ေနတစ္စင္း
အေဖ့ႏႈတ္ဖ်ား ၊ သမီးသားကို
စကားမခ် ၊ တဖြဖြေလး
ေအးျမေမတၱာ ၊ ေထြးပိုက္ကာျဖင့္
ဥစၥာေငြေၾကး ၊ ႐ွာေဖြေပးလ်က္
ေနာင္ေရးပညာ ၊ အပ္ႏွင္း႐ွာ၏။
ၾကံဳလာဖ်ားနာ ၊ ေစာင့္ေ႐ွာက္ရာတြင္
က်န္းမာသုတ ၊ ျပဳစုံလွလ်က္
ယုယသနား ၊ ၾကင္နာပြား၍
စိတ္ထားျပည့္ဝ ၊ အားကိုးရသည့္
အဖသခင္ ၊ ေက်းဇူး႐ွင္တည့္။
လုပ္ခြင္ထဲဝယ္ ၊ အားမာန္ႂကြယ္သား
ႏံုးနယ္ခ်ိႏြမ္း ၊ မေမာပန္းစြာ
ဝန္ထမ္းေဖြ႐ွာ ၊ ခ်ိဳ႕ငဲ့ပါလည္း
ခ်ိန္ခါမလင့္ ၊ ေထာက္ပံ့သင့္ရာ
သားႏွင့္သမီး ၊ အတြက္ခ်ည္းတည့္။
တားဆီးသည့္လမ္း ၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းဖို႔
ဘယ္လမ္းဘယ္လို ၊ သြန္သင္ဆို၏
ထိုထိုခရီး ၊ အသီးသီးတြက္
တနည္းလိမၼာ ၊ ညႊန္ျပ႐ွာသည္
ပညာတန္ဘိုး ၊ အသိနိႈး၏။
ထီးမိုးကြယ္ကာ ၊ သူ႔ခႏၲာတည္း
သူသာနစ္နာ ၊ ခံခဲ့႐ွာျငား
ဇရာသူ႔အား ၊ ႏွိပ္စက္ပြားလို႔
အင္အားခ်ိဳ႕တဲ့ ၊ ညိွဳးခ်ံဳးမဲ့ေသာ္
ျပံဳးနဲ႔ႏႈတ္ဆက္ ၊ ခႏၶာသက္၏။
စဥ္ဆက္ခိုလံႈ ၊ ေမတၱာပံုသည့္
လံုးစံုေပးေဝ ၊ "အေဖ" "အေဖ"
"အေဖ"သည္ကား ၊ သမီးသားတြက္
အင္အားေ႐ွ႕ေဆာင္ ၊ ထြန္းလင္းေျပာင္တည့္
ေနေရာင္အဆင္း ၊ အေမွာင္ခြင္းသည့္
ေနမင္းတစ္စင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။ ။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
Comments
Post a Comment