ေရာင္ဝါထြန္းလင္း
အကာကို ပစ္ပါလို႔
အႏွစ္ကိုေဖြ႐ွာ။
လူ႔ျပည္ရြာ ဥာဏ္ရႈထံုး
သံုးၾကခါခါ။
ေသြမကြာ
ေသရြာကို ခဏထား။
လူတို႔ရြာ ပညာလမ္းမွာ
ျမန္းၾကစို႔လား။ ။
အေနစုတ္ေပမယ့္
ေရႊထုပ္တဲ့ ျမပုဝါ။
ပညာႏွင့္ လႊမ္းျခံဳအုပ္
ႀကိဳးစားလုပ္ပါ။
ဥာဏ္ေစလႊာ
ပညာခန္႔ညား။
သံသရာ ဘဝခရီးသည္
ညႇိဳး ငယ္မသြား။ ။
ပညာရည္ ျပည့္ဝန္းလဲ့
ထြန္းလင္းတဲ့ သာသနာ။
နိဗၺာန္ကို ခ်ဳပ္ျပႏိုင္တဲ့
ဗုဒၶဘာသာ။
ကမၻာမွာ
တို႔ျမန္မာ ထင္အ႐ွား။
လက္်ာေတာင္ နိမိတ္ထြန္းတဲ့
ကြၽန္းဇဗၺဴ သား။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
Comments
Post a Comment