သူသိပါေစ
ရင္မွငံုဖူး ၊ ျမရည္လူးသည့္
တိမ္ျခဴးသဥၨာ ၊ ခ်စ္ရိပ္လႊာကို
ျဖဴျပာခ်စ္သဲ ၊ ျမင္ႏိုင္ဘဲႏွင့္
ရင္ထဲေမႊေနွာက္ ၊ မ်က္ရည္ေပါက္သာ
ေတာက္ေလ်ာက္စီးလာ ၊ ေမာင့္ပါးမွာျဖင့္
သူခြာပစ္ေျပး ေခၚသံေဝးေသာ္....
ခ်စ္သူမ်က္ႏွာ ၊ စမ္းသီတာဟု
တီတာခ်စ္ေသြး ၊ ျမႇဴပံုေလးေၾကာင့္
ညေသြးညဥ့္ယံ ၊ လြမ္းမိျပန္ၿပီ
ေမာင္ႏွံဟသၤာ ၊ နားခိုရာမွာ
ရင္လႊာစည္းသား ၊ ထားမွာလားကြယ္
သူၾကားႏိုင္ေစ ျမင္ႏိုင္ေစ....
ေမွ်ာ္ရည္စုစု ၊ သည္းႏုႏုျဖင့္
ခ်စ္မႈေရးရာ ၊ မြတ္သိပ္စြာလွ်င္
ကလ်ာသက္ထား ၊ ေမ့ႏိုင္အားလို႔
သြားသြားလာလာ ၊ ျပံဳးမ်ားစြာကို
မုန္းအားပန္သီ ၊ ေဝမႈန္ၿပီမို႔
တုန္ရီခိုက္ခိုက္ ခ်မ္းလွသည္....
”သစ္ရိပ္ညိဳ ”
Comments
Post a Comment