ေမက်ီးညိဳ

…ကဗ်ာပံုျပင္ေတးေလး
တီထြင္ေရးၾကည့္သဗ်
အားေပးၾကပါဦး

” ေမက်ီးညိဳ ”

က်ီးမဲညိဳ ခိုျဖဴေဖြး
ပံုျပင္ေလး ေရးမည္။

ႏွစ္ကိုယ္တူ မွ်မျခားလို႔
ပြားမ်ား ခ်စ္ၾကည္။

အစာမ်ား သယ္ယူခ်ီ
မွ်ေဝသည္ စဥ္ျမဲ။

ႏွစ္ကိုယ္တူ လြန္ႏွစ္သက္စြာျဖင့္
ေပါင္းဖက္ လ်က္ပဲ။ ။

တစ္ေန႔ေသာ္ က်ီးမက
ခိုမေလး ေခၚလာ
သူ႔ သိုက္ျမံဳ မွာ။

ညတိုင္းကြဲ႔ ၿငီးျငဴ႐ွာ
အိမ္ကိုသာ လြမ္းေနဆဲ။

ခိုျဖဴမ ၿငီးေလသမွ်ရယ္
က်ီးေတြမယ္ အိပ္မရၿပီေပါ့
စိတ္ပ်က္ ၾကျမဲ။ ။

တစ္ေန႔မွာ က်ီးမေလး
အေဝးသို႔ အစာ႐ွာ။

ခိုျဖဴငယ္ ထိုအမ
သူ႔ဥခ် ဝပ္ရာ။

က်ီးတို႔၏ အလယ္မွာ
ခိုျဖဴဟာ လြန္ခက္ခဲ။

က်ီးညိဳမ ဥေတြစားဟု
” အား ””အား” စြပ္စြဲ။ ။

ခိုျဖဴမယ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ
ဘယ္ေသာမွ လက္မခံ
က်ီးအုပ္ သဏၭာန္။

နႈပ္သီးႀကီး အဆမတန္
အားမာန္ဆင္ ဆိတ္ဆြဲ။

ခိုျဖဴငယ္ ခမ်ာမွာျဖင့္
က်ီးညိဳသာ မလာခင္ေလးမွာ
ေသြးထြက္ ေသပြဲ။ ။

က်ီးညိဳမယ္ ရင္ကိုခ်
နာက်င္စြ သည္းဘဝင္
ေကြၽျပတ္ လု ပင္။

ခိုျဖဴငယ္ မယ္႐ွင္
ရင္ခြင္မဲ့ ဥေလး။

က်ီးညိဳခင္ အလြန္ခ်စ္လို႔
ျဖစ္သနစ္ ေက်ေစေၾကာင္းရယ္
ထိန္းေက်ာင္း ဝပ္ေပး။ ။

ဥမ်ားလွ်င္ အေကာင္ေဖာက္
တစ္မိေပါက္ တစ္ေကာင္သာ
ခိုျဖဴေလးျဖစ္လာ။

ေရႊညီကို ကိုကိုက်ီးတို႔
ရင္ႏွီး ခ်စ္စြာ။

သို႔ေပမယ့္ သားငယ္ခိုရယ္
ေမက်ီးညိဳ ခြန္႔ေကြၽးရာ
မၿမိဳသာ အသား။

အေမၿငီးသလိုပ
ဆက္ၿပီးသာ ခိုျဖဴၿငီးတယ္
” ဟီး ”တိုက္ေပါ့လား။ ။

က်ီးတို႔ရဲ့ ဌာေနကို
အေမအို က်ီးညိဳမ
စိတ္မခ် ႏိုင္ေပ။

ဇရပ္အို အမိုးၾကားမွာ
ခိုျဖဴအား ေခၚယူလ်က္
သြားဝွက္ ေပါ့ေလ။

ခိုျဖဴငယ္ ဆာေနခ်ိန္ေတြ
ေမေမေရ အလႊတ္ၿငီး။

ညခ်မ္း ခ်ိန္ခါ ျဖစ္ေပမယ့္
ခ်စ္ေမေမ ညိဳညိဳေလးကို
လြမ္းေဆြး လ်က္တည္း။ ။

” သစ္ရိပ္ညိဳ ”

posted from Bloggeroid