အဝန္းအဝိုင္း
ဘိုးဘြားပိုင္ ေဆြမ်ိဳးစု
ေပါင္းစုလို႔ ေနၾကတာ
အိမ္မ်ား ေဆာက္ကာ။
မိသားစု စံုညီစြာ
တစ္ဝင္းထဲမွာ အတူတြဲ။
သူတလူ ငါတမင္းႏွင့္
မ်ိဳးရင္း စိတ္ကြဲ။ ။
ဘႀကီးေတာ္ တမူဆိုးလို႔
အဘိုးေလး တစ္နည္းသာ။
ႀကီးေတာ္ႏွင့္ အဖြားေလးက
အေတာ္ေလး မတည့္ပါ။
ဦ္းေလးက တမူသာ
ဦးႀကီးမွာ တမ်ိဳး။
ေတာင္အိမ္နဲ႔ ေျမာက္အိမ္ေဖာက္ကာ
ေ႐ွေနာက္ ပိုဆိုး။ ။
သူ႔သစ္ပင္ ငါ့အိမ္မိုးလို႔
စိတ္ဆိုး တယ္ေနာ္။
သစ္ရြက္ေျခာက္ ေလေဝွ႔ေတာ့
အိမ္ေ႐ွ႕ ရပ္ေအာ္။
ျခံစည္း႐ိုး ခပ္ၾကေသာ္
တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ဆဲ။
ဘိုးေဘးေတြ ေသတာေလးေတာင္
ေ႐ွ႕ေရး ခက္ခဲ။ ။
ကိုယ့္ဟာကို မေနတတ္
မသိတတ္ နားမလည္။
စပ္ေဆာ့ကာ သစ္ရြက္ေဆြး
မီးေမႊး ရိႈ႕တယ္။
မီးခိုးက ေလေပြႏွယ္
ဝိုက္လည္ကာ ေဝ့ဝဲ။
ဘိုးဘြားပိုင္ ေျမဝိုင္းထဲမွာ
ဓားဆြဲ တုတ္ဆြဲ။ ။
” သစ္ရိပ္ညိဳ ”
posted from Bloggeroid
Comments
Post a Comment