အက်င့္ေဟာင္း
ေျပာမရ ဆိုမရ
ေစ်းေရာင္းသလို ဆင္ေျပစြ
သင့္ေအာင္ ေျပာမွ။
နႈတ္ၾကမ္းစ အာတို
စိတ္မလွ်ိဳ အလိုက်
နႈတ္ထြက္ ျမန္လွ။ ။
ေျခအေန ၾကည့္ပါဦး
ေ႐ွ႕ဆံုးက ထင္ေပၚခ်င္။
ေစ်းေရာင္းသည့္ အလုပ္ခြင္လို
ထိန္းတတ္မွ ပင္။
အက်င့္ကိုျဖင့္ မျပင္
ေရႊနႈတ္လွ်င္ လြန္ကဲ။
ျပသနာ တကယ္တက္ေတာ့
႐ွင္း ခက္ၿပီ ပဲ။ ။
ေ႐ွ႕လူကို စည္းရံုးထားလို႔
ေနာက္လူအား ေျပလည္ေအာင္
ေနာက္ လာခ်င္ေအာင္။
ဥာဏ္မ်က္စိ ေ႐ွ႕ေဆာင္
ေယာင္ေတာင္ေတာင္ မလုပ္ပါနဲ႔။
ဇြတ္လုပ္လို႔ အရင္းျပဳတ္လွ်င္
ဒုကၡ ေရာက္ကြဲ႔။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment