ပံုပ်က္ပန္းပ်က္
ကမၻာေျမ
ေနစရာ တစ္ေနရာေလးေတာင္
မေပးႏိုင္ေအာင္ပါပဲလား။
ဘဝယာဥ္ အို ခရီးသည္
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ ေျမမာလမ္းေဘးမွာ
ေပးမွ်ေတာင္းစား။
ေရဇလာ
ေျမယာမရိွေလေအာင္လို႔
ေရလႊာခ်ည့္ ၾကံေဆာင္ထား။
မိုးတိမ္က မိႈင္းညိဳ႕စြာျဖင့္
တြင္တြင္သာ ေရယာဥ္ဝိုင္းတယ္
လိႈင္းခပ္ျဖတ္သြား။
ေျမငလ်င္
အေျခတင္ ေျပာစရာမက်န္ေအာင္ကြယ္
႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွား။
ကပ္ကမၻာ
သံသရာ ဆံုးေစမည္ျဖင့္
ေ႐ွာင္ေပးပါ
သာသနာ မညႇိဳးလိုၿပီမို႔
ၿမိဳ႕ေစတီ ဝန္းရံစုပါတဲ့
တို႔ ... ပုဂံဘုရား။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
Comments
Post a Comment