ဂုစၧာ
မနာလို ခါခါေျပာ
ဒုကၡေႏွာ လူ႔မိစၧာ
ကူဇိတ ဂုစၧာ။
အသားက ေလာက္ထြက္လာ
အသည္းမွာ ခံခက္။
ကူဇတိ အသံျပာ
အသူရာ ပါယ္တံခါးသို႔
သြားဖို႔ ေ႐ွ႕ထြက္။ ။
ဇိဂုစၧာ ပုဗၺဂၤမ
ကဲ့ရဲၾက စက္ဆုပ္စြာ
အတၱ ဖက္ကာ။
ေအာ္ေဟာင္က်ဴး လွ်ပ္ျပာျပာ
ဝမ္းနႈးစာ လႈပ္စကား။
ေလာ္လီစြာ ဆိုစကား။
ကူဇမာန ရယ္ႏွင့္
ကုကၠဳရ ကူဇိတေတြ
တဖြဖြ ၾကား။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
ဂုစၧာ = စက္ဆုပ္ရြံ႐ွာစြာ ေျပာတတ္သူ
ကူဇိတ. = ျမည္တြန္ေတာက္တီး
ကူဇတိ = တြန္က်ဴး
ဇိဂုစၧာ = ကဲ့ရဲ႕စက္ဆုတ္ ရႈတ္ခ်ျခင္း
ပုဗၺဂၤမ. = ေ႐ွ႕အသြား႐ွိေသာျပ႒ာန္းေသာ
ေလာ္လီ = လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ
ကုဇမာန = အသံ႐ွည္
ကုကၠဳရ. = တိရိစၧာန္
ကူဇိတ. = မၿပီေသာ အသံ
Comments
Post a Comment