"ဘဝ အစ ပထမ"

ကဗ်ာတပုဒ္ ထုတ္ႏႈပ္ဖတ္ျခင္း
ျမႇဳပ္ကြင္းအစ ပထမမွာ
"မ"ကိုင္စာအုပ္ ထိလႈပ္ျခင္းပင္။

ငုတ္တိုင္တစ္တိုင္ ေျမဆိုင္ခ်ဳပ္က
ယိုင္လႈပ္မသာ မခါရေအာင္
ဥာဏေစမိုး နက္႐ိႈးအစ
ထိုးျမႇဳတ္ၾက၍ စေတြ႔မ႐ွာ
ေ႐ွ႕အဆံုး၏ လူရိွမ်ားတြင္
သိမႈအစ လူ႔ဘဝလည္း
အစေရၾကည္ တည္မွီလာ၏။

ဤမိဘကား ငုတ္သားတိုင္လို
အားထမ္းလိုခဲ ့အဆံုးမဲ့၌
ျပံဳးခဲ့တိုင္ေစ မေက်ေက်းဇူး
ေက်ေက်းဇူးျဖင့္ လူ႔ခြင့္ဆံုးေစ
ခ်င့္ေထာက္ေလအပ္။

မခ်ပ္ပံုေသြး မွတ္ေတးဆႏၵ
ေက်းဇူးတရား မ်ားျပားလွ၏။

သားသမီးတို႔ ဘယ္သို႔ကုန္ခမ္း
တို႔စိတ္ဝမ္းထဲ မကြဲေစရ
လြဲေနလွက အစမေတြး
အဆံုးေျပးမွ မွားရက္ၾက၏။

စၾကာ၀ဠာ
ဆံုးရာမရိွ ကာလအစ
သိမရလို႔ အစဘယ္လို
ေျပာဆိုမတတ္ ထိုထိုအစ
ေတြးဆႏိုင္လွ်က္ မဖံုးသင့္ေပ
ေတြေဝအဆံုး ေဖြ႐ွာသံုးရင္
ျမဲဆင္ျခင္၍ ထင္ျမင္ေက်းဇူး
ဆပ္ဖူးခြင့္ေလး ျမဴးလြင့္မည္။

" သစ္ရိပ္ညိဳ "

Comments

Popular posts from this blog

ေလာကနီတိ ဆံုးမစာ

ကိေလသာ၁၀ပါး

အကၡရာေန႔နာမ္