ေလာကနီတိ ဆံုးမစာ

” ခ်စ္ရိပ္ လြင္လြင္ ”

တိမ္ယံၾကားက ေပါက္ထြက္လာတဲ့
အလင္းေလွခါးထက္မွာ
တေရြ႕ေရြ႕ ဆင္းလာတဲ့ မိုးနတ္သမီး
ျဖဴလြလြ ဇာပုဝါျခံဳဟာ ေလအရိွန္ႏွင့္
တျဖတ္ျဖတ္ တလူးလူး။

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မိုးခ်ိန္းသံနဲ႔အတူ
လွ်ပ္စီးေတြက ခ်စ္သူေျမနတ္သားကို
လြမ္းနိမိတ္ ႏိုးထေစခဲ့တယ္။

ႏိုးလာေသာ ေျမနတ္သားက
ခ်စ္သူ သူေယာင္မယ္ မိုးနတ္သမီး ကို....

ရင္ခြင္တံခါးဖြင့္
ဆီးႀကိဳေထြးေပြ႔ ရင္း.....

အလြမ္းပိုပို
လြမ္းစာဆို၍
လွမ္းႀကိဳေပြ႔ဖက္
အို အသက္ရယ္.....

လြမ္းလ႐ွည္ၾကာ
လြမ္းလွပါၿပီ
နမ္းလာ ရနံ႔
ေျမသင္းျပန္႔က
မိုးနံ႔ေရာေစ
ခ်စ္ၾကေပၿပီ
ညင္းေလကူေသာ ေန႔ေလးမွာ။ ။

”ခ်စ္သူ႔ရင္ခြင္ ”

တိမ္ယံလႊာ တိမ္ညႊန္႔ၾကားက
ေလွခါးပြင့္ အလင္းေရာင္။

ေရြ႕ေရြ႕ငယ္ လႈပ္လႈပ္လူး
ေလဟုန္ျမဴး ခန္းစီးေဆာင္။

ပုဝါျဖဴ လွ်ပ္စီးေရာင္
သူေယာင္မယ္ နတ္သမီး။

ရံတခါ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးဂ်ိမ့္ႏွယ္
ခ်ဳန္းၿခိမ့္ တုန္ဟီး။ ။

ခ်စ္လြန္းသူ ေျမနတ္သား
အနားသို႔ တိုးလာ။

မိုးနတ္ေျမ ရင္ခြင္တံခါး
လႈပ္႐ွား ႏိုးကာ။

ခ်စ္ရတဲ့ မိုးေဒဝါ
လြမ္းလွတာ ၾကာၿပီေပါ့။

လြမ္းစိတ္ပို ဆီးႀကိဳေပြ႔တယ္
ေလေဝွ႔ အေနာ့။ ။

” သစ္ရိပ္ညိဳ ”