သတိ
လူျဖစ္လာရ ၊ တစ္ဘဝတာ
ခဏကာလ ၊ ေနထိုင္ၾကစဥ္
ဥာဏေစလႊတ္ ၊ ထိန္းေက်ာင္းကြပ္၍
စားဝတ္ေနေရး ၊ က်န္းမာေရးႏွင့္
ေနာင္ေရးတြက္မွာ ၊ သတိသာတည့္။
ပညာရွိလည္း ၊ မျမဲသတိ
ျဖစ္တတ္ဘိႏွယ္ ၊ ငယ္သည့္သူလည္း
အျမဲသတိ ၊ မျပတ္႐ွိမွ
ကိုယ္၏ခႏၶာ ၊ သက္႐ွည္ရာတြင္
သာယာခ်မ္းေျမ့ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေမြ႔တည့္။
စိတ္ေတြ႔ရာသြား ၊ ေတြ႔ရာစား၍
လိုက္စားဆႏၵ ၊ နည္းမက်ေသာ္
စိတ္က်ပ်က္ယြင္း ၊ ဆင္းရဲတြင္းနက္
ဟက္တက္ကြဲလွ် ၊ ဒါဏ္ထိမွလွ်င္
အမွ်နိဂုံး ၊ သတိရႈံး၏
ပ်က္သုန္းခါခါ ရိွလိမ့္မည္။ ။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
Comments
Post a Comment