိုင္ေရး။ တကၠသိုလ္ သီလာကြၽန္းမွာ ကြန္းခိုခ်ိန္ေလး။ ။ ေရႊရင္မွာ တမူထူးလို႔ ရႊင္ျမဴးလွတယ္။ အေအးကို လက္ျပန္ခ်ိတ္လို႔ ေသာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္သမန္ အင္းကိုကြယ္ ထပ္ဆင့္ရယ္ ဆက္သြား။ မႏၲေလးမွာ လြန္ထင္႐ွားတဲ့ ဦးပိန္တံတား။ ။ ေလေျပငယ္ သုန္သုန္ျဖဴး ၾကည္ႏူးရေပ။ ဆံခ်ည္မွ်င္ အဝတ္စား လႊားလႊားလြင့္ေန။ ၾကည့္စမ္းပါ့ ေမ့ေမာင္ေရ ေမာင့္ရဲ႕ေမ လွသလား။ ေနကာမ်က္မွန္ေလးနဲ႔ ျပံဳးျပလို႔ထား။ ။ သြားၾကဦးစို႔လား႐ွင့္ တံတားမွအျပန္။ မႏၲေလး ေတာင္ေတာ္ဦးကို ဖူးၾကဖို႔ရန္။ သာေပစြ ျမင္းခြာသံ ေသာေသာညံ ရႊင္ေအး။ မယ္နဲ႔ေမာင္ တူယွဥ္ႏြဲတယ္ ျမင္လွည္းႏွင့္ေလး။ ။ ေတာင္ေတာင္ေျခ ျမတ္ဘုရားတို႔ ေလွ်ာက္သြားရင္း ၾကည့္ရာ။ ထံုးျဖဴျဖဴ တည္ဘုရား မ်ားျပားလွစြာ။ ေမပုန္းလို႔ ေမာင္လိုက္႐ွာ မိပါေတာ့ ပိုက္ေထြး။ အၾကင္နာ ရင္ခြင္ေလးမွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး။ ။ ေတာင္ထိပ္ေပၚ သည္အတက္ ေခြၽးထြက္လွတယ္။ ပစၥယံ အလယ္နားမွာ နားၾကရာဝယ္။ ေမာင့္ေခ...

" ယမကာ " မူး ယစ္ ေထြ ေသာက္ စား လို႔ ေမွာက္ မွား ဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္ ေယာ က်ၤား မို႔ ေဗ်ာင္း ဆန္ လွ်င္ ေဘး ရန္ ဝင္ မာန္ သြန္း။ ေဒါ သ စိတ္ ငယ္ ထိပ္ ဝင္ ေသာ္ အ ဆိပ္ ငင္ ရန္ စ တို႔ စြန္း။ ခက္ ထန္ လွ အ ေၾကာင္း ႐ွာ တယ္ မ ေကာင္း ပါ မိုက္ လြန္း။ မွား ကံ မွာ ေရႊ ဥာဏ္ ယြန္း ရင္ျဖင့္ ေစ ညႊန္း ခြင့္ မ သာ။ အ တၱ တြန္း ေ႐ွ႕ တန္း တင္ လွ်င္ မိုက္ လမ္း ထြင္ အသင္ ခက္ လိမ့္ မွာ။ ျမတ္ တ ရား အ မွား မပါ တယ္ ေ႐ွာင္ ႐ွား ရာ မူး ယစ္ ေဆး ဟာမို႔ အ မိုက္ ေဘး အ ျပစ္ ဒါဏ္ မင္း ဘယ္ သို႔ လွန္။ တ ရား ျမတ္ မွတ္ သား မွန္ စြာ ရည္ စိတ္ သန္ ရႈ ပြား စို႔ ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

” အို႔ဘယ့္ပါတီ ” မင္းတို႔ေတြ ျပည္သူ႔သားမို႔ တို႔မ်ား မမုန္းပါ။ လုပ္ေနတာ အယူလြဲလို႔ မဲထည့္ တာနာ။ အမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာ သာသနာ ဖ်က္ဆီး။ ျပည္သူ႔အသံေတြက မိုးထက္ယံ ေသြးဆူပြက္တယ္ တိုးထြက္ ရင္မီး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” ျမပင္လယ္ ” အ႐ုဏ္က်င္းလို႔ လင္းၿပီကြယ္ ျမင္ကြင္း စိမ္းေရာင္ျခယ္။ ေရာင္နီသယ္ မိုးေပါက္ဆမ္း တို႔ရြာ အဝင္လမ္း။ ေတာင္ညိဳစိမ့္စမ္း ဝန္းပတ္ရံ ျမစိမ္း စပါးႏွံ။ ထက္မိုးယံ တိမ္လႊာႏိုး မိုးေသာက္ ေရာင္နီပ်ိဳး။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” တိမ္ကြယ္ေသာ လ ” အစြဲမ်ား အသည္းၾကား မွလာ။ ခ်စ္ပလႅင္ ရင္ဖိုလိႈက္ ပင့္ရိႈက္ ေမာစြာ။ ျပန္လည္ကာ ေဖြ႐ွာရန္ ခက္ခဲ။ ႏြဲ႔သခင္ ၾကင္သူမဲ့ရယ္ ၾကာခဲ့ ၿပီပဲ။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

" ႐ိုးရာ မုန္႔မ်ား " မုန္႔လင္မယား ၊ မုန္႔ေရပါး ႏွင့္ မုန္႔ပ်ားသလက္ ၊ မုန္႔စားထြက္မယ္။ မုန္႔လက္ေကာက္ေၾကာ္ မုန္႔ဆီေၾကာ္ ႏွင့္ ေရေပၚမုန္႔လံုး ၊ အႀကိဳက္ဆံုးပင္။ ငွက္ေပ်ာဖက္ထုပ္ ၊ မုန္႔ဖက္ထုပ္ျပင္ ပဲဆုပ္ ေႂကြေစ့ ၊ မုန္႔ၾကာေစ့ ႏွင့္ မ်က္ေပ့ လွ်ာရင္း ၊ ဆီထမင္းျဖင့္ မုန္႔ဟင္းခါးလည္း ၊ စားမည္ပဲေလ ေခါက္ဆြဲ မုန္႔တီ ၊ ႐ွာလည္ၿပီေပါ့။ ေကာက္ညႇင္းက်ဥ္ေတာက္ ၊ မုန္႔ဦးေႏွာက္ ႏွင့္ ဆန္ေကာက္ညႇင္းေပါင္း ၊ မုန္႔စိမ္းေပါင္းတို႔ စားေကာင္း ေခါျပင္ ၊ ေခါပုတ္ ကင္၍ ထို႔ျပင္ ဘီးမုန္႔ ၊ ေလေပြ မုန္႔သိုင္း(ျခံဳ) မုန္႔ဗိုင္းေတာင့္ ပါ ၊ ကေရကရာမုန္႔ ေမႊးစြာနံ႔သင္း ၊ ဆီထမင္းလွ်င္ လွ်ာရင္းမ်က္စြာ ၊ စားၾကရာ၏။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" မိုင္းသုန္တိုက္ပြဲ " လြမ္းစရာ့ ေတာင္တန္းျပာေရ။ ႐ွစ္ခြင္တိုင္း အံု႔မႈိင္းပါတဲ့ က်ိဳင္းခြင္ေတာင္ေျခ။ သမိုင္းဝင္ နယ္ေျမ တိမ္ျမဴေဝ ရစ္သန္း။ စိမ္းလန္းစို စံုၿမိဳင္ေပါတယ္ ေတာႏွင့္ေတာင္တန္း။ ။ မိုင္းသုန္ေတာင္ ေတာင္ဆီယြန္း ဝန္းသိုၿမိဳ႕ ပတ္လည္။ ေစာ္ဘြားၾကီး ဦးေအာင္ျမတ္ရဲ႕ တပ္မဟာတည္။ ေဒါင္းျမဴးႏွင့္ နမ္းလိုင္းသည္ ေခ်ာင္းေရၾကည္ သက္ဆင္း။ ကိုလိုနီ ေတာ္လွန္ေရး ရဲ႕ ေသြေျမသက္ႏွင္း။ ။ က်ိဳင္းခြင္ မိုင္းသုန္ တစ္ဝိုက္ တိုက္ခုိက္လို႔ တြန္းလွန္။ တိုက္ပြဲတို႔ လြန္ျပင္းထန္ ေသာေသာဆူညံ။ ေသြးေဆးကန္ မာန္မာန ေမြး။ အဂၤလန္ ဂ်ပန္စုတ္တို႔ တိုက္ထုတ္ဖို႔ေလး။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

" ဂ်ဴလိုင္၂၃ရက္ " ကမၻာ့အပူဆံုးေန႔ (ေန႔တာအ႐ွည္ဆံုးေန႔) ဂ်ိဳးဂ်ိန္႔ဂ်ိန္႔ညံ ၊ မိုးခ်ိန္းသံျဖင့္ တိမ္ယံစစ္သည္ ၊ အားမာန္ခ်ီလ်က္ နတ္စည္နတ္ေမာင္း ၊ တိုက္တစ္ေသာင္းလွ်င္ ေအာင္ေၾကာင္းစစ္ခ်ီ ခ်ဳန္းေတာ့သည္။ မိုးဦးေလဦး ၊ မင္းလြင္ဦး မွာ ျပန္႔ျဖဴးဝဠာ ၊ ထက္အာကာဘံု ပမာပံုေဆာင္ ၊ စစ္သည္ေမာင္တို႔ တိမ္ေတာင္သိုက္ဝန္း ထြန္းေတာ့သည္။ တိမ္ေတာင္ဆီဝယ္ ၊ ေရာင္နီသယ္လို႔ တင့္တယ္လွပ်ိဳး ၊ ေနျခည္ထိုးေသာ္ မိုးဦးနံနက္ ၊ သည္လိုရက္မွာ ေနထြက္ အလြန္ ေစာလွသည္။ ။ " သစ္ရိပ္ညိဳ "

” ျမန္မာစကားမတတ္လို႔ပါ ” အသံေတြ ခ်ဳပ္ နႈတ္စ ေပ်ာက္ေန။ တုတ္တုတ္ကယ္ မလႈပ္ ၿငိမ္ကုပ္ လွေပ။ ဘဂၤါလီ ေတြ က်ဴးေက်ာ္ေန သလား။ တို႔ေျမကို လာနယ္ခ်ဲ႕တယ္ ဆိုးတဲ့ လူသား။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

” ရြာ ဘုရားပြဲ ” ရြာေစတီ အလွည့္က် ေဂါပက ျဖစ္ၿပီေလ။ ဘုန္းႀကီးနွင့္ ရြာသူႀကီးတို႔ကို လႊားၿပီး ေျပာေန။ သူႀကီးက ေဟာဒီမွာေန ဘုန္းႀကီးေတြ လာမရႈပ္ႏွင့္။ ေဂါပက ပလႊားေန ထားရာေန ေစရာသြားတဲ့ စကား ရင့္ရင့္။ ။ ” သစ္ရိပ္ညိဳ ”