ကသိုဏ္း၁၀ပါး
"ကသိုဏ္း၁၀ ပါး"
၁။ ပထဝီကသိုဏ္း
အစြမ္းျဖင့္ တရာ၊တေထာင္ စသည္၊ နဂါး ဂဠဳန္
ေယာင္ စသည္ ဖန္ဆင္းျခင္း၊ ေကာင္းကင္၌၎၊
ေရေပၚ၌၎ ေျမဖန္ဆင္း၍ ေျချဖင့္နင္၍ သြား
ျခင္း၊ ရပ္ျခင္း၊ ထိုင္ျခင္း၊ အိပ္ျခင္း တို႔ကို ျပျခင္း
သစ္ပင္ ေတာ ေတာင္ ေျမ အိမ္ ေက်ာင္း ဗိမာန္
စေသာ အထည္ ဝတၳဳ မိုးကို ရြာေစျခင္း၊ ေပါ့
ေသာဝတၳဳကို ေလးေစျခင္း၊တစံုတစ္ခုေသာ ဝတၳဳ
ကို ေရြ႔႐ွား၍ မရႏိုင္ေအာင္ ခိုင္ျမဲေစျခင္း၊ စသည္
တို႔ကို ျဖစ္ကုနိ ၿပီးစီးကုန္၏။
၂။ အာေပါကသိုဏ္း
အစြမ္းျဖင့္ ေျမ၌ ငုတ္မႈ ေပၚမႈကို ျပဳျခင္း၊ မိုးရြာ
ေစျခင္း၊ ျမစ္ သမုဒၵရာ စသည္ ဖန္ဆင္းျခင္း၊
ပကတိ ေရကို ဆီ ပ်ား ႏို႔ရည္ စသည္ ဖန္ဆင္း
ျခင္း၊ ကိုယ္မွေရစိုင္ထြက္ေစျခင္း၊ ေျမ ေတာေတာဂ္
ျပာသာဒ္ စသည္ လႈပ္ေစျခင္း စသည္ ျဖစ္ကုန္ ၿပီးစီး
ကုန္၏။အာေပါကသိုဏ္း၌ ဝင္စား၍ ထိုအာေပါ
ကသိုဏ္း
ျဖင့္လႈပ္ေစေသာ ဝတၳဳကို ေရေပၚ၌ ေပါေလာေပၚ
ေနေသာ ႏြားေခ်းခ်ပ္ ကဲ့သို႔ ေနေအာင္ျပဳ၍ လႈပ္ေစ
ရသည္။ ေ႐ွးက မဟာနာဂေထရ္၏ တူရင္း သံဃ
ရကၡိတ သာမေနကေလး သာမေဏျပဳေသာေန႔
ဆံခ်စဥ္၌ပင္ ရဟႏၲာျဖစ္၍ တန္ခိုးပါ ျပည့္စံု၍ ထို႔ေန႔
၌ပင္ သိၾကားမင္း ၏ ယူဇနာ တေထာင္ ျမင့္စြာ
ႀကီးမားေသာ ေဝဇယႏၲာျပာသာဒ္ ကို လႈပ္ေစေသာ
အခါ ပထဝီကသိုဏ္း ၌ ဝင္စားၿပီး လႈပ္၍ မလႈပ္
သျဖင့္ နတ္သမီးေတြ ဝိုင္းသေရာၾက၍ ျပန္ေျပးလာ
ၿပီးလွ်င္ ဆရာကိုေမး၍ ထိုကဲ့သို႔ အာေပါကသိုဏ္း၌
ဝင္စား၍ လႈပ္မွ ျပာသာဒ္ႀကီး လဲလုမတတ္ လႈပ္ေလ
သည္။ နတ္သမီးေတြ ဝိုင္း၍ ေတာင္းပန္ရသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
၁။ ပထဝီကသိုဏ္း
အစြမ္းျဖင့္ တရာ၊တေထာင္ စသည္၊ နဂါး ဂဠဳန္
ေယာင္ စသည္ ဖန္ဆင္းျခင္း၊ ေကာင္းကင္၌၎၊
ေရေပၚ၌၎ ေျမဖန္ဆင္း၍ ေျချဖင့္နင္၍ သြား
ျခင္း၊ ရပ္ျခင္း၊ ထိုင္ျခင္း၊ အိပ္ျခင္း တို႔ကို ျပျခင္း
သစ္ပင္ ေတာ ေတာင္ ေျမ အိမ္ ေက်ာင္း ဗိမာန္
စေသာ အထည္ ဝတၳဳ မိုးကို ရြာေစျခင္း၊ ေပါ့
ေသာဝတၳဳကို ေလးေစျခင္း၊တစံုတစ္ခုေသာ ဝတၳဳ
ကို ေရြ႔႐ွား၍ မရႏိုင္ေအာင္ ခိုင္ျမဲေစျခင္း၊ စသည္
တို႔ကို ျဖစ္ကုနိ ၿပီးစီးကုန္၏။
၂။ အာေပါကသိုဏ္း
အစြမ္းျဖင့္ ေျမ၌ ငုတ္မႈ ေပၚမႈကို ျပဳျခင္း၊ မိုးရြာ
ေစျခင္း၊ ျမစ္ သမုဒၵရာ စသည္ ဖန္ဆင္းျခင္း၊
ပကတိ ေရကို ဆီ ပ်ား ႏို႔ရည္ စသည္ ဖန္ဆင္း
ျခင္း၊ ကိုယ္မွေရစိုင္ထြက္ေစျခင္း၊ ေျမ ေတာေတာဂ္
ျပာသာဒ္ စသည္ လႈပ္ေစျခင္း စသည္ ျဖစ္ကုန္ ၿပီးစီး
ကုန္၏။အာေပါကသိုဏ္း၌ ဝင္စား၍ ထိုအာေပါ
ကသိုဏ္း
ျဖင့္လႈပ္ေစေသာ ဝတၳဳကို ေရေပၚ၌ ေပါေလာေပၚ
ေနေသာ ႏြားေခ်းခ်ပ္ ကဲ့သို႔ ေနေအာင္ျပဳ၍ လႈပ္ေစ
ရသည္။ ေ႐ွးက မဟာနာဂေထရ္၏ တူရင္း သံဃ
ရကၡိတ သာမေနကေလး သာမေဏျပဳေသာေန႔
ဆံခ်စဥ္၌ပင္ ရဟႏၲာျဖစ္၍ တန္ခိုးပါ ျပည့္စံု၍ ထို႔ေန႔
၌ပင္ သိၾကားမင္း ၏ ယူဇနာ တေထာင္ ျမင့္စြာ
ႀကီးမားေသာ ေဝဇယႏၲာျပာသာဒ္ ကို လႈပ္ေစေသာ
အခါ ပထဝီကသိုဏ္း ၌ ဝင္စားၿပီး လႈပ္၍ မလႈပ္
သျဖင့္ နတ္သမီးေတြ ဝိုင္းသေရာၾက၍ ျပန္ေျပးလာ
ၿပီးလွ်င္ ဆရာကိုေမး၍ ထိုကဲ့သို႔ အာေပါကသိုဏ္း၌
ဝင္စား၍ လႈပ္မွ ျပာသာဒ္ႀကီး လဲလုမတတ္ လႈပ္ေလ
သည္။ နတ္သမီးေတြ ဝိုင္း၍ ေတာင္းပန္ရသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
" သစ္ရိပ္ညိဳ "
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment